Bruggeling komt uit de kast met etalage vol homoboeken in de Peperstraat

Na 30 jaar huwelijksleven komt Luc Traen (59) uit de kast. Letterlijk, want hij heeft de vitrine van een voormalig ‘spekkenwinkeltje’ in de Peperstraat volgestouwd met homo-erotische strips en literatuur. Hij wil zelfs een praatgroep voor homo’s beginnen onder de naam ‘Den Encouleur’, omdat hij zich eenzaam voelt.

Wie dezer dagen in de Peperstraat komt, kan er onmogelijk naast kijken: de etalage van het voormalig spekkenwinkeltje van Agnes Puype volgestouwd met homo-erotische literatuur. De man achter deze opmerkelijke actie is Luc Traen (59), die op deze manier uit de kast wil komen en andere verdoken holebi’s wil helpen om hetzelfde te doen.

“Ik voel mij eenzaam en stel vast dat dit bij veel holebi’s het geval is”, steekt Luc Traen van wal. “Ik heb de gewoonte om de etalage van mijn woning in de Peperstraat vol curiosa te hangen. Meestal in een thema, zoals Kerstmis, Pasen of Valentijn. Omdat er met Valentijn een homo-erotische prent tussen de andere foto’s hing, kreeg ik een briefje in bus, met de woorden: Luc, je bent toch niet van plan om de duivel binnen te halen? Voor vele mensen in deze volkse buurt is homoseksualiteit blijkbaar nog altijd des duivels.”

Drie kasten vol

“Welnu, ik kom letterlijk uit de kast en toon met mijn vitrine vol homo-erotische strips en boeken dat ik homoseksueel ben”, vervolgt Luc. “Ik bezit drie kasten met holebiboeken, die ik sinds mijn echtscheiding verzameld heb. Voordien durfde ik niet. Ik heb het boek Uit de kast van Simon Van Limpt verslonden en veel gelijkenissen gezien met mijn eigen leven. Daarnaast ben ik verzot op de homostrips van Bruggeling Tom Bouden. Die hangen ook in mijn vitrine. Waar kun je die boeken kopen? Niet in De Standaard of de Raaklijn. Met mijn vitrine wil ik tips geven, zodat geïnteresseerde holebi’s uit de buurt die boeken online kunnen aanschaffen.”

“Ik ging op de koffie bij een verzamelaar van oude foto’s. Die man ging drank halen en kwam poedelnaakt terug, waar hij mij letterlijk besprong”

“Ik ben van plan om een holebipraatgroep op te richten, onder de naam Den Encouleur – zo werden vroeger in ‘t Brugse homo’s genoemd. Het is een manier om mijn eenzaamheid en die van mijn lotgenoten te verdrijven. Veel holebi’s zitten met vragen over hun geaardheid. We kunnen samenkomen bij mij thuis, in de piepkleine bar naast het voormalig spekkenwinkeltje. Niet voor de seks, wel om te praten. Ik ben een grote babbelaar en ben het beu om tegen mijn kaders en boeken te praten!”

Niet geïnteresseerd in boerenpummels

Luc wist al op jonge leeftijd dat hij homo was. “Ik ben geboren in Jabbeke en opgegroeid in Varsenare, als zoon van een schilder”, vertelt hij. “Als tiener voelde ik mij al enigszins aangetrokken tot jongens, maar ik heb die gevoelens onderdrukt. In een landelijk dorp als Varsenare had je ook weinig mogelijkheden om andere holebi’s te ontmoeten. Ik ging niet veel uit, maar moest wel de chaperon van mijn jongere zus zijn op landelijke bals in Jabbeke. Onder die boerenpummels aan de bar zullen er wellicht ook enkele holebi’s geweest zijn, maar zij waren mijn type niet.”

“Uiteindelijk ben ik relatief jong – op 24-jarige leeftijd – getrouwd met Greet. We kregen twee kinderen en waren gelukkig getrouwd. Dertig jaar lang. Maar ik voelde dat ik iets miste, ook al was ons seksleven goed. Af en toe staken bij mij bepaalde homo-erotische gevoelens de kop op. Op een bepaalde dag – jaren geleden, onze kinderen waren nog klein – kwam ik in contact met een man die een oude foto van melkventers wou kopen. Ik verzamel al heel mijn leven koekendozen, oude foto’s en boeken. Om die verkoop te bezegelen, nodigde die man ons bij hem thuis uit voor een koffie. Greet had geen zin om mee te gaan, dus trok ik er alleen naartoe. Die man ging drank halen en keerde poedelnaakt terug naar zijn woonkamer, waar hij mij letterlijk besprong!”

“Ik ben weggelopen, ook al was ik opgewonden. Ik kampte met tegenstrijdige gevoelens, voelde mij schuldig tegenover mijn vrouw. Maar ik kon het niet laten en begon een dubbelleven te leiden. Via de website bullchat.com kom je makkelijk met andere homo’s in contact. Ook al moest je, zoals ik, een eindje fietsen: tot in Watervliet, waar ik bij een plaatselijke imker honing ging kopen. Ik was niet alleen in honing, maar ook in de imker geïnteresseerd.”

Prachtvrouw

“Ik ben geen fladderaar, die van de ene man naar de andere trekt. Of die contacten zoekt in homobars. Op ‘t werk – ik heb tot aan mijn pensioen als arbeider voor het Brugse OCMW gewerkt – leerde ik een naaktloper kennen. Af en toe nodigde hij mij bij hem thuis uit voor seksafspraakjes. Maar hij had een vaste vriend. Die werd jaloers en belde mijn vrouw op… Dat was het jaar 2011. Greet was zo ontredderd en ontgoocheld in mij, dat zij meteen al haar kleren in een valies gestoken heeft en weggegaan is. Haar wereld stortte in, want we waren samen gelukkig. We zijn nu on speaking terms, Greet heeft een nieuwe partner, ook met mijn zoon en dochter heb ik nog contact. Trouwens, in 2018 zal ik voor het eerst opa worden.”

“De jaloerse vriend van mijn minnaar belde mijn vrouw op … We waren samen gelukkig, maar ik kon dat duiveltje in mij niet meer verdringen”

“Greet was en is een prachtvrouw, maar er zat een duiveltje in mij, dat ik op den duur niet meer kon verdringen. Voor het ogenblik heb ik geen vaste vriend. Ik heb twee jaar een relatie gehad, maar Marc en ik verschilden te veel. Ik heb hem moeten loslaten. Hij wou te vaak uit eten gaan en vele reizen maken, dat interesseert mij niet. Bovendien wou hij mij altijd meetronen naar operettes, terwijl ik een voorkeur heb voor Stubru-muziek. Mijn favoriete groep? Oscar & The Wolf, maar echt niet omdat de zanger gay is”, lacht Luc.

Wie Luc wil contacteren, kan hem bereiken op 0477 90 35 41.