Leon Velghe wordt op de dag van de mantelzorger in de bloemetjes gezet

Redactie KW

Op vrijdagmorgen 23 juni werd Leon Velghe (81) uit Rollegem in de bloemetjes gezet door het Wit-Gele Kruis. Dat gebeurde ter gelegenheid van de Dag van de Mantelzorger.

Vrijdag 23 juni 2017 is de jaarlijkse Dag van de Mantelzorger. Op deze dag worden de vele duizenden mantelzorgers in de bloemetjes gezet voor de dagelijkse steun die zij verlenen bij de zorg van heel wat patiënten. De laatste jaren organiseert Het Wit-Gele Kruis West-Vlaanderen de Week van de Mantelzorg, waarbij een hele week lang mantelzorgers in de bloemetjes gezet worden. Zestig boeketten worden over de hele provincie verdeeld als waardering voor de sterke ondersteuning die de mantelzorgers bieden tijdens het toedienen van zorg bij een familielid, vriend of buur.

Vanaf september worden overlegmomenten met mantelzorgers en het Wit-Gele Kruis georganiseerd. Ze zullen inspraak hebben in het beleid van de organisatie en op die manier impact krijgen op de dagelijkse dienstverlening.

Twee tromboses

In Rollegem werd op vrijdagmorgen 23 juni Leon Velghe (81) in de bloemetjes gezet. Hij zorgt voor zijn echtgenote Roza Maes (77) die vorig jaar een trombose deed. Leon en Roza zijn een gepensioneerd landbouwerskoppel. “We waren gepensioneerd en we waren goed bezig”, vertelt Leon. Zo’n twee jaar geleden had Leon na een feestje nog wat met de traktor gewerkt. “Toen ik binnenkwam zette ik me neer en ik voelde dat mijn arm plots niets meer kon doen. Mijn zoon aarzelde niet toen hij binnenkwam, en ik moest naar het ziekenhuis. Na mijn ontslag uit het ziekenhuis vocht ik door veel te werken, en mijn verlamming aan de rechterkant genas zo goed als mogelijk. Vorig jaar in januari voelde ik op een dag dat me scheren niet zo goed lukte. Ik heb ‘s middags nog met mijn vrouw gegeten en daarna werkte ik aan het hout. Ik viel plots op het land en moest op stokken terugkeren. Ik had een tweede trombose gedaan.” Leon moest weer naar het ziekenhuis en tijdens zijn verblijf deed Roza ook nog een trombose. “Ik was alleen thuis”, zegt Roza, “en mijn zonen hebben mij gevonden.”

“Wat ik doe is toch normaal”

Leon verbleef de tweede keer niet lang in het ziekenhuis. Op veel wilskracht en met de nodige hulp zoals thuiszorg, een kinesist, een logopedist en drie keer per dag een verpleegkundige beredderen Roza en Leon zich nu thuis. Leon is mantelzorger voor Roza geworden. Annelies Coussement, die verpleegkundige is bij het Wit-Gele Kruis gaat langs om Roza te wassen, in bed of haar uit bed te helpen en verzorging te geven. Roza gaat ook drie keer per week naar een dagcentrum. Leons dagen zien er plots helemaal anders uit. “In plaats van om 7.30 uur opstaan zoals in het begin van mijn pensioen, ben ik nu al om 6.15 uur uit de veren.” Annelies vertelt dat – bij kouder weer – Leon al zorgt dat de houtkachel brandt en het lekker warm is als zij ‘s morgens vroeg aankomt. De hele dag is hij in de weer om voor Roza te zorgen.

Leon blijft echter positief: “We kregen al weer veel terug, zegt hij” Roza kan met de kinesist al weer een beetje stappen, en haar handen bewegen ook meer en meer. Annelies ziet dat Roza samen met Leon ook veel oefeningen doet, ook als de kinesist er niet is.

Op de dag van de mantelzorg kreeg Leon een boeket bloemen. Hij vond het eigenlijk niet nodig. “We beloofden toen we trouwden om voor elkaar te blijven zorgen, en het is niet meer dan normaal dat je dat dan doet”, stelt Leon, die er heel bescheiden bij blijft.

(EDB- foto EDB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier