Het gaat het gezin van Harley Ruysschaert niet voor de wind. Vier jaar geleden kwam de 25-jarige Izegemnaar zwaar ten val met zijn motorfiets en sindsdien houdt een externe fixator zijn rechterbeen bij elkaar. “De ziekenhuiskosten lopen steeds hoger op”, zegt hij.
Op 7 januari 2014 ging Harley Ruysschaert (25) met zijn bromfiets tegen de vlakte in Ingelmunster. De diagnose was zwaar: hij had een open scheenbeenbreuk aan zijn rechterbeen en moest zich opmaken voor een maandenlange revalidatie. “Toch verloor ik de moed niet”, zegt Harley, die met zijn vriendin Kimberly Vandeviaene (27) en hun tien maanden oude zoontje Jake in de Meiboomstraat woont. “In de Sint-Jozefskliniek kon ik pas na vier dagen onder het mes omdat er zich ook een infectie op mijn been had genesteld. De operatie verliep goed en na elf dagen mocht ik naar huis.”
In normale omstandigheden zou Harleys scheenbeen na zes weken weer aan elkaar gegroeid zijn. “Maar dat was het geval niet. Ik werd van onderzoek naar onderzoek gestuurd en twee jaar na het ongeval klopte ik aan bij het UZ Leuven. Daar kreeg ik een externe fixator aangemeten om mijn been stevig aan elkaar te zetten en alles zo te laten genezen. Alles liep goed en in februari 2017 mocht de fixator er zelfs af. Mijn been was genezen.”
Niet veel later maakte Harley een wandeling met zijn hond Elvira. “In wat drassig gras heb ik mijn voet omgeslagen, met alle gevolgen van dien… Zowel mijn scheen- als mijn kuitbeen waren gebroken. Bleek dat er in mijn been een microbe zat die voor de nodige broosheid zorgde.” Harley onderging vrijwel meteen een zware operatie waarbij twee centimeter bot werd weggenomen. “En ik kreeg weer een fixator. Ik heb toen zes maanden lang me moeten behelpen met een rolstoel en krukken…”
“De achterstallige ziekenhuiskosten bedragen al enkele duizenden euro”
Ondertussen verloor Harley ook zijn job. “Ik werkte als vuilnisophaler bij Sita en dat deed ik erg graag. Ik wil vooruit met mijn leven, de handen uit de mouwen steken, maar dat ongeval van vier jaar geleden houdt me letterlijk aan de zijlijn. En dat steekt.”
In april mag hij opnieuw op controle. “Nu ziet de situatie er goed uit, maar helemaal de oude zal ik niet meer worden. Voetballen of joggen mag ik zo goed als vergeten.”
Schuldbemiddeling
Naast een pak fysieke ongemakken heeft het hele verhaal ook flink wat gevolgen voor de financiële situatie van het gezin. “We zitten in collectieve schuldbemiddeling”, zucht Harley.”Gelukkig heeft mijn vriendin nog haar job, maar eenvoudig is het niet. De achterstallige ziekenhuiskosten bedragen al enkele duizenden euro. Mijn hospitalisatieverzekering dekt wel een deel van de kosten, maar het gat wordt stilaan te groot. Ons zoontje komt niks te kort, maar verder letten we erg op wat we uitgeven. Bovendien wonen we in een appartementje van de Huisvestingsdienst Regio Izegem, maar hebben we geen lift. Ik kan je verzekeren: het is allesbehalve evident om de trappen op te raken.”
Om toch wat ademruimte te krijgen, heeft Kimberly een crowdfundingactie via Facebook op poten gezet. “Ik probeer om 700 euro bij elkaar te krijgen om zo enkele facturen te kunnen betalen”, pikt Kimberly in. “Het is onze vurigste wens om een punt achter dit vreselijke hoofdstuk te kunnen zetten. We willen gewoon voort met ons leven.”
Harley beaamt: “Ik heb al vaak gevloekt, de voorbije vier jaar. Dat motorongeval heeft ons leven compleet door elkaar geschud. En met een beetje extra steun kunnen we ons leven weer in handen nemen.” (PVH)
Alle info over de inzamelactie vind je op de Facebookpagina van Kimberly Vandeviaene.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier