“Geen geheimen voor elkaar”

Naar aanleiding van Valentijn bracht ik samen met mijn kersverse man Joran Mullebrouck een bezoekje aan André Arnould (88) en Erna Six (86) uit Menen die maar liefst 65 jaar getrouwd zijn. Nu is het zeker niet meer zoals vroeger, maar is er door de jaren heen eigenlijk veel veranderd? Hoe ziet een relatie er nu uit, in vergelijking met 65 jaar geleden? Een gesprek over de liefde.

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

André: “Oei, dat begint hier al goed. Dat vertel ik niet.”

Erna: “Ik zal het wel vertellen, het was eigenlijk tijdens het blowen. Het was oorlog en we deden dat tegen de honger. André en ik kwamen elkaar tegen op straat en zo zijn we aan de praat geraakt.”

Joran: “Tamara en ik hebben elkaar leren kennen tijdens Dranouter Festival via een gemeenschappelijke vriend. We gaan er nog elk jaar heen.”

Zijn jullie vaak bij elkaar?

Joran: “We doen veel samen. We hebben ook gezamenlijke hobby’s en dat maakt het leuk. Er is ook ruimte voor zaken alleen te doen maar eigenlijk zijn we vaak bij elkaar.”

Erna: “Bij ons is het ook zo. Vroeger werkten we wel veel, André vaak zelfs tot zondagmiddag. Maar we gingen ter compensatie vaak op reis.”

Wat is het leukste dat jullie samen beleefd hebben naast de trouw?

André: “Bij ons was dat toch onze reis naar San Francisco. Toen was dat nog per boot. We zijn er een volle maand geweest bij een neef van mij. Het was een geweldige reis, we leefden als God in Frankrijk.”

Joran: “Van ons was dat eigenlijk het moment dat we gingen samenwonen. Ik vond het een geweldig vooruitzicht om samen te wonen met de liefde van mijn leven.”

Hoe gaat het huishouden eraan toe?

Tamara: “We werken allebei voltijds waardoor we de taken wat verdelen. Ik doe bijvoorbeeld de was en de plas terwijl Joran meestal kookt en bijvoorbeeld ook afstoft.”

Erna: “Wij woonden vroeger bij mijn moeder. Zij deed eigenlijk alles voor ons. Gelukkig maar want we hebben toen veel gewerkt. Toen we hier kwamen wonen, was ik al met pensioen. Toen was het logisch dat alles op mijn schouders terechtkwam. Nu doe ik dat nog altijd.”

Aan welke gewoonte van je partner erger je je het meest?

Tamara: “Ik erger mij vooral aan al de sokken die Joran laat rondslingeren. Aan het einde van de week raap ik meestal een tiental sokken op.”

Joran: “Ik vind het niet leuk dat Tamara zeurt over mijn sokken. Ze is ook wel een beetje koppig, dat botst met mijn eigen koppigheid.”

André: “Wij ergeren ons eigenlijk niet echt aan elkaar. Ik moet al goed denken om iets te bedenken.”

Erna: “Of hij durft het niet zeggen.” (lacht)

Hoe overleven jullie ruzies?

André: “Wij zijn eigenlijk zelden boos op elkaar. Als we boos zijn, praten we een tijdje niet en dan passeert het meestal wel. Je moet het kunnen bijleggen.”

Joran: “Soms hebben we weleens ruzie maar wij zorgen ervoor dat we nooit boos gaan slapen. We leggen het altijd bij. Dat vinden we belangrijk.”

Is seks dan een goede manier om het bij te leggen?

Erna: “Ik weet niet of dat bij ons het geval is. Als we ruzie hebben, doe ik liever alsof ik niet meer weet dat we ruzie hebben. Dan begin ik gewoon te babbelen en hoop ik dat André gewoon antwoordt.”

Tamara: “Bij ons is dat ook niet het geval. We praten liefst alles uit. Als er dan iets van komt, is dat mooi meegenomen maar alles moet toch eerst bijgelegd worden.”

Zijn jullie soms jaloers?

Tamara: “Soms kan ik wel eens jaloers zijn, maar dat gebeurt eigenlijk niet veel.”

André: “Dat mag, hé. Zolang het bijgelegd wordt, is dat geen probleem, vind ik. Bij ons was dat zelden het geval. We hadden daar geen tijd voor want we werkten te veel.”

Hebben jullie geheimen voor elkaar?

André: “Nee, helemaal niet. Ik toch niet.”

Erna: “Ik ook niet, hoor. We vertellen alles. Als je wilt verdergaan met elkaar, dan moet je weten waar de ander mee bezig is.”

Joran: “Eigenlijk hebben wij ook geen geheimen voor elkaar. Alleen misschien dat ik haar nog liever zie dan ik eigenlijk zeg.”

Wat is het geheim van een goede relatie?

André: “Je moet het altijd kunnen bijleggen. Dat is belangrijk. We zijn ook veel op reis geweest. Even ertussenuit zijn, doet wonderen.”

Tamara: “Leuk, wij reizen ook heel graag. Ik deel dezelfde mening: dingen samen doen en vooral communiceren met elkaar. Dat is heel belangrijk. Joran ziet het meteen als er iets op mijn lever ligt.”

Waarom zouden mensen nu nog trouwen?

Erna: “Ik vind het een mooi gebaar dat het mijne en het zijne nu ‘het onze’ is. Omdat je dan echt alles deelt.”

André: “Ik vind het leuk om er samen voor te staan als man en vrouw.”

Tamara: “Dat vind ik ook. Uiteindelijk is het maar een papiertje maar ik vind het wel een mooie manier om je liefde aan elkaar te tonen. Bovendien was het een schitterende dag waar ik graag op terugkijk.”

(Tamara Durnez)