Happy end voor transgenders Julie en Sandra uit Blankenberge

Julie De Brabander en Sandra Storme : "Als mannen voelden wij ons echt niet goed in ons vel, we waren ongelukkig. (Foto TVH)
Redactie KW

Op Valentijn knalden ten huize van Julie de Brabander en Sandra Storme de champagnekurken. In een vorig leven heetten deze transgenders nog Geert en Sacha.

Julie De Brabander (44, sergeant bij het Belgisch leger) : “Op de schrikkeldag 29 februari 2012 zei mijn papa Norbert De Brabander, op zijn sterfbed, hij had longkanker, dat het leven veel te kort is en dat je moet doen waar je hart naar uitgaat. Toen heb ik een beslissing genomen : ik wou niet langer als man door het leven gaan.”

Sandra Storme (39, eerste onderstationschef in opleiding) : “Mijn geslachtsoperatie vond begin juli 2013 plaats. Drie jaar geleden heb ik mijn moeder opgebiecht dat ik eigenlijk een vrouw was. Zij heeft het aan mijn vader verteld. Zijn reactie was kort : ‘ik heb het altijd vermoed’. Als kind al voelde ik mij niet goed in mijn mannenvel. Ik speelde liever met de poppen van mijn vijf jaar oudere zus. In de kleuterklas wou ik altijd bij de meisjes en nooit bij de jongens gaan zitten.”

Julie : “Op een bijeenkomst met een andere transgender heb ik Sandra in de herfst van 2012 leren kennen.”

Sandra : “Ik vond Julie een knappe vrouw ! Eerst zijn wij maandenlang goede vriendinnen geworden. Tot wij in maart 2013 samen op cruise trokken naar de Caraïben. Ik kreeg de kans om als consulente een zakenreisje te maken en ik mocht iemand meenemen….”

Sandra : “Nu lacht het leven ons eindelijk toe. Het mooiste compliment kwam in een winkel in Rotterdam van een travestiet : die zag niet dat ik ooit een man geweest ben !”

Julie : “Het gevoel om in de spiegel te kijken en mezelf als vrouw te zien, is heerlijk ! Veertig jaar lang zag ik een man en ik voelde mij er echt niet goed bij. Het is een bevrijding, ‘t is echt genieten.”

(SV)

Meer in Krant van West-Vlaanderen, editie Het Brugsch Handelsblad.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier