Gino Seynhaeve: “Respect is de hoeksteen van Club Acanthus”

Onze redacteur Philippe Verhaest en fotograaf Ronny Neirinck rijden deze zomer de N50, de aloude steenweg tussen Brugge en Kortrijk, af en houden halt bij intrigerende plekken en mensen. Deze week trappen ze op de rem ter hoogte van Club Acanthus in Hulste. De grootste parenclub van de Benelux bestaat al 22 jaar en houdt er een open sfeer op na. “Slank, dik, klein, groot… Hier is iedereen gelijk”, aldus manager Gino Seynhaeve.

Een kwarteeuw geleden was er van enig erotisch vertier langs de N50 in Hulste nog geen sprake. “Dit was gewoon een statige villa, maar toen die verkocht werd, richtten de nieuwe eigenaars hier een erotisch restaurant in”, legt manager Gino Seynhaeve uit.

“Na drie jaar werd beslist om nog een stapje verder te gaan en zag de parenclub Acanthus het daglicht.” Tweeëntwintig jaar na de ‘geboorte’ is Acanthus een begrip dat de gemeentegrenzen ver overstijgt.

“Ons concept ? Dat is eenvoudig : we geven een forum aan mensen die op een verantwoorde manier erotische avonturen willen beleven. We organiseren soirées voor koppels en singles alsook avonden voor uitsluitend koppels.”

Gino benadrukt dat je in Acanthus geen ‘ranzige’ toestanden moet verwachten. “We zijn een platform waar gelijkgestemde zielen elkaar kunnen vinden. De klant is tegelijk ook ons product. En prostituees of zo zal je hier niet aantreffen.”

MYSTERIE

Voor een avondje Acanthus leg je tussen de 50 en 110 euro neer, maar werkelijk álles zit in die prijs begrepen : drank, eten en alle mogelijke faciliteiten. “Bij ons geldt het devies : alles mag, maar niks moet“, aldus Gino.

“Veel mensen komen enkel voor de sfeer en gaan niet over tot ‘actie’. Hét clichébeeld rond onze zaak is nog altijd dat je hier meteen al je kleren moet uitspelen en dat je overal seks ziet. Klopt van geen kanten, maar tegelijk draagt het wel bij tot het mysterie dat rond Acanthus hangt. Voor veel mensen is de drempel om binnen te komen zeer hoog. Maar eens ze ervan geproefd hebben, willen ze niks anders meer.”

Maar er openlijk voor uitkomen dat je een (vaste) klant van Acanthus bent, is voor de meesten nog altijd not done. “Er is altijd wel iemand in de familie of op het werk die er aanstoot aan zou nemen. Jammer, want onze klanten doen niks mis en storen niemand anders.”

“De seksuele prikkels hou ik voor thuis. Hier doe ik mijn job: de boel doen draaien.”

Dat je niet meteen je outfit aan de kapstok hoeft te hangen in Acanthus, klopt. “Maar op vrijdag- en maandagavond verwachten we dat onze gasten zich in hun mooiste lingerie laten zien. En zelfs dan zie je amper bloot op de dansvloer. Een stukje textiel prikkelt de zinnen extra. Het gebeurt wel eens dat er op de dansvloer al flink geflirt wordt, maar wie tot seks wil overgaan, trekt zich terug op de bovenverdiepingen.”

Eens je de trap opgelopen bent, kom je in het paradijs van elke swinger terecht. Het aantal matrassen is amper te tellen en de themakamers volgen elkaar in sneltempo op : de spiegelkamer, het hemelbed, de ‘gatenkamer’, de darkroom…

“Iedereen vindt hier wel zijn dada. Maar : respect is de hoeksteen van Acanthus. We krijgen vaak te horen dat het er bij ons veel beschaafder aan toe gaat dan in gewone discotheken. En iedereen is welkom in Acanthus : klein, groot, slank, dik…”

“Alle maten en gewichten kunnen hier terecht, zolang je maar verzorgd voor de dag komt. Iedereen staat hier ook op gelijke voet. Eens in ondergoed is er geen onderscheid meer tussen een gewone arbeider en een academicus.”

70.000 LEDEN

Wie op weekendavonden langs Acanthus rijdt, heeft ongetwijfeld al de lange rijen geparkeerde auto’s langs de N50 opgemerkt. En veel daarvan zijn voorzien van een Franse nummerplaat. “Noord-Frankrijk is inderdaad een belangrijke afzetmarkt voor ons”, zegt Gino. Rijsel, de enige metropool in de regio, ligt amper 40 kilometer van Hulste verwijderd.

“Ongeveer 40 procent van al onze klanten is Franstalig. Maar we weten niet of ze uit Wallonië of Noord- Frankrijk komen. We vragen enkel de naam en geboortedatum van onze leden. Meer hoeven we ook niet te weten.”

En leden heeft Acanthus na 22 jaar in overvloed. “70.000 mensen hebben een lidkaart, maar daar zitten natuurlijk veel passieve leden tussen. Aan de andere kant krijgen we elk weekend zeker 40 nieuwe gezichten over de vloer, wat bewijst dat ons concept nog altijd aanslaat. Weekend na weekend zien we veel vaste gezichten terug.”

Of je nu een parenclub of een koekjesfabriek runt, de basis is dezelfde

Wie elk weekend tussen de halfnaakte, bezwete lichamen werkt, moet het toch ook wel eens moeilijk hebben om zich te kunnen bedwingen. “Allesbehalve”, lacht Gino. “Die prikkels bewaar ik voor thuis, hier doe ik gewoon mijn job. En dat is zorgen dat de boel blijft draaien. Of je nu een parenclub of een koekjesfabriek runt, de basis is dezelfde : zorg dat je klanten tevreden zijn met wat je hen voorschotelt.”

“Natuurlijk trekt een prachtige dame in lingerie wel even je aandacht, maar de focus is meteen terug. Vergelijk het met een gynaecoloog. Die raakt waarschijnlijk ook niet echt opgewonden van zijn job”, knipoogt Gino. “Maar ik moet toegeven dat ik hier aanvankelijk mijn ogen uitkeek. Nu schrik ik nergens meer van.”

SØNDAG OP ZONDAG

Vrijdag-, zaterdag- en maandagavond zwaait Acanthus de deuren open voor de echte swingers, maar op zondagavond gooien ze het over een compleet andere boeg. Sinds september vorig jaar kan je er elke zondagavond terecht voor Søndag, een exclusief discotheekconcept.

500 bezoekers per avond verdien je niet zomaar

“Enkel de locatie is Acanthus, maar verder heeft het niks met onze parenclub te maken. We programmeren elke zondagavond enkele topdj’s en lokken zo een compleet ander publiek. Tijdens Søndag blijven onze bovenverdiepingen ook netjes op slot, want het is niet de bedoeling om te ‘rekruteren’. Maar onze hoofdactiviteit blijft uiteraard Club Acanthus verder uitbouwen en onze succesformule blijven bewaken. Want die 500 bezoekers per avond verdien je niet zomaar.”

BRANDWEER !

De vele tientallen brandweerwagens langs de N50 behoren al enkele decennia tot het lokale erfgoed, dankzij Vanassche Firefighting Engineering. Het bedrijf werd in 1952 opgericht en ontwerpt én bouwt allerhande brandweerwagens. De imposante site langs de N50 valt meteen op.

EEN GOEIE BROK VLEES

Restaurant Flinstones, op de grens tussen Hulste en Ingelmunster, behoort al een eeuwigheid tot het straatbeeld. Vernoemd – en bewust fout geschreven ? – naar de legendarische tekenfilmreeks The Flintstones staat het restaurant vooral bekend om zijn heerlijke côte à l’os.

HUIZEN VAN PLEZIER

Dé constante op het zuidelijke deel van de N50 is ook in Hulste te vinden. Een kleine tien bordelen bieden de passant hun diensten aan. Enkele zaken zijn ondertussen al even oud als de straat zelf…

ZEBRA’S BIJ HOLVOET

De N50 is ook de toegangspoort tot het tuin-, dier- en viscenter Holvoet in Hulste. Wie zich even aan de boorden van een Japanse koivijver wil wanen, is hier zeker aan het juiste adres. Naast de inrit prijken, tussen de alpaca’s, enkele kleurrijke zebra’s die de bezoekers verwelkomen.

CASINO TIME !

Erg opvallend : op dit korte stukje N50 van net iets meer dan twee kilometer bevinden zich twee volwaardige casino’s. Onder een café aan de grens met Ingelmunster tref je een speelzaal van Napoleon Games aan en in de voormalige danszaal Carousel is sinds oktober 2011 een speelhal te vinden die de naam van de vroegere ontmoetingsplek draagt.