Afgelopen zomer strandde een weggelopen hond uit Moere in de velden rond de Zuidstraat in Koekelare.
Martine Vanhoutte (52) uit heeft de afgelopen maanden dagelijks de zorg van een loslopende hond op zich genomen. “Tijdens de zomer heb ik de hond voor het eerst opgemerkt,” begint Martine haar relaas. “Ik zag in de Zuidstraat een kopje van een hond tussen de maïsstengels piepen.” Een tijd later ving Martine een gerucht op over een gedumpte hond in het Koekelaarse. Het duurde niet lang voor ze de link legde met de hond die ze in het maïsveld had gezien. “Tot mijn verbazing zag ik dezelfde hond daar opnieuw rondlopen. Mijn pogingen om het dier te lokken, draaiden op niets uit. Ik besloot dan maar om op een betonnen verharding wat eten achter te laten voor de hond.”
Met een worst en een vangkooi
Toen ze na een hele tijd eindelijk een foto kon nemen van het beestje en die op Facebook plaatste, kwam alles in een stroomversnelling. “Iemand herkende de hond en zo kwamen we in contact met de eigenaars van Puppy, zoals de hond bleek te heten. Puppy was van huis weggelopen in juni, slechts twee weken nadat ze haar hadden geadopteerd uit het dierenasiel. We spraken af met de eigenaars en op een middag probeerden we Puppy te vangen na het mengen van wat verdovingsmiddel in haar eten. Maar de verdoving bleek te licht en Puppy verdween weer in de velden.”
Vervolgens probeerden ze het met een vangkooi, die ze zelf bouwden in de hondenschool. Ze plaatsten er een sappige kotelet in, maar die was na korte tijd verdwenen. En de kooi was leeg… Uiteindelijk lukte het wél met een worst en kon Puppy gevangen worden.
Nieuw, ervaren baasje gezocht
Maar nog was het verhaal niet ten einde: de eigenaars hadden er zich na al die maanden al bij neergelegd dat ze hun hondje nooit meer zouden terugzien en hadden intussen al een ander huisdier opgenomen. Bovendien waren ze ook bij een eerdere vangactie, waar wat verdovingsmiddel in het eten van Puppy was gemengd, en dus zou ze hen mogelijk niet meer vertrouwen.
Voorlopig blijft het bij hondentrainster Bieke Schreurs, met roots in Kortemark. Met een nieuwe naam – Lana heet ze voortaan – en hopelijk een nieuwe toekomst… “We zijn nu op zoek naar een nieuwe thuis voor Lana en zullen er zeker voor zorgen dat ze in een goede omgeving terechtkomt. Lana hoort thuis bij mensen die ervaring hebben hoe met honden om te gaan en die naast de mensentaal vooral de hondentaal spreken,” aldus nog Bieke.
(HA)
Het hele, hartverwarmende verhaal lees je vandaag vrijdag in Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Torhout
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier