Hoofdarchivaris Noël Geirnaert stad Brugge na 37 jaar met pensioen

Redactie KW

Noël Geirnaert (65) was jarenlang de gids tussen de stapels papieren. Hij blijft er als vrijwilliger aan de slag. “Archivaris een saaie job? Ik zou het zo opnieuw doen. Het was mijn passie.”

Vraag Noël Geirnaert (65) naar de geschiedenis van de stad Brugge en hij vertelt je het verhaal van A tot Z. De Bruggeling was bijna 37 jaar lang te vinden in de kelders en zolders van het stadsarchief. De laatste 8 jaar was hij gepromoveerd tot hoofdarchivaris. Spijt van zijn keuze heeft hij niet.

“Ach, mensen denken vaak dat het leven van een archivaris saai is. Ik zeg je: dat is het allesbehalve. Geschiedenis is mijn passie. Het is logisch dat ik mij in het stadsarchief volledig kon uitleven”, vertelt Noël.

Engagement als vrijwilliger

Opvallend: na al die jaren kent hij zijn eerste werkdag in het stadsarchief nog steeds uit het hoofd. “Ik ben hier begonnen op 18 februari 1980. Natuurlijk had ik nog enkele jaren kunnen voortwerken. De goesting om dat te doen was ook nog aanwezig”, glimlacht Geirnaert. “Al moet ik eerlijk bekennen dat wat rust me goed zal doen. Via mijn engagement als vrijwilliger blijf ik trouwens nog altijd betrokken bij het reilen en zeilen binnen het stadsarchief.”

De grootste verdienste van Geirnaert is het toegankelijker maken van het archief voor het grote publiek. Tot voor kort was de zestiger dan ook dé gids voor elke bezoeker. “Vaak kwamen mensen me om hulp vragen voor een bepaald werkstuk waar ze mee bezig waren. Om dan de bezoekers te helpen, dat geeft een goed gevoel. Het toont ook aan dat mijn werk nuttig was.”

Oorlogsdagboek

“Een goede ordening is natuurlijk wel nodig als je weet dat er in totaal zo’n 6 kilometer perkament en papierwerk ligt opgeslagen in het archief. Het oudste dateert van het jaar 1194”, weet Noël. De glinstering in zijn ogen toont aan dat de man trots is op zijn verwezenlijkingen van de laatste jaren.

Toch komt ook voor een archivaris in hart en nieren de digitalisering als een godsgeschenk. “Dat proces staat nog maar in zijn kinderschoenen. Het zal nog een hele tijd duren voor alles gedigitaliseerd zal kunnen worden. In afwachting blijven de stapels papieren toestromen. Al kunnen we in dit gebouw aan dit tempo nog tien jaar documenten blijven archiveren. Er is zeker nog plaats!”

Dat er in deze tijd nog steeds waardevolle en geschiedkundig interessante documenten te vinden zijn, bewees de schenking van een koppel enkele maanden geleden. Tijdens verbouwingswerken vonden ze een oorlogsdagboek van een 16-jarige die klaarblijkelijk schrik had. “Om zijn dagboek te vrijwaren, had hij die verstopt in het dak van zijn toenmalig huis. De nieuwe eigenaars hebben het gevonden en geschonken aan stad Brugge. Een mooi gebaar”, stelt Noël.

Toekomst

Net zoals veel gepensioneerden heeft Geirnaert de komende tijd een drukke agenda. Naast zijn vrijwilligerswerk begint hij binnenkort ook te verbouwen én start hij met het schrijven aan een boek. Tussendoor komt er tijd en ruimte voor zijn familie. “Ik heb zeker een mooie carrière gehad. Het is nu tijd om te genieten. Schrijven aan artikels en wetenschappelijk onderzoek hoort daar zeker bij”, aldus de zestiger.

“Zo vond ik terug dat er gefoefeld werd met de inschrijving van Hans Memling als Brugse Poorter op 30 januari 1465. Die gaf hem het recht zijn beroep in Brugge uit te oefenen. Eigenaardig genoeg blijkt die later te zijn toegevoegd, helemaal onderaan een pagina met inschrijvingen van februari. Wie wil weten hoe de vork aan de steel zit leest binnenkort best mijn publicatie”, besluit Noël met een glimlach.

(MM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier