Cafébazin Nadine neemt na 25 jaar afscheid van The Skyline en haar klanten

Nadine Ooghe (56) zet na 25 jaar een punt achter haar job als cafébazin. The Skyline, aan de voet van de grensbrug, is verkocht. Zondag 11 maart tapt Nadine de laatste pinten voor haar trouwe klanten. The Skyline wordt afgebroken en zal plaats maken voor een drank- en tabakswinkel.

“Het is wel met een beetje pijn in het hart, dat ik afscheid zal nemen van mijn zaak en de trouwe klanten”, benadrukt Nadine die op diverse locaties café openhield. Zo was ze negen jaar actief in café De Recital in de Vlamingenstraat. Daarna hield ze vier jaar lang het themacafé van de brandweer Alfa Papa Tango, wat verderop in de Vlamingenstraat, open. Sedert twaalf jaar staat Nadine achter de toog van café The Skyline.

Haar echtgenoot Stephane Devoldere is meewerkende echtgenoot in de zaak. The Skyline bleef vorig jaar wegens de ingrijpende Leiewerken enkele maanden dicht. In maart opende het café, met een mooi ruim terras, opnieuw de deuren. Een nieuwe start voor het café, maar dus niet voor lang.

Een gezinsleven

“De beslissing om er mee te stoppen, namen we in de herfst van vorig jaar”, zegt Nadine. “Ik heb zo mijn tijd gehad in het cafémilieu. Ik ben altijd met heel veel plezier cafébazin geweest, maar de mooiste kantjes zijn er van af. Ik moet er eerlijkheidshalve ook aan toevoegen dat het caféleven een impact had op mijn gezinsleven.”

“Mijn twee oudste kinderen uit mijn eerste huwelijk zijn al de deur uit en hebben hun eigen gezinsleven. Met Stephane, mijn tweede echtgenoot, kwamen er nog drie kinderen bij. Het is niet evident om dat te blijven combineren met een leven als cafébazin. Ze vragen meer en meer aandacht en vaak heb ik het gevoel dat we te weinig tijd voor hen hebben. Een tijdje geleden draaide ik de ik de knop om en besliste ik om het roer om te gooien.”

“Antirookcampagnes en strenge controles op alcohol lieten hun sporen na”

Zo ging Nadine op zoek naar een job. Ze is nu actief in Kinepolis en werkt voor Huishoudhulp. Haar echtgenoot is werkzoekende, maar de kans is groot dat ook hij een nieuwe job vindt. “Belangrijk is dat we de avonden gezellig samen zullen kunnen doorbrengen”, benadrukt Nadine. “Met de verkoop van The Skyline moesten we op zoek naar een ander dak boven ons hoofd, want we woonden boven het café. We huren een woning in de Toekomststraat.”

Verenigingen

“De nieuwe eigenaar, iemand uit Koksijde, wil het café plat gooien en er dus een drank- en tabakswinkel neerpoten. Die man bezit al diverse winkels. Slechts één dag stond het café via Era te koop. Ik zal het café wel missen, maar dat zal wel wennen.”

“Ik had ook een goede band met de verenigingen. Enkele weken geleden werd voor de laatste keer de kampioen van De Vrije Kaarters gehuldigd. Met de kaartclub, die intussen ontbonden werd, gingen we met het geld van de kas gezellig eten. Het waren mooie jaren voor deze vereniging. De meeste waren senioren op respectabele leeftijd. Spijtig voor mijn kaartende vrienden dat het zo moet aflopen. Dat zijn keuzes die je nu eenmaal maakt in het leven.”

Twee minpuntjes

Dat er heel wat veranderd is in het uitgaansleven ontkent Nadine niet. “De gouden tijden voor het caféleven zijn voorbij. De antirookcampagnes en de strenge alcoholcontroles lieten hun sporen na. Bovendien is het cafébezoek heel wat duurder geworden. Vroeger had ik heel wat meer klanten die achter het werk iets kwamen drinken. Dat is veel verminderd. Respect hebben ze wel altijd voor mij gehad. Gelukkig bleef ik al die jaren gespaard van vandalisme en vechtpartijen. Twee keer kreeg ik ongewenst bezoek. In Alfa Papa Tango werd het geld van de spaarkas en de Lotto tijdens een nachtinbraak ontvreemd. Het ging om een bedrag van 1.500 euro. En de opening van The Skyline ging gepaard met een valse start. Tijdens de eerste nacht werden er sigaretten uit de automaat ontvreemd. Dat zijn de twee enige minpuntjes in al die jaren dat ik café openhield.”

Tenslotte moet Nadine het van haar hart dat ze in die 25 jaar meer respons had verwacht van Wervikse handelaars. “Zelf deed ik altijd mijn aankopen, groot en klein, bij de Wervikse middenstand. Maar de respons bleef uit. Niet dat men achter de toog moest komen hangen. Maar een koffie of een frisdrank op het terras, zeg maar een klein commercieel tegengebaar, was toch logisch….. Niet dus. Ik ben zeker niet verbitterd maar het stoorde me wel soms. De maatschappij is zo veranderd. Het sociale ebt weg en het individualisme steekt meer en meer de kop op… Zo ervaar ik het toch. Niet alleen van achter mijn toog, maar ook in het straatleven.”

(Luc Vanthuyne)