Eindelijk licht aan eind van de tunnel voor twintiger uit Varsenare, 7,5 maanden na zware crash

Redactie KW

Jannes Bousson uit Varsenare raakte maanden geleden betrokken bij een zeer zwaar ongeval. Even werd voor zijn leven gevreesd, maar nu is er eindelijk licht aan het einde van de tunnel.

Het gaat steeds beter met Jannes Bousson (24) uit Varsenare. Sinds kort zijn de eerste tekenen van beterschap merkbaar. De twintiger raakte op 15 maart levensgevaarlijk gewond bij een ongeval in Sint-Michiels en even werd voor zijn leven gevreesd. Meermaals werd geprobeerd om hem te laten ontwaken, maar telkens werd de druk op zijn hersenen te groot. Hij bleef echter vechten en zette ondertussen grote stappen. Maanden later valt er voor het eerst wat goed nieuws te noteren. “Hij is bijna bij zijn volle bewustzijn en reageert alweer op prikkels en opdrachten“, zegt een dolgelukkige papa Yannick Bousson. “We kunnen eindelijk weer communiceren met elkaar.”

Zorgwekkende hersenschade

De beloftespeler en jeugdtrainer van KFC Varsenare vocht een tijdlang voor zijn leven na het ongeval. Hij was die avond op de terugweg van een goede vriend toen het noodlot langs de Torhoutsesteenweg in Sint-Michiels toesloeg. Jannes merkte te laat op dat zijn rijstrook versperd was door wegenwerken en reed er met zijn Citroën in op een geparkeerde graafmachine. Jannes liep interne verwondingen op door de hevige klap. Maar vooral de hersenschade baarde de dokters ernstig zorgen.

“Dankzij zijn vriendin Daphné verschijnt er ook elke dag een gelukzalige blik bij Jannes zijn ogen”

Jannes werd na het ongeval enkele weken in een kunstmatige coma gehouden. Daarna belandde hij in een zogenaamde niet-responsieve slaap- en waakstatus. Dat betekende dat hij zijn ogen wel opende, maar geen contact kon leggen met zijn omgeving. Daarom beslisten zijn ouders vier maanden na het ongeval om hem elk weekend naar huis te halen. “We konden rekenen op enorm veel hulp en respect van zijn behandelend geneesheer en het verplegend personeel”, zegt papa Yannick. “En door thuis te zijn kwamen er enorm veel prikkels op Jannes af. Het begon met kleine dingen en nu is de vegetatieve toestand verleden tijd.”

Kans op een tweede leven

Papa Yannick vertelt het met een hoopvolle stem. Al blijft het gezin het dag per dag bekijken. “We zijn blij met de dingen die hij nu al kan. Hij reageert op heel veel opdrachten en prikkels. We blijven hem nu zo veel mogelijk naar huis halen omdat we ervan overtuigd zijn dat hij in zijn vertrouwde omgeving – dicht bij familie, vrienden en zijn vriendin – de beste prikkels krijgt. Het vraagt veel energie, maar het loont toch echt. Hoe het verhaal verder zal verlopen weten we niet, maar we blijven positief denken. Jannes kreeg de kans op een tweede leven, nam die kans en hij zal er zeker iets van maken.”

Praten ligt voorlopig wel nog wat moeilijk, maar zijn broers Jaron en Jani zoeken elke dag opnieuw naar handige trucjes om te communiceren. “Met tekens en aanwijzingen”, zeggen ze. “Jannes kan ook knikken en schudden met zijn hoofd, zodat hij wel heel wat vragen kan beantwoorden.” Sinds kort is Jannes nu ook met de actieve revalidatie bezig. Daarbij wordt hij door heel wat mensen gesteund. “Zijn beste vrienden Dieter, Matthias, Maxim en Ewald bezochten hem in het begin dagelijks”, zegt Yannick. “Ook nu komen ze nog elke week langs. Dankzij zijn vriendin Daphné verschijnt er ook elke dag een gelukzalige blik bij Jannes zijn ogen. En de hele familie blijft hem onvoorwaardelijk steunen. Dankzij al die mensen zien wij de toekomst positief tegemoet. Niemand heeft hem in de steek gelaten en wij zijn ook niet van plan om de hoop op te geven. Jamais! We zien dat sterke mensen zoals Jannes er kunnen geraken als ze de moed niet opgeven. Kijk maar naar Stig Broeckx (de jonge wielrenner die in coma belandde na een zware valpartij, nvdr.). Zijn toestand volgen wij – door de gebeurtenissen bij ons – ook wel nauwgezet op.”

(TLG – Foto MVN)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier