Man met zwangere vrouw en 3 kinderen na 15 jaar uitgewezen wegens ‘schijnhuwelijk’

Het gezin slaapt samen in één slaapkamer om die te verwarmen met hun eigen lichaamswarmte. We zien v.l.n.r. Yasser, Farouk Bouabid, Soufiane, Ilhem Taabouche en Sara. (Foto TOGH)
Redactie KW

Op 18 november komt een deurwaarder om het gezin uit hun appartement op het d’Ennetieresplein te zetten.

Farouk Bouabid woont al bijna 15 jaar in België, heeft drie kinderen en eentje op komst. Doordat hij veroordeeld werd voor een schijnhuwelijk, werden zijn verblijfspapieren ingetrokken. Hij mag niet werken, waardoor de schulden zich opstapelen. Het gezin heeft al twee jaar geen gas meer en twee maanden geleden werd ook het water afgesloten.

Farouk Bouabid (42) is afkomstig uit Algerije en kwam in 2001 naar België. “Het ging niet goed in Algerije”, zegt Farouk. “Er was geen werk, veel armoede en het was ook de periode dat er veel terrorisme was. Naar Europa komen was altijd een droom van mij. Mijn broer was al in België, daarom ben ik naar hier gekomen. Ik heb asiel gevraagd en kreeg papieren, waardoor ik kon beginnen werken. Ik kende al een meisje uit Kemmel toen ik in Algerije was. We schreven elkaar regelmatig en toen ik naar België kwam begonnen we een relatie. Na een jaar kreeg ik te horen dat ik niet mocht blijven. Zij stelde voor om te trouwen. We trouwden in 2002, maar na verloop van tijd kregen we problemen. Zij werkte niet, betaalde niets… Zowat een jaar nadat we trouwden, moest ik op een dag werken tot ‘s avonds laat. Toen ik thuis kwam was ze weg en had ze alles meegenomen. In 2006 waren we officieel gescheiden.”

Ik kende al een meisje uit Kemmel toen ik in Algerije was

Farouk bleef niet lang bij de pakken zitten. “In 2007 ben ik naar Algerije geweest om te trouwen met mijn huidige vrouw (Ilhem Taabouche, 28, red.)“, vervolgt Farouk. “Toen ik terug was in België deed ik een aanvraag tot gezinshereniging en dat werd aanvaard. We vonden een appartement op het d’Ennetieresplein in Elverdinge en in 2008 werd Sarah geboren, Yasser volgde in 2010. Ik werkte bij Sowepo in Poperinge en had er zelfs een vast contract.”

De problemen begonnen in 2012. “We waren in de zomer op vakantie geweest naar Algerije”, vertelt Farouk. “Toen we terugkwamen vond ik een brief in de brievenbus met de vraag of ik me kon aanmelden op het stadhuis.”

Blijkbaar had het parket van Ieper op eigen initiatief een onderzoek geopend naar een vermeend schijnhuwelijk tussen mijn cliënt en zijn eerste vrouw“, zegt meester Saartje Demeersseman uit Roeselare, de advocate van Farouk. “Ik was toen wel nog niet zijn advocaat, maar blijkbaar heeft de rechtbank dan geoordeeld dat het effectief om een schijnhuwelijk ging. Dat heeft natuurlijk zware consequenties. Om te beginnen werd het huwelijk nietig verklaard, alsof het huwelijk nooit heeft plaatsgevonden. Dat moet ook opgemerkt zijn door de Dienst Vreemdelingenzaken in Brussel. Daar zeggen ze dat Farouk eigenlijk door fraude zijn verblijfspapieren heeft bekomen. DVZ heeft de verblijfsvergunning dan ook ingetrokken.”

Verwarmen doen we door water op te warmen met elektrische kookplaten

De situatie van het gezin is ondertussen heel schrijnend geworden. Farouk: “Doordat ik geen verblijfspapieren meer had, kon ik niet meer blijven werken bij Sowepo. We verloren ook onze kinderbijslag. Daardoor konden we onze rekeningen niet meer betalen. Sinds november 2014 hebben we geen gas meer. Verwarmen doen we door water op te warmen met elektrische kookplaten, maar dan nog is het veel te koud in de winter. ‘s Nachts slapen we allemaal in dezelfde kamer zodat die toch nog een beetje opgewarmd wordt door onze lichaamswarmte. Twee maanden geleden hebben ze ook het water afgesloten. We behelpen ons nu met regenwater, onder andere om het toilet door te kunnen spoelen, en drinkwater dat we mogen halen bij bevriende buren. Iedere dag moet ik dus met twee bidons naar die vrienden gaan om om water te bedelen.”

Terugkeren naar Algerije is geen optie voor het gezin. “Ik ben al bijna 15 jaar in België. In Algerije heb ik niets meer. Vroeger had ik er een kleine studio, maar die heb ik verkocht zodat mijn vrouw naar hier kon komen. We kunnen echt nergens naartoe”, zucht Farouk.

Bij de Dienst Vreemdelingenzaken zijn ze onverbiddelijk. “We mogen geen commentaar geven op individuele dossiers, maar deze situatie is duidelijk”, zegt woordvoerder Geert De Vulder. “Blijkbaar gaat het om iemand die veroordeeld is voor een schijnhuwelijk en werd dat vonnis in hoger beroep bevestigd. Als iemand jarenlang de Belgische staat misleid heeft, dan gaan we die niet belonen door hem een verblijfsvergunning te geven.”

(TOGH)

Lees hierover ook in Krant van West-Vlaanderen, editie Het Wekelijks Nieuws West

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier