Georges en Elisabeth vieren hun zeventigste huwelijksverjaardag

In het woonzorgcentrum Alphonse Lacourt in Oostende vierden Georges en Elisabeth Dumarey vandaag woensdag hun platina huwelijksjubileum.

Zelfs in een centrumstad als Oostende blijft een huwelijksjubileum van zeventig jaar een grote uitzondering. Geen wonder dat het woonzorgcentrum uit de Rode Kruisstraat een groot feest opzette om de jubilarissen in de bloemen te zetten. Danny vertelt als enige zoon het levensverhaal van zijn ouders. “Georges (95) was het 18de kind in een gezin met 21 kinderen”, zegt Danny. “Het gezin woonde in Ettelgem, later een deelgemeente van Oudenburg. Mijn moeder Elisabeth (91) groeide op in de Arnoldusstad. Haar ouders baatten er café Leegtje uit. Kort na de oorlog ontmoetten mijn ouders elkaar op een bal in de Hoogstraat van Oudenburg. Ze trouwden op 3 mei 1947 en gingen in de Noordhoek wonen. Uiteindelijk stichtten ze een gezin in de Stationsstraat van Zandvoorde. Als kind kreeg ik ooit straf op school omdat de leraar niet geloofde dat mijn ouders dezelfde familienaam hadden. Maar dat is louter toevallig.”

Zestien achterkleinkinderen

“Georges en Elisabeth hebben ook drie dochters: Agnes, Esther en Christiane. Pa bracht brood op de plank via zijn werk in de UCB, nu Proviron. Hij hoefde daarvoor maar de straat over te steken. De UCB had ook een fabrieksvoetbalploeg, met een terrein naast de fabriek. Vader verzorgde het terrein, moeder was actief in de kantine. Deze ruimte werd gemeenzaam ‘het lokaal van de fabriek’ genoemd. Er was zelfs een fanfare actief. Na zijn pensioen bleef de band met de UCB behouden, want ook ik als enige zoon bouwde er een mooie carrière uit en bovendien bleven mijn ouders in de buurt wonen. Ze kregen er af en toe bezoek van de negen kleinkinderen en zestien achterkleinkinderen. Sinds een viertal jaar betrekken mijn ouders Georges en Elisabeth een kamer in A. Lacourt, waar ze vooral genieten van elkaars gezelschap”, aldus nog Danny Dumarey.

(BVO)