Agnes Benoot is intussen 90 lentes jong, maar ze zit nog steeds op de schoolbanken. Voor het 21ste jaar volgt ze Engelse les bij het Centrum voor Volwassenenonderwijs (CVO). “Ik kan niet zonder”, lacht Agnes.
“Mijn intussen overleden man heeft altijd interesse gehad in Engelse les en ik ben hem gevolgd”, opent Agnes. Ze is de weduwe van Maurits Baudewijn en samen hebben ze zes kinderen en 12 kleinkinderen. Tijdens hun beroepsleven hadden in een Kemmel een fabriek waar beha’s gemaakt werden.
“We waren 50 jaar gelukkig getrouwd“, zegt Agnes, die nu woont in een serviceflat van Huize Wieltjesgracht. “In 2006 is hij echter overleden. Twintig jaar geleden zijn we samen Engelse les beginnen volgen en na zijn overlijden ben ik niet afgehaakt. Eerst volgden we les in Poperinge, maar intussen ben ik al een tijdje overgestapt naar het CVO in Ieper. We zijn vandaag met 18 leerlingen, bijna allemaal gepensioneerden. Een van mijn bekendste klasgenoten is Brigitte Vandamme, oud-voorzitter van het Ieperse OCMW.”
Discussie
“We hebben iedere maandag les van 13.30 tot 16.45 uur. Les is echter niet het juiste woord, want telkens weer start onze lerares Sigrid Killemaes met een aantal actuele thema’s. Wat is er allemaal gebeurd deze week? Wat heeft je interesse opgewekt? Wil je iets vertellen over vrienden of familie? Alles is goed om een gesprek te openen. Het werkt perfect, want binnen de kortste keren zijn we aan de praat – allemaal en enkel in het Engels – en ontstaat er een soms geanimeerde discussie.”
“Sigrid moet enkel wat orde zien te scheppen en tussendoor wijst zij ons op mogelijke fouten tegen het Engels. Zo leren wij spelenderwijs onze weg te vinden in het Engels. Dat boeit me enorm, in zoverre dat ik er eigenlijk niet meer zonder kan en telkens weer uitkijk naar de eerstvolgende maandag. Omdat ik nogal moeilijk te been ben, laat ik me telkens heen en terug brengen door een van de vrijwilligers van de Minder Mobielen Centrale.”
Het volgen van de Engelse lessen houdt mijn geest scherp
Engelse boeken
“Mijn interesse in het Engels is zo intens geworden dat ik de rust van mijn serviceflat gebruik om heel veel Engelse boeken te lezen. Ook de Engelse televisiezenders hebben aan mij een goede klant, net als de Britse kerkhoven. Soms brengen we met de hele groep een bezoekje aan een kerkhof om vervolgens een praatje te slaan met een Engelse familie en hen eventueel wegwijs te maken. Dan kan mijn dag niet meer stuk. Bovendien houdt het volgen van de lessen mijn geest scherp en het schept vele mogelijkheden om contacten te leggen. Ik kan het iedereen aanraden, het moeten daarom geen Engelse lessen zijn.”
Gratis
“Intussen zijn de lessen opnieuw gestart en tot mijn grote en aangename verrassing heeft de directie gezorgd voor een cadeautje want het lesgeld – 180 euro per jaar – moet ik dit jaar niet betalen”, gaat Agnes verder.
“Een vriendelijk gebaar dat ik zeer weet te waarderen. Na de eerste les heb ik mijn lerares Sigrid en de klasgenoten getrakteerd, want vriendschap is belangrijk. Voor mijn verjaardag hebben zij mij dan weer een pakket Engelse boeken cadeau gegeven.”
(HV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier