Rita Tyvaert heeft voor het Hof van Beroep in Gent gelijk gekregen in de rechtszaak die ze tegen Eddy Vansteenkiste en de bvba Hollevoet uit Torhout had aangespannen. De zaak dateert al uit 2000, toen toenmalig schepen en partijgenoot Vansteenkiste een nieuwbouwappartement optrok naast haar woning en dat niet volgens de spelregels deed. Wat volgde, was een ware lijdensweg, blikt Rita nu terug. Tijd voor eerherstel, vindt ze ook.
Tien jaar nadat de eerste miserie begon, heeft het Hof van Beroep in Gent zich uitgesproken over de rechtszaak van Rita Tyvaert en echtgenoot Eddy Vanhaverbeke tegen Eddy Vansteenkiste en bouwondernemer Hollevoet uit Torhout. Het gezin woont in een herenhuis in de Stationsstraat in Kortemark en kreeg er plotseling nieuwe buren bij, toen Eddy Vansteenkiste twee nevenliggende panden opkocht en besloot om er appartementen op te bouwen. Waar aanvankelijk alles vlotjes leek te gaan, liep het plotseling toch spaak : een hoge scheidingsmuur werd zonder verwittigen afgebroken, vlak voor een zolderraam bij het gezin Vanhaverbeke-Tyvaert werd een muur gemetseld, en een vensterbank werd zodanig beschadigd dat er vocht in de muren sijpelde.
Partijgenoten
Cassant detail : Tyvaert en Vansteenkiste waren op dat moment nog partijgenoten bij CD&V, hij was zelfs eerste schepen op dat moment. Toen Rita Tyvaert de ellende bij de bouwwerken niet langer kon uithouden, bracht ze het ter sprake binnen een partijvergadering. De bom barstte, haar opmerking viel allerminst in goede aarde en ze werd zelfs uit de partij gezet. Officieel omdat ze bijna nooit naar de vergaderingen zou zijn gekomen en omdat ze in de gemeenteraad tegen stemde bij bepaalde agendapunten die er door haar eigen partij waren opgezet.
Gelijk na tien jaar
Sinds dat moment kregen Rita en zelfs haar familie het vaak hard te verduren, geeft ze nu toe. Maar nu krijgt ze dus gelijk.
Over de schade die ze jarenlang ondervond :
„Vooral het insijpelende vocht was een nachtmerrie. We waren genoodzaakt om te blijven slapen in een kamer met een muur met vier centimeter schimmel op. Het stonk er verschrikkelijk, het was erg om daar elke nacht te moeten doorbrengen.”
Over haar voormalige partijgenoten :
„Mocht men heel eventjes, in het vuur van het moment, mij in de steek hebben gelaten, dan zou ik de hand reiken. Nu niet. Er is te veel gebeurd, ik ben te veel beledigd en gepest geweest.”
(FJA)
Uitgebreid en openhartig gesprek in Krant van West-Vlaanderen (Editie De Weekbode Torhout)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier