In de bibliotheek van Waregem vond een lezing plaats over oud-Flandrien Armand Desmet. Marc Fourneau brengt in mei samen met Jan De Smet een boek uit over deze Waregemnaar: ‘Luitenant zonder strepen’. Hij vertelde tijdens de lezing aan de aanwezigen, waaronder vele familieleden en kennissen, meer over het leven van ‘Mantie’. Een chronologisch overzicht van zijn wielercarrière.
Armand Desmet was de jongste zoon in een gezin van negen personen. Het gezin woonde dicht bij het station van Waregem. In zijn jeugd volgde hij aan het VTI in Waregem elektriciteit.
Beginjaren 1931-1955
‘Manten’ begon pas op 19-jarige leeftijd te koersen. Zijn moeder was namelijk tegen de wielrennerij en zag haar zoon liever niet op de fiets kruipen. Maar zijn oudere broers koersten ook. Zo was zijn broer Roger Desmet een succesvol renner, hij behaalde ondere andere een tweede plaats in de Ronde van Vlaanderen in 1947.
Armand betwistte zijn eerste wedstrijden zonder licentie en bij zijn eerste koers op de statie reed hij meteen op een auto. Als beginneling won hij uiteindelijk drie koersen. Eenmaal Armand een licentie had genomen, reed de toekomstige Flandrien zijn eerste wedstrijd bij de nieuwelingen in Vichte in 1950. In dat jaar mocht hij tweemaal de handen in de lucht steken.
In de Ronde van Lombardije in 1967 doet Eddy Merckx zijn petje af voor Armand
‘Manten’ werd elk jaar beetje bij beetje sterker en baande zich een weg naar een beroepscarrière. Als liefhebber behaalde Desmet een knappe tiende plaats in Gent-Wevelgem (1953). In de Ronde van Oostenrijk (1953) voor liefhebbers werd hij eerste Belg. Daarnaast kon Armand ook meermaals winnen. In 1955 krijgt Armand zijn kans bij de professionele wielerploeg ‘De Groene Leeuw’.
Beroepsjaren 1955-1967
1955 In zijn eerste jaar als beroepsrenner behaalt Armand zijn eerste overwinning in september in Kortemark. Op dezelfde dag besluit zijn broer Roger om te stoppen.
1956 Opnieuw kan Armand een overwinning wegkapen. Ditmaal in de Textielprijs van de stad Ronse. Daarnaast maakte hij zijn debuut in de Dauphiné Libéré waarin hij zijn aanleg als ronderenner laat blijken.
1957 De renner van De Groene Leeuw breidt zijn palmares verder uit met twee zeges, in Sijsele en in Vichte.
1958Het jaar van de doorbraak. ‘Mantie’ wordt tiende in Milaan-Sanremo, vierde in de Ronde van Vlaanderen en derde in Parijs-Brussel. Hij wint eveneens de eerste editie van de E3-prijs in Harelbeke. In de Ronde van België, als voorbereiding op zijn eerste Ronde van Frankrijk, wordt hij tweede. Op het BK waarin Rik Van Looy de bloemen naar huis meenam, wordt hij vijfde.
1959Armand blijft progressie boeken: vijfde in Gent-Wevelgem, vierde in Waalse Pijl en eindwinnaar van de Ronde van België. In de Ronde van Frankrijk komt Desmet als eerste boven op de Tourmalet, maar hij besluit om op zijn kopman te wachten. Hierdoor mist Armand de gele trui.
1960 De Waregemnaar wordt in de tiende rit van de Ronde van Spanje leider. Armand lijkt op weg naar eindwinst, maar in de voorlaatste rit gaat zijn ploegmaat Frans De Mulder in de aanval en zo wordt Armand finaal tweede.
1961 Armand besluit om over te stappen naar het Italiaanse Faema, de Rode Garde van Rik Van Looy. De meesterknecht van de keizer van Herentals wint zelf de eerste etappe van Parijs-Nice en ook de eerste rit van de Ronde van België. In Luik-Bastenaken-Luik waarin zijn kopman Van Looy wint, wordt hij knap derde.
1962Het grand-cru jaar: ‘Mantie’ wint het clubkampioenschap in Deerlijk, wordt vierde in Parijs Nice (eindwinnaar is ploegmaat Jef Planckaert), wint de eerste editie van de Zuid-Vlaamse Pijl, wordt derde in Gent-Wevelgem (Rik Van Looy wint), vijfde in het eindklassement van de Ronde van België, wint de eerste GP Frankfurt en schittert in de Ronde van Italië. In de zevende rit wint Desmet op de Monte Vergine en pakt hij de rode leiderstrui. In de Ronde van Frankrijjk werd hij 16de. Armand heeft wel iets met eerste edities van wedstrijden en won zo de eerste Textielprijs van Deerlijk/Vichte. Hij doet ook mee aan het WK in Salo.
1963 Moeilijke seizoensstart. Van Looy vertrekt bij Flandria, maar Desmet blijft Flandria trouw. Opnieuw rijdt Armand de ereplaatsen bijeen: tweede in de Omloop Vlaamse Ardennen, tweede in de Elfstedenronde, vijfde in Parijs-Roubaix…
Armand besluit om in 1964 terug bij Van Looy te rijden waardoor er twijfel ontstaat omtrent zijn Tourdeelname, maar uiteindelijk mag hij toch meedoen. Armand wint de eerste editie van de Omloop van Het Rodeland in Bottelare. In de Ronde van Frankrijk is Armand knecht voor Jef Planckaert, maar uiteindelijk valt die door het ijs. Zo mag Armand het kopmanschap delen met zijn ploegmaat Soler. Finaal wordt hij vijfde in het eindklassement. In het WK in Ronse houdt Armand alles samen, maar Van Looy kan het net niet afwerken.
1964 Seizoen zonder uitschieters. Armand is opnieuw ploegmaat van Van Looy bij Solo-Superia. Nadat zijn kopman Rik Van Looy opgeeft na de derde rit na een val in de eerste etappe, valt Armand zelf in de eerste Pyreneeënrit met zware gevolgen. Een opgave is onvermijdelijk. Armand wint de vierde rit in de Ronde van Spanje, maar moet wat later opgeven.
1965 Nog één nummertje in de Tour. Armand trekt met Jimenez in de aanval in de negende rit. Maar door zijn krachten niet te sparen in het dal, moet hij op vier km van de top van de Tourmalet de rol lossen. ‘Mantie’ wint dit jaar ook Vichtekoers.
1966 Alles gaat wat moeilijker. Van Looy geeft Desmet een kleinere rol. Toch behaalt Armand nog knappe ereplaatsen: 14de in Milaan-Sanremo, tiende in de E3 en twaalfde in Parijs-Roubaix. Hij wint ook in Ouwegem. In de Ronde van Luxemburg wordt hij tweede en in zijn laatste Ronde van Frankrijk wordt hij 27ste. Op het BK in eigen Waregem wordt hij tiende.
1967 Zijn laatste seizoen bij Flandria. Armand kan in schoonheid afscheid nemen met winst in Brussel-Bever, een derde plaats in de Ronde van Normandië en derde in de E3. In de Ronde van Lombardije wordt Armand 19de en doet Eddy Merckx zijn petje voor hem af. (Jonas Vandeputte)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier