Maandagavond 19 oktober maakt Katrien Delsoir (54) uit de Henri Lebbestraat het mooie weer in Komen Eten op Vier. De passie voor koken kreeg ze van haar moeder mee.
“Ik houd ervan om gasten over de vloer te krijgen. Dat je niet weet wie er bij jou komt tafelen, maakt het dubbel zo spannend. De opnames vielen trouwens goed mee. Ik zou het zeker opnieuw doen.” Katrien is in elk geval fan van koken. In haar flatje aan de Henri Lebbestraat bedenkt ze de avontuurlijkste gerechten met alles erop en eraan. “Koken kreeg ik zeker van moeder mee. Vooral koekjes, cakejes, taarten… Een uitgebreid menu voorschotelen is ook wel mijn ding.”
Wat Katrien maandagavond allemaal zal klaarmaken, verklapt ze nog niet helemaal. “Er staat alvast kabeljauwhaasje in zilveren hamam op het menu”, merkt Katrien op. ‘Het zilver verwijst naar de aluminiumfolie en het haasje wordt daarin gaar gestoomd. Het zit als het ware in zijn eigen Turkse badhuis. Ik heb het menu volledig in die stijl uitgeschreven opdat mijn gasten zich zouden afvragen wat ze op hun bord krijgen.”
Avontuur
Volgens Katrien verliepen de opnames perfect, maar de medewerkers van het programma moesten wel op zoek gaan naar voldoende ruimte. “Ik woon in een eenpersoonsflat waar elke vierkante centimeter belangrijk is. Op zich is dat voor mij genoeg. Als je echter twee opnameploegen in huis krijgt, dan zit de ruimte behoorlijk vol, maar het is gelukt. Iedereen heeft zijn werk kunnen doen.”
Dat Katrien van avontuur houdt, is duidelijk. Ook in het dagelijkse leven houdt ze van uitdagingen. “Al sinds mijn zestiende ben ik een motorfreak. Nu heb ik een Suzuki 80 Shopper. Daarmee rijd ik zelfs tot in Malaga. Als het kan, trek ik erop uit met mijn machine. Veiligheid, die van anderen en mezelf, staat wel met stip op nummer één. Een ongeluk is gauw gebeurd.”
Een andere hobby van Katrien: hoedjes en dan vooral wanneer Waregem Koerse eraan komt. Vier van de vijf keer haalde ze de eindselectie voor de finale van de Willy Naessens Hat Trophy. “Dit jaar lukte het jammer genoeg niet. Ik had nochtans zelf een hoed gemaakt in het teken van ‘Het Paard in de Eerste Wereldoorlog’. Het werd een hoofddeksel met een paardje erop. Het blijft alvast een aangename herinnering aan het paardenfeest op de hippodroom.”
(JD)
Vrije tijd
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier