Politiezone Spoorkin onderging in het recente verleden een verjongingskuur en met alweer drie nieuwe enthousiaste medewerkers wordt er stevig aan de weg getimmerd van versie 2.0 van de politiezone.
Net voor de zomer maakte de nieuwe korpschef Devid Camerlynck de toekomstplannen duidelijk, die intussen geleidelijk aan ook concreet worden ingevuld met de nieuwe ANPR-wagen, mobiele infraroodcamera, doelgerichte alcohol- en snelheidscontroles… Sedert 1 september maken ook commissaris Jorik Debruyne als CP Beleid in de zone, hoofdinspecteur bijzondere specialisatie Elke Eycken en Kelly Landuyt als assistent personeel en logistiek deel uit van het nieuwe team. Drie enthousiaste nieuwe medewerkers hebben elk om verschillende redenen hun kans gegrepen om in PZ Spoorkin aan de slag te kunnen.
De liefde gevolgd
Kelly Landuyt (32) is geboren in Izegem en woonde tot een drietal jaar geleden in Ingelmunster. “Als multimediatechnicus belandde ik in de administratie en ongeveer tien jaar heb ik op de dienst burgerzaken gewerkt bij het gemeentebestuur van Ingelmunster. Maar ik ben de liefde gevolgd naar Lo-Reninge, een schitterende plek om te wonen maar toch niet zo handig als je elke dag een uur heen en een uur terug onderweg bent naar je werk. Toen besloot ik dat het tijd werd om op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging, ook met de bedoeling om iets dichter bij huis te vinden. Mijn partner ontdekte de vacature voor deze administratieve functie, waar je instaat voor het verwerken van personeels- en logistiekzaken. Ik was de koning te rijk toen ik als eerste van 68 kandidaten uit de bus kwam. Eigenlijk kan je ons zien als een soort ‘vliegende brigade’ – er moet altijd een ‘poule’ zijn met mensen als back-up. Om een concreet voorbeeld te geven van wat mijn job zoal kan betekenen: neem het thema ‘auto’, dan ben je betrokken bij de aankoop van de wagen, het onderhoud, het vervangen van de banden, de verzekering, tot hij weer wordt afgeschreven. In elk geval is mijn job heel gevarieerd.”
Al haar vrije tijd besteedt Kelly aan paarden: “Ik ben echt een fervente paardenliefhebster. Al sinds ik 6 jaar was, reed ik paard en toen ik 9 werd, kreeg ik mijn eigen paard. Thuis hebben we vier paarden en er staan er nog twee in een privéstal. Mijn passie gaat naar dressuur en jumping en zopas werd ik nog derde in het West-Vlaamse kampioenschap dressuur voor 5-jarigen.”
De lokale kant
Jorik Debruyne (42) woont met zijn groot gezin sedert mei in Adinkerke. In zijn vrije tijd leeft hij zich uit op saxofoon bij de Koninklijke Fanfare Houthemnaere Blyft Te Goare en de Harmonie Burgerskring van Diksmuide.
“Via mijn vorige werk kwam ik veel in contact met politie en mijn beeld is in positieve zin veranderd”
“Na het college in Diksmuide trok ik naar Kortrijk voor een opleiding maatschappelijk assistent. Daarna studeerde ik in Leuven af als licentiaat criminologie. Ik deed mee aan een examen voor officieren in de nieuwe politiestructuur, volgde een officiersopleiding in Brussel en heb er twee jaar gewerkt. Dan belandde ik in Ieper, bij de Coördinatie- en Steundirectie, waar ik vier jaar beleidsofficier was en daarna verhuisde ik naar Veurne, met behoud van dezelfde functie. Toen drie jaar geleden de optimalisatie van de Federale Politie startte en de vier oude gerechtelijke arrondissementen werden samengevoegd, had dit tot gevolg dat ik in Brugge werd tewerkgesteld.”
“Toen ik een vacature zag voor een beleidsmedewerker in regio Veurne, heb ik niet getwijfeld. Na 15 jaar de federale kant van de medaille bekeken te hebben, zie ik het als een uitdaging om bij de lokale kant betrokken te zijn. In een kleinere zone sta je meer op het terrein, iets wat ik vroeger eigenlijk nooit heb gedaan. Die voeling vind ik erg belangrijk en ook dat ik nu deel uitmaak van een nieuw jong en dynamisch team met een nieuwe korpschef, een nieuwe directeur operaties, zie ik als een soort doorstart naar PZ Spoorkin 2.0. Op basis van een goede samenwerking tussen de korpschef en de burgemeester willen we kwalitatief werk leveren, ons flexibel inzetten en voor elkaar inspringen zoals bij de drugsactie in Booitshoeke, waar de samenwerking van recherche, wijkwerking en interventie tot een mooi resultaat heeft geleid.”
Het menselijke aspect
Elke Eycken (45) komt uit Leuven. “Daar heb ik als maatschappelijk assistent gewerkt. In 2010 deed ik mee aan een selectieproef voor inspecteur interventie bij PZ Dijleland. Mijn interesse lag vooral bij slachtofferhulp, waarover ik ook mijn thesis maakte. Via mijn werk kwam ik veel in contact met de politie en zag ik hun slachtofferbejegening. Daardoor is mijn beeld over de politie in positieve zin veranderd. Bij veel burgers leeft vooral het repressieve aspect, terwijl de politie zo veel meer doet en veel aandacht besteedt aan het menselijke aspect. Ik slaagde voor de selectieproeven waaraan ik meedeed als hoofdinspecteur met specialisatie politie-assistent. Voor mij is die specialisatie ‘maatschappelijk werk’.”
“Dan heb ik de overstap gemaakt als politie-assistent naar PZ Spoorkin. Dat vind ik geweldig, want ik kom hier al heel lang op vakantie en ik ben verliefd geworden op de streek en de mensen. Nu woon ik in Stavele. De jobinvulling is hier wel anders dan in regio Leuven. Als wachtofficier stuur ik hier ploegen op het terrein, en zie ik bijvoorbeeld veel grenssituaties. In deze grotendeels landelijke regio is ook minder anonimiteit dan in een grootstad. Maar heel belangrijk is dat we altijd werken in een sfeer van wederzijds respect en goede samenwerking.”
Elke is een grote dierenvriend: “Ik ben een echte hondenliefhebber en mijn uit een asiel geadopteerde viervoeter is een kruising van een boxer met een Mechelaar. Ik heb ooit zelf les gegeven op een hondenschool. Samen trekken we erop uit in de mooie natuur van de Westhoek, maar we beleven ook dolle pret samen: ik heb mijn hond alle mogelijke zotte trucs geleerd – hij is een echte circushond.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier