Danté Darras (11) na val op skireis: “Ik zou zo opnieuw in een skilift stappen”

Danté Darras, de 11-jarige jongen uit Koekelare die op skivakantie in Frankrijk uit een skilift viel en liefst 8 meter lager neerkwam, is weer thuis. De jongen wil zo snel mogelijk weer voetballen én volgend jaar gaan snowboarden. “Ik zou zo opnieuw in een skilift stappen”, klinkt het onbevreesd.

Na een verblijf van acht dagen in een ziekenhuis in het Zuid-Franse Gap, is Danté Darras (11) weer thuis bij zijn mama in Lichtervelde. Toch zijn de sporen van zijn ongeval nog duidelijk zichtbaar: de jongen moet zich – laten – verplaatsen in een rolstoel en slechts één ledemaat, zijn rechterbeen, zit niét in het gips. “Al vind ik die rolstoel wel leuk”, glimlacht Danté. “Mijn vriend Kobe voert me rond in de straat, echt tof van hem.”

De 11-jarige jongen liep zijn zware verwondingen op bij een bizar ongeval in het Franse wintersportoord Risoul. Hij viel er in het begin van de paasvakantie uit een skilift, vanop acht meter hoogte. Dat hij die val overleefde, mag een mirakel heten.

“Had hij zijn helm niet gedragen, dan was hij nu dood”, zegt papa Bram Darras (39) uit Koekelare. “En dat is niet het enige dat meezat. Ook zijn zus Laura (13) kon uit die lift gevallen zijn, net als de andere kinderen die er in zaten. Maar gelukkig is dat dus niet gebeurd.”

“Van de val herinner ik mij niks meer. Ik weet alleen nog dat ik wakker werd met enorm veel pijn”

Danté en Laura gingen in de paasvakantie voor het eerst met hun papa naar Risoul. “Ik ga er al 15 jaar”, zegt hij. “Danté ging mee om te leren snowboarden, Laura om te skiën. We hadden de maandag liefst 9 uren op de piste doorgebracht. Op dinsdag wilden Laura en Danté, voor ze naar de les gingen, nog even oefenen. Ze stapten daarvoor in de babylift, de enige skilift die volledig gesloten is. Ik had hen ook gezegd dat ze alleen die lift mochten gebruiken.”

Maar toch liep het gruwelijk fout. “Laura heeft mij meteen opgebeld en ik was daar vrij snel. Met de sneeuwscooter geraakte ik tot bij de plaats van het ongeval, waar Danté nog altijd lag. Met zijn been en pols verwrongen, een eng zicht. Die botten waren volledig door. En de linkerkant van zijn gezicht was helemaal gezwollen. Ik dacht dat hij dood was. Gelukkig waren de hulpdiensten er heel snel bij en konden ze hem ondanks de mist toch met de helikopter naar het ziekenhuis brengen. Met de auto was het twee uur rijden naar Gap, dat had hij misschien niet overleefd. Danté had immers veel bloed verloren.”

Van het ongeval herinnert Danté zich niet veel meer. “Ik weet alleen nog dat ik ging zitten in de lift, omdat ik krampen in mijn benen had van de dag ervoor”, zegt hij. “Ik herinner me dat de deur openging en ik viel, maar tijdens die val ben ik bewusteloos geraakt. Ik ben weer wakker geworden toen ik op de grond lag. Wat er door me heen ging? Niks, behalve dat ik heel veel pijn had, vooral aan mijn been.”

Revalidatie

Ondertussen is de pijn draaglijk, maar er wacht Danté een lange revalidatie. Hij kan dus niet meteen terug naar zijn klasgenootjes in het vijfde leerjaar van basisschool De Negensprong in Bovekerke en voetballen bij de U11 van KFC Lichtervelde, waar hij vooral als doelman of verdediger ingezet wordt, zal er ook niet direct in zitten. “Eerst zeiden ze dat hij een jaar zou moeten revalideren, daarna was het minstens zes maanden. En ondertussen spreken ze van drie of vier maanden. Maar daarna moet hij wel weer leren stappen”, aldus Bram.

“Ik denk dat dat leren stappen maar een maand of twee zal duren”, klinkt het strijdvaardig bij Danté. Of hij zich niet verveelt, gekluisterd aan zijn rolstoel en ziekenhuisbed? “Neen, ik kijk televisie en speel spelletjes op de iPhone die ik cadeau kreeg.” Binnenkort kan Danté dankzij Bednet ook weer les volgen, vanuit zijn ziekenbed dan. “Daar kijk ik toch wel een beetje naar uit”, klinkt het niet helemaal overtuigd.

Niet bang

Ondanks de traumatische ervaring wil de jonge Koekelarenaar volgend jaar weer gaan snowboarden in Risoul. “Ik ben niet bang, neen. Ook niet voor een skilift, natuurlijk zal ik daar nog in durven. Al zal ik me nu misschien wel vasthouden”, lacht hij. Volgens Bram werd de bewuste lift meteen na het ongeval uit gebruik genomen. “Ze zullen die volledig vernieuwen en volgend jaar weer openen. In Risoul geven ze graag namen aan alles, misschien geven ze die lift wel de naam Danté? Dat zou tof zijn!” Iets waar Brams zoon een andere mening over heeft: “Ik zou dat eigenlijk liever niet hebben, ik heb geen goeie herinneringen aan die lift.”

Maar dat het drietal volgend jaar opnieuw naar Risoul trekt, staat vast. “We krijgen zelfs een gratis reis, met alles erop en eraan. We hebben dit jaar dan ook niet veel gehad aan onze vakantie. Maar de volgende keer laat ik hen niet meer alleen. Geen dure lessen meer, ik zal hem wel zelf leren snowboarden”, aldus Bram, die zijn zoon dezer dagen minder ziet dan anders. “Normaal gezien woont hij om de week bij mij. Maar omdat zijn mama verpleegster is en ik op een appartement – met trappen – woon, blijft hij nu bij haar in Lichtervelde. Maar dat is geen probleem, ik mag komen wanneer ik dat wil. En we Facetimen veel. Ik denk dus niet dat hij zijn papa mist. (lacht) Maar ik hem natuurlijk wel…”