Eva Clarysse uit Torhout zoekt volleybalspullen om naar de Filipijnen te brengen

Oude knielappen, sportschoenen, kousen, truitjes en andere volleybalspullen. De 29-jarige Eva Clarysse zamelt ze in om ze in maart naar de stad Iloilo City op de Filipijnen te brengen. Financiële bijdragen, zelfs piepkleine, zijn al even welkom. “Elk kind heeft recht op sport, ook wie arm is”, zegt ze. “En op de Filipijnen is volleybal bijzonder populair.”

Met haar actie combineert Eva drie van haar passies: liefde voor volleybal, verre reizen maken en – vooral – diegenen helpen die het met heel weinig moeten zien te rooien. Begin 2014 zette ze met succes al een eerste actie op ten voordele van de Filipijnen. Nu breit ze er een tweede actie aan, weliswaar beduidend kleiner.

Hulp bieden na tyfoon

Eva is de dochter van Filip Clarysse en Goedele Geeraert (beiden 53) uit de Revinzestraat. Ze heeft drie jongere broers: Thijs (28), Robin (26) en Hannes (24). Eva is kinesitherapeut. In haar vrije tijd speelt ze al van kleins af volleybal. Ze heeft competitie gespeeld bij VKt Torhout, Apollo Koekelare en in Erps-Kwerps. Nu komt ze nog in een recreatieve reeks uit met de haar geliefde volleybalploeg van KU Leuven. Ze heeft trouwens jarenlang volleybaltraining gegeven aan de genoemde universiteit.

“Naast volleybal spelen, reis ik ook erg graag”, vertelt ze. “En dus smeedde ik in 2013 plannen om in het voorjaar van 2014 voor een aantal weken naar de Filipijnen te trekken. In november 2013 werd dat land, dat uit meer dan zevenduizend eilanden bestaat, echter getroffen door de tyfoon Haiyan, een van de zwaarste stormen ooit. De vernielingen waren gigantisch en de natuurramp gaf een andere wending aan mijn reisplannen. Ik besloot in de gegeven omstandigheden niet zomaar de toerist op de Filipijnen te gaan uithangen, maar tijdens mijn verblijf op bescheiden wijze aan de heropbouw bij te dragen. Dus heb ik, met de hulp van velen, het project STER opgestart. Zo zong het Torhoutse koor Lamidore in december 2013 een kerstconcert ten voordele ervan. Ik kreeg ook flink wat financiële steun, meer dan 5.000 euro.”

School en vissersboten

Dankzij de ingezamelde fondsen kon Eva medisch en educatief materiaal meenemen naar de Filipijnen. Ze financierde voor 250 families een dak op hun huis, liet ter plekke vijf vissersboten maken en betaalde de bouw van een schooltje. “Ik ben in januari en februari 2014 in totaal acht weken op de Filipijnen geweest”, vertelt ze. “Ik spitste het project toe op de armste wijken van de stad Iloilo City. Daar woont en werkt de Filipijnse vrouw Timay. Die heeft er een winkel, is verpleegster, geeft les en traint en coacht kinderen tussen de 8 en de 17 jaar die uit een arm gezin stammen en graag volleybal spelen, zo’n beetje de nationale sport op de Filipijnen. Timay heeft het hart op de juiste plaats en heeft met haar inzet mijn project in 2014 doen slagen.”

“Ik hoop dat veel mensen volleybalspullen schenken”

Eva is met Timay contact blijven onderhouden en recent kreeg ze van de vrouw te horen dat ze volleybalspullen zoekt voor de kinderen aan wie ze training geeft.

“En dus heb ik besloten om een inzameling te organiseren en alles gedurende een tiendaagse reis in maart naar Timay op de Filipijnen te brengen. Ik weet dat tal van Vlamingen uitstekend van inborst zijn en mijn actie graag zullen steunen. Ik hoop met andere woorden dat veel mensen volleybalspullen zullen schenken. Dat mogen natuurlijk tweedehandse schoenen, kousen, knielappen, truitjes en dergelijke zijn, op voorwaarde dat ze nog probleemloos gebruikt kunnen worden.”

Extra koffers boeken

Eva zoekt ook financiële steun om ter plaatse volleybalpalen en -netten aan te kopen. “Alles komt van de eerste tot de laatste cent terecht”, verzekert ze. “Via Timay heb ik de absolute zekerheid dat er niemand op een bedrieglijke wijze met het geld gaat lopen. Bovendien reis ik zelf met de spullen naar ginder. Als het er veel zijn, dan zal ik heel wat extra koffers voor het vliegtuig moeten boeken (lacht). Zolang de Filipijnse kinderen er maar wel bij varen!”

Sporten is gezond in vele opzichten, vindt Eva. “Je doet er fysiek, mentaal en sociaal voordeel mee, dat laatste zeker als het een ploegsport zoals volleybal betreft. Iedereen zou recht op sport moeten hebben, in elk geval kinderen in hun volle ontwikkeling. Vandaar dat ik iets wil betekenen voor de volleyballende jeugd in de verpauperde wijken van Iloilo City. Ik wil kinderen die het zich niet kunnen veroorloven, toch de liefde van en voor volleybal gunnen.”

Mocht Eva voldoende geld kunnen inzamelen, dan wordt het misschien mogelijk om in Iloilo City een eigen volleybalclubje te starten, waar Timay verantwoordelijk voor wordt. “Maar ik wil zeker niet te hard van stapel lopen”, zegt ze. “Eerst even afwachten wat de respons in Torhout zal zijn.”