De Brugse koetsier Mark Wentein begint op zijn domein in Koolkerke het eerste erkende paardenasiel van West-Vlaanderen. “Door onze hoogtechnologische en diervriendelijke infrastructuur kwamen we daarvoor in aanmerking”, zegt hij. “Mark Weintein is voorstander van een brevet voor paardenbezitters: “Er zijn immers nog altijd te veel mensen die zonder kennis van zaken een paard houden, met alle gevolgen vandien.”
Stellen dat Mark Wentein gepassioneerd is door paarden is een understatement. Vanuit zijn hippisch centrum op het domein Fort Van Beieren in Koolkerke stuurt hij vier van de dertien door Stad Brugge vergunde koetsen naar het stadscentrum voor de bij de toeristen nog altijd razend populaire koetsentochten. “Ik heb acht koetsiers vast in dienst. De paarden werken in shiften waarbij ze zeker voldoende rust krijgen. Als een paard een dag heeft gewerkt mag het twee dagen rusten”, vertelt Mark Wentein.
Chip in hals
“Onze paarden worden perfect verzorgd en op zeer frequente, geregelde basis gecontroleerd door een dierenarts”, aldus Mark Weintein. “In onze stallingen maken wij trouwens gebruik van een hypermodern computersysteem, verbonden aan een chip in hun hals, waarbij er voor ieder paard een medische fiche is opgeslagen en waarbij we weten wanneer het onderzocht moet worden door de dierenarts of naar de hoefsmid moet. Ook de werkplanning voor de paarden zit erin verwerkt. Bovendien kan iedere koetsier er van gelijk waar op inloggen want het is ook verbonden met hun smartphone. Onze stallingen zijn dus bijzonder goed uitgerust met de bedoeling de paarden optimaal te verzorgen. Zeker in onze nieuwe stalling is er erg veel licht en lucht. De paarden kunnen allemaal naar buiten kijken en hebben ook visueel contact met elkaar.”
“Jammer genoeg worden alsmaar meer paarden aan hun lot overgelaten”
Mark Wentein is ook de drijvende kracht achter het paardenmagazine Hippo Revue en is bestuurder in diverse verenigingen omtrent de paardensport. Aan activiteiten geen gebrek dus maar Mark Wentein ging nog een nieuwe uitdaging aan. “We starten hier op ons domein met het eerste erkende paardenasiel van West-Vlaanderen. In heel Vlaanderen zijn er maar vier. We zijn dus de enige en eerste in onze provincie”, vertelt de paardenliefhebber. “Door onze hoogtechnologische en diervriendelijke infrastructuur kwamen we daarvoor in aanmerking.”
Slachtoffer
“We kregen in het verleden al wel vaker de vraag om paarden op te vangen”, gaat Mark Weintein verder. “Jammer genoeg komt het alsmaar meer voor dat paarden om allerlei redenen geen opvang meer hebben of aan hun lot overgelaten worden. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een meisje dat een pony krijgt voor haar 14 jaar. Maar twee jaar laten krijgt ze een brommer, of een vriendje, of op haar 18de een auto. En finaal is er geen aandacht of tijd meer voor de pony of het paard… Er zijn ook alsmaar meer mensen die scheiden en waarvan de paarden daardoor ontheemd zijn. Paarden houden en verzorgen kost geld en als dat er niet meer of onvoldoende is dan zijn de paarden het slachtoffer. Ook paarden die in beslag genomen worden door het gerecht hebben een onderkomen nodig.”
“Het is de bedoeling dat de paarden hier niet langer dan twee of drie maanden blijven”
Mark Weintein is voorstander van een brevet voor paardenbezitters. “Er zijn immers nog altijd te veel mensen die zonder kennis van zaken een paard houden, met alle gevolgen vandien”, zegt hij.
Controles
Het idee om binnen de eigen infrastructuur een paardenasiel op te richten, kwam er door een contact met professor diergeneeskunde Frank Gasthuys. “Hij is voorzitter van de stichting Paarden in Nood. Een stichting die nog werd opgericht door toenmalig bevoegd minister Kris Peeters”, weet Mark Wentein. Wij gingen graag in op het voorstel. Ik zie het als een vorm van engagement in de paardenwereld.”
“De toelating om als asiel te fungeren, kregen we niet zomaar”, aldus Mark Weintein. “Dat ging gepaard met heel wat controles door het agentschap dierenwelzijn maar gezien we hier al op behoorlijk hoog niveau werken, ging dit behoorlijk vlot. We beschikken immers al over het EQUI-label, een erkend rankingsysteem in de sector.”
“Noodopvang”
Mark Wentein verduidelijkt dat het niet de bedoeling is dat de paarden voor lange tijd in het asiel blijven, noch om er handel mee te drijven of ze in te zetten als trekpaard voor de rondritten per koets in het stadscentrum. “Het moet gezien worden als een noodopvang”, stelt Mark Wentein. “Als de paarden hier aankomen, worden ze eerst goed geobserveerd en ook medisch onderzocht. Bij paarden met een te slechte gezondheid kunnen we jammer genoeg niet anders dan ze te laten euthanaseren door de dierenarts. Als ze verwaarloosd of ondervoed geweest zijn, laten we ze opnieuw op krachten komen en geven ze voorzichtig opnieuw de nodige voeding. Belangrijk is om dit niet te bruuskeren. Indien nodig laten we ze ook ontwormen of wordt de hoefsmid ingeschakeld om hun hoeven bij te werken.”
“Het is de bedoeling dat de paarden hier niet langer dan twee of drie maanden blijven”, zegt Mark Weintein. “Doorheen de jaren hebben we een groot netwerk opgebouwd met ook fokverenigingen die interesse kunnen hebben in een paard met een bepaalde ‘stamboek’. En op die manier kunnen de paarden dan een nieuwe eigenaar krijgen.” (Piet De Ville)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier