Sinds oktober 2017 heeft de Lokale Politie Brugge een eigen communicatieadviseur. Die rol is weggelegd voor Lien Depoorter. Even gedreven als ze was als journaliste en nieuwsanker bij Focus/WTV en later als communicatiestrateeg bij Cayman, stippelt ze nu het communicatiebeleid uit van de Brugse lokale politie.
Haar naam laat misschien niet meteen een belletje rinkelen, maar haar gezicht des te meer. Lien Depoorter was jarenlang nieuwanker op Focus/WTV en presenteerde er ook andere programma’s. Ze gaf die job op om in een nieuw avontuur te stappen en werd copywriter en PR-strateeg bij het communicatie- en reclamebureau Cayman in Brugge. Die beide ervaringen combineert ze nu in haar job als communicatieadviseur, een gloednieuwe functie bij de Lokale Politie Brugge.
Als communicatieadviseur sta je nu aan de andere kant van de camera, ben je het al wat gewoon?
“Ik heb negen jaar gewerkt als journaliste, maar bij Cayman kwam mijn job voor een stuk overeen met wat ik nu doe. Ik verzorgde er de communicatie van bedrijven, organisaties en overheden. Nu doe ik hetzelfde, maar dan enkel voor de politie. Naast woordvoerder, sta ik als communicatieadviseur ook in voor het verzorgen van de interne communicatie, het voeden van de sociale media en het bedenken van campagnes.”
“Ik denk niet dat ik ooit nog terugkeer naar de zee. Maar zeg nooit nooit”
“Ondertussen ben ik wel al enkele keren geïnterviewd. Bij Cayman heb ik nog mediatraining gegeven aan klanten. Nu geef ik zelf interviews en dat is wel even wennen: ik moet mijn woorden wikken en wegen. Maar het leuke is dat ik die journalisten meestal wel ken, vaak zijn het ook ex-collega’s. Ik heb dus niet echt stress voor interviews, want ik ken de knepen van het vak.”
Hoe staat de politie tegenover journalisten?
“Journalisten en politiemensen hebben redelijk veel gemeen met elkaar. Net als een goeie politieagent, gaat een goeie journalist ook op zoek naar de waarheid. Ze staan allebei voor rechtvaardigheid en neutraliteit. En net als politiemensen, worden ook journalisten soms eens gewantrouwd door de mensen. Maar in elke sector heb je mensen die goed zijn in hun vak en mensen die minder gepassioneerd of gedreven zijn. In de journalistiek of bij de politie is dat niet anders. Daarbovenop komt dat niemand feilloos is. Je kunt altijd eens de bal misslaan als journalist of als politieagent, maar hetzelfde geldt ook voor een bakker die zijn pistolets eens te hard gebakken heeft.” (glimlacht)
Waarom ben je destijds overgestapt van de journalistiek naar een communicatie- en marketingbureau?
“Ik werkte heel graag bij Focus/WTV, maar ik had sowieso ook interesse voor communicatie in de breedste zin van het woord. Tijdens mijn studies communicatiewetenschappen verdiepte ik mij in filmgeschiedenis, reclameleer, communicatiestrategieën… Allemaal vakken die mij boeiden. Bij Cayman kon ik van al die andere facetten proeven.”
Wast het evident om de stap te zetten naar de politie?
“Ik verzorgde bij Cayman de communicatie voor bedrijven, maar ook voor overheden. Ik legde mij ook steeds meer toe op overheidscommunicatie, onder meer rond mobiliteit binnen de steden Brugge en Gent. Zo kwam ik meer te weten over mobiliteit en verkeer, wat ook deel uitmaakt van politiewerk. Een van mijn laatste opdrachten was de restyling van een vakblad voor de Circle of Police Leadership, een netwerkvereniging voor hogeropgeleiden bij de politie. Ik kreeg steeds meer interesse in de politiesector, tot plots die vacature opdook. De sollicitatieprocedure was vrij intensief en ik moest vijf examens afleggen. Nota bene op mijn 43ste verjaardag kreeg ik te horen dat de job voor mij was! Prachtig toch?!”
“Deze nieuwe stap vind ik ook een logisch vervolg. Ik heb mijn journalistieke rugzak en mijn ervaring als communicatiestrateeg. Nu is de cirkel rond, want die beide ervaringen kan ik perfect gebruiken in mijn nieuwe job. Wat niet wegneemt dat ik hier nog veel te leren heb. De politie is nieuw voor mij. Maar ik hou wel van een nieuwe uitdaging, een ander hoofdstuk in mijn leven.”
Waarom wilde je destijds journaliste worden?
“Omdat ik een echte babbelette ben. Maar wel eentje die ook goed kan luisteren. (lacht)Ik speelde als kind al radiopresentatrice. Ik interviewde dan mijn vriendinnen. Ik nam ook deel aan poëziewedstrijden en speelde toneel. Ik neem graag het woord, dus verslaggeving voor televisie of radio was voor mij een logische keuze.”
“Als veertiger mis ik toffe, conceptuele cafeetjes in Brugge. Je hebt wel uitgaansbuurten, maar die zijn voor de jongeren”
“Maar ik ben van kindsbeen af ook al geboeid door crimiseries. Recent heb ik enorm genoten van de Deens-Zweedse misdaadserie The Bridge. Mijn vader was bankdirecteur van de Bank van Roeselare in Nieuwpoort-Stad. Wij woonden toen nog een tijdje achter de bank. Als kind speelde ik er na sluitingstijd met mijn broer politie en dief. Zo zie je maar, ook dat stond eigenlijk al in de sterren geschreven!”
Voor je aan de slag ging bij Focus/WTV heb je ook nog even in Italië gewoond. Wat bracht je daar?
“Mijn toenmalige vriend kon er gaan werken als chiropractor. Ik heb er zelf gewerkt als communicatie- en PR-medewerker van Jean-Pierre Meersseman. Ook een chiropractor en hoofd van het medisch team van AC Milan. Na anderhalf jaar ben ik teruggekeerd naar België. Ik wou echt als journaliste werken en dat kon daar niet. Ondertussen kende ik wel goed mijn Italiaans en dat is me later nog van pas gekomen, toen ik bij Cayman de persrelaties verzorgde voor een Italiaans schoenenmerk. Sowieso was Italië een fantastische ervaring, ik beschouw het als mijn uitgestelde Erasmusperiode.”
Je woont ondertussen al 18 jaar in Brugge. Ben je nu een echte Brugse of blijf je toch dat meisje van aan de zee?
“Ik ben het allebei. Oostduinkerke is evenveel mijn thuis als Brugge. Mijn ouders wonen ook nog altijd in Oostduinkerke, dus ik kom er nog veel. En ik heb er nog vrienden, net als ik hier ook mijn vriendenkring in Brugge heb.”
Als je het kon overdoen, zou je dan weer in Brugge komen wonen?
“Ja, zeker. De zee is leuk, maar qua werkgelegenheid ben ik alvast beter af in een stad als Brugge. Een stad is ook handig, je hebt alles dichtbij. Ik denk niet dat ik ooit nog terugkeer naar de zee. Maar zeg nooit, nooit natuurlijk.”
Wat zou je willen veranderen aan Brugge?
“Het zou leuk zijn als er nog wat meer cafeetjes zouden zijn voor dertigers en veertigers. Dat mis ik wel. Je hebt wel uitgaansbuurten, maar die zijn voor de jongeren. Die toffe, conceptuele zaken mis ik. Alleen De Republiek beantwoordt daaraan.”
Wat heb je van je ouders?
“Ik ben een mix van beide. Mijn ouders zijn allebei heel gedreven, net als ik. En ze zijn ook allebei sociaal, nog zo’n trekje dat ik mee heb van hen.”
Welke waarden probeer je je zoon mee te geven?
“Gust zit in het vijfde leerjaar in het Sint-Lodewijkscollege op Christus-Koning. Ik wil dat hij vriendelijk en lief is voor de mensen rondom hem. Minstens even belangrijk vind ik dat hij eerlijk is. En dat hij op zijn strepen staat als het nodig is, want niet iedereen op deze wereld meent het zo goed. Net als veel kinderen speelt hij graag games, maar hij is gelukkig ook sportief. Hij voetbalt en we tennissen samen. Skiën is nog zo’n hobby die we delen. Al doen we dat minder vaak dan tennissen.” (glimlacht)
Om af te sluiten, wat mag ik jou nog toewensen?
“Mijn papa heeft kanker, maar die is nu al enkele jaren onder controle. Ik hoop dat dat zo blijft en dat m’n ouders samen nog lang kunnen genieten van hun leven. Ze zijn vorig jaar hun zoon verloren en dat was een enorme klap voor hen. Maar chapeau, ze zijn heel sterk. Ik hoop dat ze nu voor even gespaard blijven van verder leed.”
De tips van Lien Depoorter
Lekker eten
“Als het iets meer mag zijn, dan kies ik voor L.E.S.S. langs de Torhoutse Steenweg en restaurant Rock Fort in de Langestraat. Mijn favoriete vegetarische restaurant al ben ik geen vegetariër, maar ik wissel graag eens af is De Plaats in de Wapenmakersstraat. De lekkerste pizza’s kun je dan weer eten bij Sfornoop het Sasplein.”
“Als we iets willen gaan drinken, komen we meestal uit in De Republiek. Vaak is dat dan in combinatie met een bezoekje aan cinema Lumière.”
Leuk reizen
“Italië is mijn favoriete land, maar we kiezen ervoor om telkens naar een andere plek of een ander land te reizen. Deze zomer gaan we back to basics en gaan we kamperen in Frankrijk, in de streek van Bordeaux. Dat is omdat we in mei al naar New York gaan. Ik kan niet benoemen waarom ik precies naar New York wil, net zoals veel mensen wil ik die stad ontdekken. Het is trouwens de eerste keer dat ik buiten Europa op reis ga en ik zie eerlijk gezegd wel wat op tegen de lange vlucht. Elk jaar ga ik ook skiën met mijn zoon en vriendinnen.”
Mooiste plekje
“Brugge is een heel mooie stad, ik kan niet één ‘mooiste’ plekje kiezen. De koepelkerk in Christus-Koning vind ik wel heel speciaal. Ik heb nog op Christus-Koning gewoond en als ik nu nog door de Lauwerstraat rijd, blijf ik het een heel idyllische buurt vinden.”
Favoriete shops
“Ik winkel liefst bij Scotch & Soda in de Noordzandstraat, Rue Blanche op het Simon Stevinplein en bij Boetiek Ruth in de Sint-Jakobsstraat. Ruth is echt een toffe madam! Voor m’n zoon, maar ook voor mezelf, ga ik graag naar Bellerose in het Zilverpand. Ik combineer graag duurdere stukken met kleding uit goedkopere ketens.”
“Ik ben een moeilijke als het op schoenen aankomt. Ik koop niet veel schoenen, maar als ik er vind naar mijn goesting, durf ik wel iets meer uit te geven. Onlangs kreeg ik nog een mooi compliment van mijn schoenmaker. Hij zei dat hij maar weinig zulke jonge mensen kent als ik die hun schoenen nog laten herstellen!” (lacht)
“Interieurshoppen doe ik dan weer liefst bij Goûts et Couleurs in de Ezelstraat.” (BC)
Interview
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier