De Krak van Kortrijk Carlo Herpoel: “De vluchtelingen zijn geen crapuul”

V.l.n.r. Mike Van Acoleyen, Carlo Herpoel, Hilde Declercq, Veerle Dejaeghere en Jonas Vancanneyt. © KDS
Redactie KW

Carlo Herpoel uit Heule is verkozen tot dé Krak van Kortrijk. De 52-jarige Heulenaar trekt al jaren naar rampgebieden in het buitenland. De vluchtelingenkampen Duinkerke in Frankrijk en Idomeni in Griekenland waren zijn laatste missies.

Carlo Herpoel ontving de titel van Krak van het Jaar voor zijn hulp in de vluchtelingenkampen in Frankrijk en Griekenland. Zijn overwinning komt toch als een verrassing. “Ik had dit niet verwacht, maar ik vind het wel plezant”, begint Carlo. “Al mag van mij iedereen die aan hulpverlening doet in de bloemetjes worden gezet.”

Weerbots

Carlo kreeg de microbe te pakken in 2011. Hij reisde naar Port Au Prince in Haïti nadat de regio werd getroffen door een hevige aardbeving. In 2014 en 2015 volgden er missies in de Filipijnen en in 2016 maakte hij de vluchtelingencrisis in Frankrijk en Griekenland van heel dichtbij mee. Zijn allereerste missie in Haïti liet de grootste indruk na. “De klassieke weerbots op dag vijf is ook bij mij keihard ingeslagen”, zegt Carlo. “Wanneer je in een rampgebied aankomt, heb je niet veel tijd om rond te kijken. Je vliegt er meteen in, maar na enkele dagen komt het besef. Het leed was heel groot, er waren ook veel doden. Ik heb een flinke tik gekregen op de vijfde dag, maar heb kunnen doorzetten. Het was dat of mijn valiezen pakken en weer naar huis keren. Sindsdien heb ik dat niet meer.”

Elke hulpverlener mag in de bloemetjes gezet worden

Toch heeft ook Idomeni een indruk nagelaten. “Ik ben er een maand geweest om te helpen met onder meer de voedselbedeling”, zegt hij. “Vooral de vriendelijkheid en dankbaarheid van de mensen in de kampen blijft bij. Dat is geen crapuul. Iedereen die daar verblijft, is gewoonweg hopeloos op zoek naar een waardig leven.” Carlo heeft op vandaag nog altijd contact met enkele vluchtelingen. “Met enkele jongeren die Engels spreken, hou ik contact via Facebook en Whatsapp. Het kamp is Idomeni is intussen ontruimd. Alle 12.000 vluchtelingen zijn nu verspreid in kampen over heel Griekenland. De situatie is niet echt verbeterd.”

Carlo Herpoel werkt via ‘Design For A New Future’, een organisatie die hij in 2014 oprichtte met Mike Van Acoleyen uit Ingelmuster. Ondertussen is het bestuur uitgebreid en aanvaardde veldloopster Veerle Dejaeghere het meterschap. “Maar de naam dekt de lading niet meer”, zegt Carlo. “Daarom hebben we besloten om onze organisatie om te dopen tot ‘Belgium Aid’. We deden al workshops in de Filipijnen om de mensen ter plaatse dingen te leren maken met plastic en we maken ook nog zelf kunstwerkjes waarvan de opbrengst naar het goede doel gaat.”

“Maar we willen ook meer aan noodhulp doen. En dan is onze oorspronkelijke naam niet meer ideaal.” Carlo heeft tijdens zijn missies al heel veel miserie gezien, en toch wil hij de komende jaren buitenlandse opdrachten blijven doen. “Ik heb leren relativeren. Wij zijn er om te helpen. Als ze morgen bellen en werk- en gezinssituatie laten het toe? Ik twijfel geen seconde.”

Vragenrondje

De vluchtelingencrisis in Europa wordt druk besproken op de sociale media. Ben je actief op sociale media?

“Ja, ik ben actief op Facebook. Ik post geregeld zelf iets, maar ik lees de troep niet die mensen uitspuwen. Het is absurd. Het heeft ook geen enkele zin om daar mijn energie in te steken. En daarom is mijn titel als Krak van het Jaar wel een opsteker. Op die manier wordt aangetoond dat er toch nog mensen zijn die het goede zien in de medemens.”

Heeft het vrijwilligerswerk een weerslag op je gezinssituatie?

“Het valt enigszins wel goed te combineren, maar een maand per jaar vertrekken, is nu toch wel het maximum, denk ik (lacht). Ik krijg voor de volle honderd procent steun van mijn vrouw Hilde. Zij is nog nooit mee geweest op missie en ze is dat ook niet van plan, maar ze helpt wel achter de schermen. Ondertussen is ze ook bestuurslid van onze organisatie. Een rampgebied is voor haar een brug te ver. Ze heeft soms wel wat schrik als ik vertrek, maar ze weet dat ik geen gekke dingen zal doen. Als ik op buitenlandse missie ben, houden we ook wel contact.”

Leef je bewuster sinds dit vrijwilligerswerk?

“Ik leefde sowieso al bewust. Ik ben een groene jongen, maar niet op het fanatieke af. We eten biologisch, maar ik rij wel met de wagen. Al moet ik wel toegeven dat ik sinds mijn vrijwilligerswerk meer het openbaar vervoer neem. Vroeger zou ik nooit op een bus stappen, nu doe ik dat wel regelmatig. Het is cliché, maar ik ben me ook wel meer bewust van hoe goed wij het eigenlijk wel hebben.”

Bio

Privé

Carlo Herpoel is getrouwd met Hilde Declercq (53).

Opleiding en loopbaan

Carlo werkt al bijna 33 jaar bij Eandis.

Vrije tijd

Opleidingen vrije grafiek, monumentale kunst en beeldhouwen aan de Academie voor Schone Kunsten in Kortrijk, medeoprichter Pleegzorg Vlaanderen, Groen (actief tot 2015), oc De Vonke.

(NV)