De 34-jarige Koksijdenaar eindigde 16de van de 1169 deelnemers.
Voor de 29ste keer werd van 4 tot 14 april in de woestijn van Zuid-Marokko de jaarlijkse zesdaagse Sultan Marathon des Sables georganiseerd. De ultraloop van 236 kilometer wordt beschouwd als de zwaarste wedstrijd ter wereld. De looptocht bestaat uit zes verschillende etappes die gelopen worden over zeven dagen. De langste is ongeveer 82 kilometer, de andere zijn tussen de 20 en de 40 kilometer lang. Aan de start dit jaar stonden er 44 Belgen, waarvan er vijf in de top 50 eindigden.
Een van die vijf Belgen was Jochen Tourlousse uit Koksijde. Hij eindigde op de 16de plaats. “Vreemd genoeg was het de allereerste keer dat ik deelnam aan de Marathon des Sables. Ik zeg vreemd genoeg, omdat ik al meer dan 20 jaar van plan was om deel te nemen. Ik had ooit eens beelden van de wedstrijd gezien op Eurosport. Dankzij mijn vriend Lieven Vandenbroucke heb ik mij dit jaar eindelijk ingeschreven”, vertelt Jochen, die werkt als fitness instructeur in het Europees Parlement.
Extreme hitte
“Al van bij de start van de wedstrijd voelde ik dat het goed zat. De eerste etappe ging zeer vlot. De laatste kilometers was ik verdwaald in de duinen waardoor ik wat tijd verloren ben. De tweede etappe, ongeveer 41 kilometer, ging net als de eerste verbazend goed. Ik voelde nergens pijn. Tijdens de derde etappe voelde ik mij naar het einde toe wat slap en vermoeid. Ik had tijdens de tocht te weinig energie opgenomen. En in een omgeving waar de temperatuur al snel oploopt tot 55 graden breekt dat je zuur op. De laatste etappe, die ook de langste was, ging dan weer uitstekend. Ik had rekening gehouden met mijn fouten van de vorige etappe en omdat ik in de tussenstand in de top 50 stond moest ik bovendien pas om 12 uur vertrekken.”
Een tijdje geleden zagen we nog hoe Tom Waes zwaar afzag tijdens zijn deelname aan de Marathon des Sables. Volgens Jochen was die aflevering van Tomtesterom een perfecte weergave van hoe het er in de woestijn aan toe gaat. “Zelf heb ik enkel last gehad van wat blaren. Maar ik heb mensen gezien die het zwaarder te verduren hadden. Het feit dat je in een tent moet slapen waar het ‘s avonds bijna niet afkoelt, zorgt ervoor dat je weinig kunt recupereren gedurende de nacht. Dat maakt de tocht zo lastig.”
Indrukwekkend
“Het mooiste moment van mijn deelname was zonder twijfel de vierde en langste etappe van 82 kilometer. Je loopt er alleen door de duinen van de Zuid-Marokkaanse woestijn met een ondergaande zon die voor een prachtig schouwspel zorgt. Dan pas voel je hoe indrukwekkend de natuur is”, besluit Jochen.
(Benjamin Pille)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier