“Anderhalf jaar bezig en nu al een volle agenda”

Redactie KW

Karen Sinnesael (30) is een jonge huisarts, afkomstig uit Brugge. Anderhalf jaar geleden kwam ze in Veurne wonen. Kiezen voor de Westhoek is niet evident voor jonge artsen. Nochtans is er in de regio Veurne nood aan nieuw bloed…

Deze reportage maakt deel uit van ons ‘Dossier Huisartsentekort’.

“Ik ben naar deze regio gekomen omwille van het bestaande huisartsentekort, dat zich al enkele jaren stelde”, vertelt Karen Sinnesael. “In het jaar voor ik mij in Veurne vestigde, waren er vier collega’s in de omgeving weggevallen, onder meer door de stopzetting van een huisartsenpraktijk, pensioen en overlijden. Ik ben anderhalf jaar bezig in Veurne en heb nu al een volle agenda. Soms loop ik mezelf achterna door de hoge vraag aan doktersconsulten.”

“Werkzekerheid”

“Het is eigenlijk door een samenloop van omstandigheden dat net afgestudeerde huisartsen zich niet in de regio vestigen”, weet Karen Sinnesael. “Enerzijds willen de meeste jonge artsen niet alleen beginnen maar werken ze liever in groepspraktijken. In de Westhoek is het aanbod aan groepspraktijken helaas nog schaars, al zijn ze wel geleidelijk in opmars. Daarnaast blijven veel jonge huisartsen in hun opleidingspraktijk of volgen ze de liefde richting binnenland. Heel wat pas afgestudeerde artsen hebben trouwens een partner die ook in de medische universitaire sector werkt en zijn genoodzaakt om dichter bij de grote ziekenhuizen en universiteiten te blijven. Dan is er ook de financiële drempel om alleen te starten. Maar dat valt al bij al zeer goed mee, gezien de werkzekerheid in deze regio.”

“Soms 20 minuten onderweg tussen twee huisbezoeken”

Karen Sinnesael had een bepaalde toekomstvisie voor ogen toen ze voor Veurne koos. “Ik zocht een plaats om solo als huisarts te starten, met als bedoeling om in tweede instantie uit te breiden in een regio waar er huisartsen te kort waren. Ik wilde ook dicht genoeg bij familie kunnen werken om ook sociaal een netwerk rondom te hebben. Dat vond ik ook belangrijk als jonge mama. Immers, als huisarts kan je niet zomaar zeggen dat je niet gaat werken omdat je kindje ziek is… Toen ik de oproep van de huisartsenkring van Veurne zag passeren, kwam ik op verkenning en had ik enkele gesprekken met collega’s. Het voelde gewoon juist aan.”

“Ademruimte”

“Ik begon in Veurne op 1 juli 2016”, blikt Karen terug. “In het begin ‘druppelden’ de patiënten binnen, maar door het grote tekort aan huisartsen ging dit eigenlijk zeer vlot. Voor mij is Veurne alles wat grondgebied Veurne bevat. Patiënten van buiten Veurne zijn welkom in de praktijk, maar voor huisbezoeken buiten Veurne pas ik. Veurne is sowieso al een groot gebied en ik ben nu soms al 20 minuten onderweg tussen twee huisbezoeken. Groepspraktijken zijn zeker een oplossing, want door samen te werken krijgen wij als huisarts af en toe wat ademruimte. Het werk kan verdeeld worden en ieder kan, zonder zich schuldig te voelen, een vrij moment in de week opnemen. In groep kan je ook een betere continuïteit bieden aan de patiënten.”

Karen vindt ook dat een betere verbinding met de grote steden zeker zou kunnen helpen om jonge huisartsen en ondernemers te overtuigen zich hier te vestigen. Momenteel zijn de grotere steden in West-Vlaanderen vanuit de Westhoek vooral goed bereikbaar via de auto, maar minder via openbaar vervoer. Jonge huisartsen zijn volgens haar te overtuigen door aantrekkelijke mogelijkheden tot associatie aan te bieden, zoals geen hoge aankoopsommen of overnamebedragen en het feit dat er een ovehreidstussenkmst is voor de installatie. (MVO)