Na 25 jaar priesterschap in Kortemark vervult pastoor Germain Dochy zijn functie nog steeds met evenveel enthousiasme.
“Ik ben afkomstig uit Sint-Eloois-Winkel”, steekt pastoor Dochy van wal. “Wij waren met twee kinderen in ons landbouwersgezin, mijn broer en ik. Ik heb heel mijn jeugd hard meegewerkt op de boerderij en ben dan naar het middelbaar getrokken in het Sint-Jozefscollege in Izegem. Na mijn middelbaar ging ik naar het seminarie in Brugge.”
Gebeden
“Niemand heeft me gepusht om priester te worden. Ik had wel een nonkel en een tante die geestelijke waren, maar daaraan zal het niet gelegen hebben. Veel mensen voorspelden nochtans dat ik priester zou worden, want als kleine jongen ging ik steevast mee naar de mis met mijn ouders, maar ik zei steeds dat ik daar geen interesse in had. En toch ben ik ingetreden, vraag me niet waarom, zoiets kan je niet verklaren. Ze hebben er voor gebeden dat ik het toch zou doen, zeker?”
“Tijdens mijn derde jaar seminarie vervulde ik tegelijkertijd ook mijn legerdienst. Ik stond in de neus-, keel- en oorafdeling van het militair hospitaal in Brussel. Daar diende ik medicatie toe en zorgde ik voor de bedeling van het eten. In 1963 ben ik afgestudeerd en op 24 juli werd ik priester gewijd in mijn geboortedorp. Ik werd ook benoemd in het college in Veurne, waar ik les gaf en surveillant was.”
Goed aanvaard
“In 1980 werd ik medepastoor in Gistel en acht jaar later was ik plots pastoor in Kortemark. Ik ben hier heel goed ontvangen en aanvaard geweest door de mensen. Ik jeunde mij hier al die tijd echt. En voor je het weet, is er 25 jaar voorbij. Wat me opvalt, naast het dalende aantal kerkgangers, is de veranderde mentaliteit. Vroeger kreeg je nog een goeiedag van iedereen, maar nu is dit totaal weggevallen. Mensen hebben geen aandacht meer voor elkaar en dat ambeteert me soms. Ik blijf echter geloven in de waarden van de Kerk, ook al heeft die klappen gekregen de laatste jaren.”
“Volgens mij gaan we in de toekomst terug naar een minder materialistische samenleving en wordt alles weer beter”, besluit de pastoor. “Momenteel is men bezig met de voorbereidingen van één grote parochie Kortemark met één priester. Ik ben nu 75, maar stoppen, dat doen we nog niet. Het is trouwens het bisdom dat zal bepalen wanneer ik met pensioen ga.”
(Jeffrey Dael)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier