Jean-Pierre Vanhulle stierf maandag na een slepende ziekte thuis in Oostdorp in Tiegem. Jarenlang was hij de trouwe voorzitter van SV Anzegem. Daarnaast was hij ook één van de stichters van de Orde van Sint-Arnout.
Jean-Pierre Vanhulle was een geëngageerde man in zijn dorp. De gewezen en erevoorzitter legde de fundamenten voor het SV Anzegem van vandaag. Hij was een gedreven man, niet alleen in zijn voetbal, maar hij stond ook bekend als een ‘man van woorden’: zijn voetbaluitslagen, de aankomsten van wielerkoersen in de omgeving, Jean-Pierre was een voorloper voor de grote sportcommentatoren van nu. Daarnaast engageerde hij zich voor zijn deelgemeente Tiegem en was hij één van de stichters van de Orde van Sint-Arnout. Hij speelde ook toneel bij Uilenspiegel.
“Jean-Pierre ging normaal maar even aan de slag gaan als interimvoorzitter”, vertelt Jozef Dewaele, die 12 jaar aan de zijde van Jean-Pierre secretaris was bij SV Anzegem. “Uiteindelijk was hij 15 jaar voorzitter. Al moest hij in 2011 operationeel een stapje terugzetten, de strategie werd nog altijd door hem uitgezet. Als Jean-Pierre iets deed, deed hij het goed.”
Klaar om te helpen
“Hij was altijd klaar om iedereen te helpen”, vertelt SV Anzegem-sympathisant Michel Vaneeckhout. “Een man die graag gezien was door de mensen. Hij ging overal naartoe voor ‘zijn’ SV Anzegem. Hij miste weinig, praktisch geen matchen. Hij ging mee op verplaatsing met zijn kameraden. Hij droeg overal ‘zijn’ SV Anzegem mee.
“Jean-Pierre was een echte redenaar”, pikt Jozef Dewaele over. “Hij vocht met woorden voor zijn spelers en zijn medewerkers. Als een vader verdedigde hij ze. Voetbal was een deel van zijn leven. En dat hoorde je ook in zijn voetbalcommentaar. Vroeger versloeg hij de voetbalmatchen. Die verslagen werden dan uitgezonden op de radio. Jean-Pierre bracht de match in de huiskamer: zo dynamisch alsof je er zelf bij was. Ik heb er zo veel van geleerd. Het was liefde voor het voetbal.”
Toneel
Zijn voetbal was een rode draad in zijn leven, maar ook de koers boeide hem. Veertig jaar geleden al was Jean-Pierre te vinden aan alle aankomsten in de regio: van Vichte, Anzegem en Waregem tot in Otegem. Jean-Pierre stond er bewogen commentaar te geven alsof hij zelf de wedstrijd reed. “Het was een woordkunstenaar”, vult Jan Decock van de orde van Sint-Arnout aan. “Hij speelde toneel bij Uilenspiegel. Ik was geen voorzitter van de Sint-Arnoutorde. Jean-Pierre wist dat hij altijd voorzitter zou blijven. Hij was erbij van in het prille begin. Als er gewerkt moest worden, stond Jean-Pierre vooraan in de rij. De erkenning hoefde voor hem niet. Hij hielp de mensen omdat hij ze wilde helpen. Hij was de taal ook zo machtig. Bij het Sint-Arnoldusspel was hij ook betrokken indertijd. Er kwamen Duitse mensen kijken en Jean-Pierre praatte Duits met hen. Hij hield van taal. Hij kon ook Hongaars. Dat had hij geleerd in Hongarije, waar hij en zijn vrouw een buitenverblijf hadden. Daar leefde hij weer op.”
Kerstman
Ook de jonge generatie draagt Jean-Pierre in het hart. “Hij vond het zijn verantwoordelijkheid om voor ‘de jonge’ zorg te dragen”, vertelt Lien Decruyenaere die Jean-Pierre kende van bij het voetbalgebeuren. “Maar hij was zo veel meer dan voetbal. Jean-Pierre was enorm geëngageerd in Anzegem en Tiegem. Hij speelde zelfs kerstman op school op de Heirweg. Altijd klaar om te helpen: hij was een crème van een man.”
Jean-Pierre Vanhulle werd geboren in Anzegem. Hij was de echtgenoot van Claudine Lavaert. Hij had twee kinderen: Heidi, getrouwd met Geert Windels: en Elke, getrouwd met Bart Debrabandere. Hij was de trotse grootvader van Ymke, Femke, Anke en Ulrike. De uitvaartdienst van Jean-Pierre zal plaatsvinden in de aula van funerarium Nuytten in de Oudstrijdersstraat in Anzegem op zaterdag 17 februari om 12.30 uur. Daarna zal zijn urne in zijn vertrouwde omgeving bewaard worden.
(AD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier