De Brugse bomenvriend Alain De Coessemaeker zal de torenhoge dwangsom die hem werd opgelegd omdat hij de bomen in zijn tuin te laat verplantte toch moeten betalen. Zijn verzoek om de dwangsom te schrappen, werd afgewezen door de rechter.
De 53-jarige Alain De Coessemaeker ligt al vele jaren overhoop met zijn buren in de Vondelstraat in Assebroek. Omdat de bomen in zijn tuin te dicht bij de perceelgrens stonden en hij ze niet wou wegdoen, trokken de buren begin 2013 naar de vrederechter. Die beval de verwijdering van de bomen op straffe van een dwangsom van 1.000 euro per dag vertraging.
Hongerstaking en procedures
Maar door zijn bijzondere band met de bomen – ze vormen een herinnering aan zijn moeder die hij op vierjarige leeftijd verloor – haalde Alain alles uit de kast om de kap te verhinderen. Zo ging hij in hongerstaking en putte hij alle mogelijke gerechtelijke procedures uit. Maar in mei 2014 besliste het Hof van Cassatie uiteindelijk dat de bomen toch gerooid moesten worden.
Nu de omvang van de dwangsom definitief vastligt, lijkt de verkoop van Alains woning onafwendbaar
Omdat de bomen kappen voor Alain gelijk stond met moord, besliste hij om de vijf esdoorns en een wilg levend te verplanten naar een perceel in Veldegem. Dat gebeurde pas eind 2014 en begin 2015. Te laat en dus eisten de buren de eerder opgelegde dwangsom op. Die liep intussen op tot 300.000 euro, een som die Alain onmogelijk kan betalen.
Nieuwe procedure opgestart
Er werd een schuldbemiddelaar aangesteld en die besliste om het huis en de tuin van Alain te verkopen, maar het arbeidshof stak daar in november vorig jaar een stokje voor. Volgens het hof was de verkoop voorbarig zolang de omvang van de dwangsom niet precies was bepaald. Alain had op dat moment immers al een nieuwe procedure opgestart waarin hij de rechtbank vroeg om de dwangsom te schrappen of op zijn minst te herleiden. “Mijn cliënt was psychologisch en financieel niet in staat om sneller in te gaan op het bevel van de vrederechter in 2013“, stelde Alains advocaat Geert Lenssens tijdens de pleidooien.
“Voor hem was er geen andere oplossing dan de bomen levend te verplanten. Dat is nu eenmaal een tijdrovende en complexe zaak.”
Maat voor niets
Dat pleidooi is een maat voor niets gebleken, want de rechter verklaarde de vordering woensdag onontvankelijk. In 2014 had Alain al eens tevergeefs dezelfde argumenten gebruikt om de dwangsom af te wenden. “En je kan een rechtbank nooit twee keer hetzelfde vragen“, klonk het.
Nu de omvang van de dwangsom definitief vastligt, lijkt de verkoop van Alains woning onafwendbaar. Het arbeidshof zal daar uitspraak over moeten doen, maar wanneer dat zal gebeuren is nog niet bepaald.
Theoretisch gezien kan Alain opnieuw Cassatieberoep aantekenen, maar die kans lijkt klein
Intussen beraden De Coessemaeker en zijn advocaat zich over eventuele verdere juridische stappen. Theoretisch gezien kan Alain opnieuw Cassatieberoep aantekenen, maar die kans lijkt klein. Ook een minnelijk akkoord behoort nog steeds tot de mogelijkheden. “Mijn cliënte staat daar nog steeds voor open”, zegt Joeri Beuren, de advocaat van Alains buurvrouw.
“Zij heeft dit ook allemaal niet gewild. Zij kent Alain al sinds zijn geboorte en heeft heel vaak gezorgd voor hem. Toen ze keer op keer uitgleed over de bladeren van Alains bomen die op haar tuinpad neervielen, heeft ze hem ettelijke keren vriendelijk gevraagd om er iets aan te doen. Hij bleef maar beloven dat hij zijn bomen ging snoeien, maar daar kwam nooit iets van in huis. Mijn cliënte zag gewoon geen andere oplossing dan naar de vrederechter te stappen.”
(AFr)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier