Familie en vrienden nemen afscheid van Emiel Vanbesien

Redactie KW

Verdriet, onmacht, onbegrip, frustratie en woede: zo veel emoties bij zo vele talrijke aanwezigen op de afscheidsdienst van Emiel Vanbesien.

Zijn zus Flavie verspreidde bijna twee weken geleden, op maandag 5 december, een opsporingsbericht. Die avond werd Emiel gevonden op een bouwwerf in Gent, alles wees in de richting van een wanhoopsdaad. De afscheidsplechtigheid vond vanmorgen plaats in de grote zaal van het OLVi. De zaal zat stampvol en de dienst werd ingevuld door afscheidswoorden van vrienden en familie, en aangevuld met allemaal songs die een speciale plaats hadden in Emiels hart. Die onthullen een tere gevoeligheid met een duister kantje.

Achtereenvolgens kwamen zijn beste vriend Adam, voetbalvrienden Yoshi en Jeroen, jeugdhuisgezel Karel, drie schoolvriend(inn)en, een neef van hem, zijn zus Flavie, mama Lieve en papa Béné aan het woord. Vooraan in de zaal werden foto’s van Emiel geprojecteerd, met pianomuziek op de achtergrond. We zien Emiel als kind, als tiener, als volwassene. Opvallend: altijd is hij in gezelschap, altijd staat hij er met een kamerbrede glimlach en pretoogjes op.

Applaus

“Voor ons was je een knappe kop, een harde werker en een levensgenieter. Drie van de dingen waarvoor je leefde, waren barbecueën, een pintje drinken – twee pintjes drinken, een Duvel of een Chouffe – en hartenjagen. Emiel, waar je ook bent, schud alvast maar de kaarten, dan kunnen we samen nog eens hartenjagen”, klinkt het tijdens de afscheidsdienst. Emiel was gekend om de oeverloze discussies die hij maar al te graag voerde, vaak eigen voetbalanalyses. Het enige waar hij niet vaak over praatte, was zichzelf. Het overlijden van Emiel bracht een schok bij velen teweeg, omdat aan dat zo vanzelfsprekende ‘samen’ nu een einde is gekomen. “Emiel, voor ons ben je nu ‘a friend which is gone but not forgotten'”, sluit een vriend de dienst af, waarna een oorverdovend applaus van FC Westouter volgt, als “dank voor de mooie wedstrijd die je in ons leven hebt gespeeld”.

Warmste Week

Volgende week start op Studio Brussel de Warmste Week. Het laatste liedje dat de zaal vulde tijdens de afscheidsdienst van Emiel, was de themasong ‘the sad fact is I’ve lost my mind’ uit de Netflix-serie Elementary, waar Emiel zo gek op was. Lieve en Béné, de ouders van Emiel, zouden dat liedje volgende week graag aanvragen op StuBru. Daarom stond er een collectebus naast Emiels urne, waarin zijn familie, zijn talrijke vrienden en kennissen een gift schonken voor de fundraisingactie voor Emiel.

(SV – foto SV)

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de website www.zelfmoord1813.be.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier