Langemark-Poelkapelle: “Het was hectisch, maar nu is alles weer normaal”

We zien rechts Florian Van Acker met zijn vader Eric bij een van de vele poefs die de woonkamer sieren. (Foto TOGH)
Redactie KW

Wat een jaar was het voor Florian Van Acker! De 19-jarige tafeltennisser verbaasde iedereen met een schitterende prestatie op de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro afgelopen zomer. Hij won niet alleen een gouden medaille, maar veroverde ook de harten van heel België met zijn ontwapenende interviews na de wedstrijden.

Florian lijdt aan autismespectrumstoornis, maar dat weerhield hem er nooit van om aan sport te doen. “Als kind was ik blijkbaar heel actief zodat mijn ouders me vlug leerden zwemmen en mij naar een sportkamp stuurden”, vertelt Florian. “In 2007 ging ik voor de eerste keer naar TTC Free Time Zonnebeke om kennis te maken met het tafeltennis. Aangemoedigd door William Claerbout, mijn vriend en buurman, kreeg ik de microbe te pakken. Hij heeft me alles geleerd, zowel op het vlak van tactiek als van techniek. Op den duur kon ik niet meer zonder tafeltennis. Na mooie jaren in Zonnebeke, kwam mijn transfer naar TTC Jong Gullegem, een club waar ik kon groeien.”

Risico’s nemen

Via Parantee kwam Florian in aanmerking voor internationale tornooien. “Op de Europese kampioenschappen in september 2013 met coach Jeroen Van Massenhove werd ik vierde. Op mijn eerste WK in Peking in 2014 won ik brons. In 2015 volgde een gouden medaille op het EK.”

Na het winnende punt was alle stress van maanden ver in één keer weg

Het voorlopige hoogtepunt van de prille tafeltenniscarrière van Florian is ongetwijfeld de gouden medaille op de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro in 2016. “Ik was zenuwachtig in de finale. Als je daar staat wil je niet met zilver eindigen. In het begin maakte ik veel fouten, maar dan heb ik besloten om risico’s te nemen en aan te vallen. Dat is gelukkig goed afgelopen. Toen ik het winnende matchpunt scoorde, was het gevoel onbeschrijfelijk. Dat was plezant. Alle stress van maanden ver was in één keer weg.”

Toen volgde het interview waarin Florian zijn ondertussen befaamde stopwoordje ‘poef’ gebruikte. “Ik had in een eerder interview eens gezegd: we zullen er ons moeten doorpoefen. Nadien is dat een eigen leven beginnen leiden.”

Ondertussen bleef zijn prestatie niet onopgemerkt in België. De ene huldiging volgde de andere op. Zo werd hij ereburger van Langemark-Poelkapelle, ontmoette hij de koning en koningin, Greg Van Avermaet, Nafi Thiam… “In december mocht ik nog een galawedstrijd spelen tegen Jean-Michel Saive. Dat was een mooie dag. Het was een heel hectisch periode, maar alles is weer normaal ondertussen.”

Vrijwilligerswerk

Ondertussen zoekt Florian werk. “Ik heb wel al vrijwilligerswerk gedaan. Vorig jaar heb ik wat geholpen in het rusthuis in Zonnebeke. Dat was geestig, maar het liefst zou ik willen werken als sportinitiator. Sowieso wil ik in de sportwereld werken.”

(TOGH)

Vragenrondje

Hoe was het olympisch dorp?

“Dat was geestig. Je moest nergens betalen. Je kreeg een kaart en mocht doen wat je wou. Veel contact met andere sporters had ik niet. Ik was in Rio vooral voor mezelf. Het enige wat me interesseerde was dat ik goed speelde.”

Hoeveel uren train je per week?

“In normale omstandigheden 35 uur per week. Dat gaat zowel om mijn tafeltennistrainingen in de club en thuis, als mijn fysieke trainingen. Na Rio de Janeiro was het wel veel minder omdat ik naar huldigingen moest en vakantie genomen heb.”

Waar haal je je motivatie?

“Als je iets graag doet, dan gaat dat automatisch. Realistisch blijven, doorzetten en volhouden blijft mijn leuze.”

Wat is je sterkste punt?

“Mijn techniek en vastheid.”

Heb je nog andere interesses behalve tafeltennis?

“Vroeger deed ik nog andere sporten zoals tennis, judo, basket en paardrijden, maar sinds een paar jaar zet ik alles op het tafeltennis. Ik hou ook van muziek. Het liefst luister ik naar klassieke muziek. Dat is iets dat ik meegekregen heb van mijn ouders. Ook filmmuziek hoor ik graag.”

Wat was het eerste wat je deed toen je thuis kwam na Rio?

“Eens lekker eten. In de voorbereiding van de Paralympische Spelen heb ik veel op mijn eten moeten letten, maar achteraf heb ik me nog eens laten gaan, misschien een beetje te veel.” (lacht, red.)

Bio

Privé

Geboren in Zal?u in Roemenië op 28 februari 1997. Woont met pleegouders Dora Debedts en Eric Van Acker in de Haezeweidestraat in Sint-Juliaan.

Opleiding

Kleuter in De Wijzer in Zonnebeke, daarna De Hagewinde in Roeselare. Middelbaar in De Ast in Poperinge.

Vrije tijd

Tafeltennis bij TTC jong Gullegem. Brons op WK in 2014, goud op EK in 2015 en goud op Paralympische Spelen in Rio de Janeiro in 2016, telkens in de categorie 11. Begin januari werd hij provinciaal kampioen in het valide circuit.