Diaken Dirk Vergote kreeg onlangs eervol ontslag als medeverantwoordelijke voor de parochiepastoraal bij de federatie Sint-Amandus in Kortrijk. Sinds 1 april is hij met pensioen als psychiater en bouwt hij zijn privépraktijk af.
Psychiater Dirk Vergote werd in de Sint-Michielskerk in Kortrijk tot diaken gewijd op 13 april 2002. Met Witte Donderdag was dit dus precies 15 jaar geleden. Dirk heeft op Witte Donderdag ook geassisteerd tijdens de viering op Sint-Michiel en er samen met priester Geert Goethals voeten gewassen. De voetwassing is een symbool voor diakens.
Hoe kwamen jullie bij de Sint-Michielsbeweging?
“We hadden al veel goeds gehoord over de Sint-Michielsbeweging, die gesticht werd in 1993. We zijn er in oktober 1995 naar toe beginnen gaan. Het was er echt intens, met veel zang en er komen veel jongeren naar toe. Vrij snel kregen we er verantwoordelijkheden. We blijven ons daar thuis voelen.”
Kwam ook daar uw roeping?
“Door de vele intensieve en warme vriendschappelijke contacten met priesters Geert Goethals en wijlen Noël Bonte, de bezielers van de Sint-Michielsbeweging, werd mijn ondergesneeuwde roeping tot diaken opnieuw nieuw leven ingeblazen.”
Jullie volgden samen de opleiding tot diaken?
“De opleiding wordt samen met de echtgenote gevolgd. Zij moet ook 100 procent achter je keuze staan. Kris is niet gewijd, maar evenzeer, en misschien nog wat meer, diaken dan ikzelf. Ze was jaren verantwoordelijk voor de kinderwoorddienst en de doopselpastoraal. Ze ontving mensen thuis en ging op huisbezoek. Ze is tot op vandaag nog altijd voorzitter en bezieler van het beschermcomité van de Sint-Michielsbeweging.”
Wat betekent het diaken zijn voor u?
“De combinatie met mijn beroep was eigenlijk de kern van mijn diaconaat. Een diaken probeert met zijn beperkte mogelijkheden een beetje beeld te zijn van de dienende Christus. In mijn beroep binnen de drughulpverlening, het forensisch psychiatrisch werk – dat is in het kort uitgelegd psychiatrische begeleiding van mensen na een rechtszaak – en mijn werk met kinderen en jongeren met een beperking, heb ik dat proberen te doen.”
U kreeg ook een pastorale opdracht als diaken?
“Inderdaad, ik werd op Sint-Elooi benoemd, en in 2004 zijn Sint-Pius X en Sint-Michiels er bijgekomen en werd dit federatie Sint-Amandus. Daar assisteerde ik in de eucharistie, en deed ik preekbeurten, doopsels, huwelijksvieringen en zeer sporadisch een uitvaart.”
Neemt u nu ontslag als diaken?
“Helemaal niet. Ik bekwam eervol ontslag als medeverantwoordelijke voor de pastoraal. Op pastoraal vlak zal ik me beperken tot gelegenheidswerk zoals eens een homilie, een doopsel of een huwelijk, zonder grote verantwoordelijkheden en verplichtingen. Ik ben 65 jaar geworden, dus is het tijd om op diverse vlakken een beetje af te bouwen en de druk wat te verminderen.”
U gaat dus met pensioen?
“Sinds 1 april ben ik officieel met pensioen. Het klassieke psychiatrisch werk valt weg maar ik blijf als psychiater actief in de drughulpverlening, het forensisch psychiatrisch werk en binnen MFC De Kindervriend. Daar kan ik verder zowel psychiater als diaken zijn en mag ik samenwerken met een zeer professionele en gedreven groep medewerkers, wat zeer verrijkend is.”
Bent u tevreden met de keuzes die u in uw leven maakte?
“Ik zou in mijn leven op diverse vlakken – zowel professioneel als familiaal, en qua roeping – niet weten welke andere keuzes ik had moeten maken. Ik blijf er zeker voor 100 procent achter staan. Het is nu alleen tijd om alles wat rustiger aan te doen en iets meer tijd te maken voor mijn gezin.”
Wat zal u nu doen?
“Ik blijf voorlopig verder onbezoldigd actief in diverse raden van bestuur van instellingen die werken rond geestelijke gezondheid, revalidatie en ouderenzorg. Ik doe ook nog wat aan sport zoals wandelen en zwemmen. Het volgen van atletiek, koers en voetbal heeft me altijd al geïnteresseerd. De sportprestaties en culturele interesses van de kleinkinderen van mijn vrouw volg ik op de voet. Verder lees ik veel over psychologie, filosofie, exegese (dat is de uitleg van de Schrift, red.) en vergelijkende godsdienstwetenschap. Ik ga ook veel naar studieavonden over psychiatrie in Kulak. Ook het volgen van Arabisch zou me interesseren. Ik moet in ieder geval altijd een uitdaging hebben!”
(EDB)
Privé
Getrouwd met Kris Tandt, vader van Nele (39) en Soetkin (35). Ties, Vik, Jenne, Jitske en Lasse zijn de kleinkinderen.
Opleiding
Studeerde in 1977 af als dokter in de geneeskunde, in 1982 rondde hij zijn specialisatie psychiatrie af.
Loopbaan
Werkt al 40 jaar als arts, 35 jaar als psychiater en 15 jaar als diaken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier