De Europawijk heeft een bijzonder goed draaiende wijkwerking. Dat komt onder meer door de sterke schouders van Frans Dornez.
Voormalig landmeter Frans Dornez stake menige uren als coördinator in het comité. Maar het is nu welletjes geweest, op zijn 72ste bereidt hij zich voor op ‘zijn’ laatste Europawijkfeesten. Daarna verhuist hij naar Rumbeke. “Ik wil zeker nog wat helpen. Maar coördineren ? Nee.”
35 jaar geleden werd het Europawijkcomité opgericht, voornamelijk om de toen erbarmelijke omstandigheden van de wegen in de wijk aan te kaarten. Het wegenprobleem raakte zo stilaan opgelost, maar de wijkwerking bleef bestaan. Er stonden, zeker in de topjaren, tal van organisaties en uitstappen op het programma van de wijkwerking en de wijkbewoners kunnen bij elk overlijden, geboorte of huwelijk ook rekenen op een berichtje in de brievenbus.
Naar Rumbeke
Een voorzitter is er nooit geweest, maar Frans Dornez is al jarenlang de coördinator van de vele activiteiten van het wijkcomité, maar daar trekt hij eind deze maand een streep onder. “Het is genoeg geweest, mijn gezondheid kan niet langer mee”, zegt Frans. “Mijn huis is te groot geworden, net zoals mijn tuin, en mijn gewrichten kunnen niet altijd meer mee. Iets te enthousiast geweest als landmeter vroeger, overal op en onder geklommen, en dat wreekt zich nu een beetje. En vorig jaar kreeg ik dan nog te kampen met darmkanker en chemo doet soms meer kwaad dan goed, zo kan ik me nu amper nog concentreren, waardoor het allemaal wat te zwaar is geworden voor mij.”
Frans verhuist binnenkort naar Rumbeke, naar een kleiner huis en dichter bij het werk van zijn vrouw Christel Peleman. “Zij is tien jaar jonger en moet nog een tijdje werken. Ze is ook afkomstig van Roeselare en wou altijd al terugkeren, nadat ze hier een tiental jaar geleden kwam inwonen langs de Beneluxlaan in Tielt. Voila, nu komt het ervan en zal ik dus ook de coördinatie van de wijkwerking uit handen moeten geven.”
De wijkwerking heeft al een rijkgevuld palmares. Er waren de (verrassings)uitstappen en de vele feesten zoals sinterklaasfeestjes, de honderd kerstbomen in de wijk, de bloemenmarkt, kindernamiddag met Marc De Bel, het bloemschikken, de optredens van Eddy Wally en het West-Vlams Gemiengeld Vintekoor, de tekenwedstrijd en ga zo maar door. “Op ons hoogtepunt hadden we tot 2.000 aanwezigen tijdens onze playbackshows in de tent op de plaats waar het Tanneke vandaag staat. Maar daar is allemaal een eind aan gekomen, vooral door het vele organisatorische werk dat in zo’n evenement kruipt.”
Opvolging
Toch is er opvolging. “Klopt, ondertussen is in de oudste straten al 50 procent van de huizen bewoond door jongeren en jonge gezinnen, en zijn er best wel veel jonge handen die graag een handje meehelpen. Dus neen, helpers vinden is niet zo heel moeilijk. Maar ze stappen liever niet in het bestuur, het organisatorische laten ze liever over aan iemand anders. Hopelijk kan de wijkwerking in de toekomst toch worden verzekerd. En als er jongeren in het bestuur komen, dan hoop ik dat ze de vrijheid krijgen om hun ideeën en gedachten de vrije loop te laten gaan.”
Het grootste probleem is, volgens Frans, dat de Europawijk geen eigen lokaal heeft in de buurt. Ofwel vinden de evenementen plaats in de Europahal of in ‘t Gildeke. “Al is daar de laatste twee jaar wel verandering in gekomen”, geeft Frans nog mee. “Dankzij schepen Guido Mehuys mogen we nu ook het Tanneke gebruiken, wat ons toch wel wat mogelijkheden biedt. Schepen Guido is trouwens ook de eerste die ervoor zorgt dat de verkeersveiligheid er straks eindelijk op vooruitgaat, ook al een jarenlange eis van onze inwoners.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier