BarakFutur: Gordijnen om af en toe niet te zien

Vijftien kleine verhalen kwamen bij amateurfotografen terecht. Onder leiding van Karel Waignein gingen ze de uitdaging aan om door de lens van hun fototoestel de verhalen te verbeelden. Om deze verhalen levend te houden verschijnt er sinds 12 januari wekelijks een verhaal in deze krant, natuurlijk gekoppeld aan de foto die speciaal voor BarakFutur werd gemaakt.

“Al drie jaar woon ik hier in de Barakken. Daarvoor woonde ik in het centrum van Menen. Maar heel vroeger woonde ik in Pakistan, dat is natuurlijk een groot verschil. Ik hou van mijn buurt. Ik vind het hier mooi en meestal zijn de mensen wel vriendelijk.

Soms mis ik mijn familie en vrienden. Om de twee à drie jaar ga ik terug naar Pakistan. Ik leerde hier naaien en koken. Dankzij het naaiatelier leerde ik gordijnen maken. Gordijnen zijn nodig als je af en toe de dingen niet wilt zien. Ook dat leerde ik hier.” (S.)

Dirk Dekeerschieter (48) woont in Geluwe. Omdat zijn vader reportagefotograaf was, kwam hij al heel vroeg met fotografie in aanraking. Hij vond het als kleine jongen enorm fascinerend om in de donkere kamer van zijn vader te zijn en de beelden beetje bij beetje te zien verschijnen. Dirk schoot zelf zijn eerste plaatjes in 1980. Na jaren van tijdsgebrek pakte hij zijn passie in het digitale tijdperk weer op. “Dat is natuurlijk anders, maar ook weer niet”, verklapt hij.

Fotografie blijft Dirk uitdagen. De mogelijkheden zijn gewoon eindeloos. “Soms kan het maken van een foto slechts luttele seconden tijd in beslag nemen, maar evengoed kan het weken duren voor je net dat ene beeld vastgelegd krijgt, zoals je het wil. Dan moet je eerst een concept bedenken, plannen, materialen zoeken,… Boeiend toch?”, glundert Dirk. Hij leerde zichzelf de technische kant van zijn toestel aan maar om zijn creativiteit en de taal van het beeld te verkennen, schreef hij zich in aan de Kunstacademie van Menen.

Zien of niet zien

Toen Dirk het bovenstaande, kleine verhaaltje mee naar huis nam, bleef één specifieke zin hangen: Gordijnen zijn nodig als je af en toe de dingen niet wilt zien. De zin raakte hem en hij wist gewoon dat hij iets met een gordijn moest doen. Hij las er naast de positieve zaken toch ook een vleugje nostalgie en weemoed in en vermomde die in een teddybeer. Er is ook een toilet op zijn foto te spotten, naar analogie met zaken die je misschien liever niet wilt zien.

“Deze workshop heeft voor mij een gordijn geopend “

Dirk is een echte Menenaar. Een beeld dat voor hem altijd aan De Barakken verbonden is, is er eentje uit zijn kindertijd. “Wij gingen altijd naar de Auchan met de auto. We moesten dan over de brug van de Barakken. De Barakken was als het ware de buffer voor Frankrijk waar auto’s veel meer blutsen en gele lichten hadden. Door mijn raampje zag ik dan dat die auto’s al talrijk aanwezig waren en dat het buitenland niet ver meer was.”

Dirk nam deel aan het BarakFutur-project omdat hij het boeiend vindt om andere fotografen te horen spreken over hun manier van werken of verklappen hoe zij tot hun beelden komen. “Ik wil tot slot graag Karel Waignein bedanken die met deze workshop toch een gordijn voor mij geopend heeft,” sluit Dirk af. (Tine Moniek)