Lorenzo Staelens steunt Laetitia met opleiding voor hond Zina

Laetitia met haar hond Zina en partner Omar. © Wilfried Ossieur
Redactie KW

Laetitia Vandelannoote zit door haar ziekte vastgekluisterd aan een rolstoel. Haar herdershond Zina helpt haar waar het kan, bovendien ruikt de hond wanneer zich hevige pijnopstoten bij Laetitia zullen manifesteren. Hij is voor haar dan ook een zegen. Helaas kost de opleiding tot erkende assistentiehond handenvol geld, maar de vzw ‘Lorenzo steunt!’ van ex-profvoetballer Lorenzo Staelens steekt alvast een handje toe.

Laetitia Vandelannoote (27) lijdt aan de zeldzame ziekte arthrogrypose. Dat is een aangeboren afwijking van de ledematen waarbij de zachte weefsels blijvend zijn samengetrokken zodat de beweeglijkheid van de gewrichten beperkt is. Dat maakt dat Laetitia vastgekluisterd is aan haar rolstoel. Ze krijgt veel assistentie, onder meer van partner Omar Abad, en ook van hond Zina.

Geen erkenning

“Het is de bedoeling dat Zina een volwaardige assistentiehond wordt. Dat zou een enorme stap vooruit zijn en me een stuk vrijheid terug bezorgen”, zegt Laetitia. Twee jaar terug diende zij een aanvraag in bij het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap. Die organisatie biedt budgetten en tegemoetkomingen aan personen met een handicap om hun zorg en ondersteuning op maat te financieren.

“Ondertussen ging ik op zoek naar scholen die Zina konden opleiden”, vervolgt Laetitia. “Wat blijkt? Dat er in België slechts een handvol scholen zijn die je eigen hond opleiden. Aanvankelijk was ik in contact met de Antwerpse hulphonden vzw, dat is echter geen erkende school. Die erkenning zorgt ervoor dat je hond overal toegang krijgt, ook in supermarkten of ziekenhuizen. En dat is echt wel de bedoeling.”

Finaal kwam Laetitia in contact met de Nederlandse school Bulters en Mekke, die wel eigen honden opleiden. Bovendien werkt die school meestal met herdershonden en is ze wel erkend zodat ze de nodige pasjes kunnen bezorgen bij het einde van de opleiding. Die opleiding is duur en kost zo’n 20.900 euro.

Lorenzo Staelens steunt Laetitia met opleiding voor hond Zina
© Stefaan Lernout

“Zo’n hond zorgt er voor dat ik een stuk bewegingsvrijheid terugkrijg” – Laetitia Vandelannoote

De toekomst zag er toch weer wat rooskleuriger uit voor Laetitia tot ze onlangs het bericht kreeg van VAPH dat ze geen tegemoetkoming krijgt voor die opleiding. En dus moet ze de hele som zelf ophoesten. Een onbegonnen werk. Toch kwam er hulp uit onverwachte hoek, vzw ‘Lorenzo steunt!’ schonk ondertussen 1.500 euro en er is sprake dat er nog een benefiet en tal van andere geldinzamelacties op het getouw worden gezet.

“Ik ontmoette Lorenzo Staelens en echtgenote Françoise eerder toevallig”, doet Laetitia haar verhaal. “We deden een ronde in de buurt op zoek naar dopjes, die spaar ik ook om geld in te zamelen. Zo belde ik aan bij Lorenzo Staelens zonder te weten wie daar woonde. Het was zijn echtgenote Françoise die de deur open deed, zij toonden zich onmiddellijk bereid om via de vzw ‘Lorenzo steunt!’ mee te stappen in dit verhaal.”

VAPH komt niet tussen

Ondertussen verergert de ziekte van Laetitia geleidelijk aan, toch zag het VAPH niet de noodzaak in om financieel tussen te komen. “Dat kwam heel hard aan. Men is er daar van overtuigd dat de hond geen meerwaarde betekent in mijn leven. Dat is nonsens, zo’n hond zorgt ervoor dat iemand zoals ik die vastzit in een rolstoel en van het een op het andere moment een aanval van pijn kan krijgen, een stuk bewegingsvrijheid terugkrijgt.”

De tijd dringt. De opleiding duurt twee jaar en Zina zelf is al bijna twee jaar. Met de school werd overeengekomen dat de opleiding kan starten als er 15.000 euro beschikbaar is. “De weg is nog lang, maar met de steun van de vzw ziet de toekomst er toch weer wat beter uit”, blijft Laetita hoopvol.

(Stefaan Lernout)

De hond ruikt pijn op voorhand

Het belang van een assistentiehond is enorm. Zo weet Zina al een half uur op voorhand dat er een hevige pijnscheut aan zit te komen bij Laetitia.

Wijzigingen in de lichaamsgeur zijn de voorloper van die pijnen, iets wat een hond kan waarnemen. De school kan die gave die van nature aanwezig is bij honden verbeteren en aanscherpen.

“Hoewel Zina nog zeer jong is, heeft ze me al geholpen”, vervolgt Laetitia. Zo heeft ze me op een nacht wakker gemaakt, omdat ze aanvoelde dat ik een hevige pijnaanval zou krijgen. Als ik de medicatie vooraf kan nemen – zoals in dit geval, voor de pijnaanval komt – dan zijn de gevolgen heel wat minder en kan de pijn veel beter onderdrukt worden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier