Je zal het maar meemaken: in 2010 een jaartje in Peru gaan studeren als AFS-student, deze zomer teruggaan om je gastfamilie terug te zien en uitgerekend dán een jonge Peruviaan tegen het lijf lopen waarmee het wonderwel klikt.
Marjolein Vandaele (22) : “In 2010 trok ik voor een jaar naar Peru om er als AFS-studente te studeren en de Spaanse taal te leren. Het werd een uitermate boeiend jaar. Ik maakte er kennis met de Peruviaanse cultuur en de Spaanse taal en het duurde niet lang of ik begon de taal mee te spreken. Nu, drie jaar later, heb ik het Spaans nog steeds heel goed onder de knie. Na dat jaar avontuur in Peru kwam ik terug hier wonen en studeren, maar ik onderhield nog steeds heel veel contacten met mijn gastfamilie en vrienden in Lima.”
Op de valreep
“Omdat ik vond dat je niet steeds kan communiceren via de pc besloot ik om te sparen voor mijn vliegticket en ik reisde vorige zomer af naar Lima. Het was een blij weerzien en ik logeerde in de Peruviaanse hoofdstad bij een gemeenschappelijke vriendin van Fernando. Na drie dagen daar ter plekke geweest te zijn, leerde ik Fernando voluit luistert hij naar de naam Luis Fernando Castro – kennen. Hij woont in Lima en is vierdejaarsstudent architectuur. Hij is net zo oud als ik en tijdens een avondje uit zijn we aan de praat geraakt en zo is de vonk overgeslagen. En nu is hij dus hier, in Kortemark, voor maar liefst vier weken, van 18 januari tot 15 februari. Valentijn hier zullen we dus nog net op de valreep samen kunnen vieren.”
(JD)
Meer in Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Torhout.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier