Kortrijkzanen worden almaar vaker gecremeerd: bij twee op drie overlijdens wordt er gekozen voor crematie. Bovendien neemt een familielid de urne met de assen van de overledene meer en meer mee naar huis. In 2015 in 99 gevallen, vorig jaar zelfs 100 keer. Joël Devos is een van hen. “Mijn Rosa is zo nog altijd bij mij en heeft in mijn flat een ereplaats gekregen”, vertelt hij.
De dienst burgerzaken van stad Kortrijk maakt elk jaar een lijvig rapport op met tal van gegevens. Onder meer het aantal crematies en kistbegravingen staat erin vermeld. “In 2011 waren er in Kortrijk meer kistbegravingen dan crematies”, legt schepen van Mensen Arne Vandendriessche (Open VLD) uit. “Respectievelijk 369 en 363. Daarna is dat veranderd, onder meer door de opening van het crematorium Uitzicht. In 2012 waren er 511 crematies en 376 kistbegravingen van Kortrijkzanen, vier jaar later al 611 crematies en 345 kistbegravingen. Zowat twee derde van de overleden Kortrijkzanen wordt dus gecremeerd.”
Na mijn dood wil ik niet zo’n koele grafsteen op het kerkhof krijgen
Met die forse stijging is ook het aantal mensen dat de assen van de overleden mee naar huis neemt toegenomen 23 in 2011, 53 al in 2012, 99 in 2015 en 100 in 2016. Joël Devos (89) is een van de vele Kortrijkzanen die ervoor koos om de assen van een dierbaar overledene mee te nemen. “Toen mijn echtgenote Rosa Lybeer midden augustus 2015 stierf, heb ik voor crematie gekozen”, vertelt de gewezen schepen van Kortrijk, die bijna 60 jaar getrouwd was. “Met Rosa zelf heb ik het daar nooit over gehad, wel met de familie. Niemand maakte daar een probleem van.”
Ereplaats
“Na de crematie heb ik de urne met haar assen meegenomen naar huis. Een bewuste keuze. Ik wou Rosa – ik ben blij dat ze zachtjes heengegaan is en we samen een mooie oude dag hebben beleefd – bij mij houden. In mijn flat in residentie Akkerwinde heb ik de urne een ereplaats gegeven. Ernaast staat een mooie foto van haar. Ook enkele foto’s van mijn gestorven kleindochter Kim staan op het kastje uitgestald.”
“Meisje, ik ben thuis”
Joël stelt dat hij uit Rosa’s aanwezigheid heel wat levenskracht put. “Eerlijk? Ik heb me na haar dood nog geen moment eenzaam gevoeld. Dat kan ook niet, want ze is hier bij mij. Ik babbel ook nog veel met haar. ‘Meisje, ik ben thuis’, zeg ik bijvoorbeeld als ik de deur van de flat opendoe. Of ik vertel iets wat ik heb meegemaakt.” Zelf wil Joël ook gecremeerd worden. “Ik heb die beslissing al genomen. Daarbij zou ik het liefst worden uitgestrooid in de zee. Ik hou enorm van de zee, van de vrijheid die ze uitstraalt. Uitstrooien is voor mij persoonlijk ook veel beter dan zo’n koele steen op het kerkhof krijgen”, besluit Joël.
Opvallend minder jongens geboren dan meisjes
In Kortrijk werden in 2016 1.852 aangiften van een geboorte gedaan in stadhuis van Kortrijk. Daarvan waren er 683 met mama woonachtig in Kortrijk. In 2015 waren dat er nog 1.921, waarvan 754 baby’s met een Kortrijkse mama. Wat het geslacht betreft werden er vorig jaar 392 jongens en 415 meisjes geboren. Het is al van 2007 geleden dat er zo weinig Kortrijkse jongens geboren werden. Anna (16) en Arthur (17) waren dat jaar de populairste voornamen.
In 2016 vonden er in Kortrijk ook 289 huwelijken en 158 scheidingen plaats. Dat ligt in de lijn met de vorige jaren. Er werden in dat jaar ook 283 verklaringen wettelijk samenwonen afgesloten. “Maar er werden er ook 67 beëindigd”, stelt schepen van Mensen Arne Vandendriessche. “Dat is het hoogste aantal ooit.” Het aantal overlijdens dan. In 2016 stierven er in Kortrijk 1.458 personen, van wie er 876 ingeschreven stonden in Kortrijk: 456 vrouwen en 420 mannen. Er vonden wel meer uitvaarten plaats op Kortrijks grondgebied: 956. Daarvan waren er 345 kistbegravingen en 611 crematies.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier