Wim Vangheluwe, afkomstig uit Wijnendale bij Torhout en nu priester in Dadizele, Menen en Wevelgem, heeft naar eigen zeggen een ‘annus horribilis’ achter de rug. Door het hele schandaal rond voormalig bisschop Vangheluwe wordt ook hij telkens weer beschimpt en uitgescholden op straat. “Een paar keren ben ik mijn courage bijna kwijtgespeeld”, vertelt hij.
Wim Vangheluwe is wél heel verre familie van Roger Vangheluwe, maar niet noemenswaardig. Toch speelt zijn naam hem parten. “Als ik op de opendeur op school met een naamkaartje rondloop, heb ik het gevoel dat alle mensen me aanstaren en denken : een priester die Vangheluwe heet, da’s een pedofiel ! Je kunt je niet voorstellen hoe akelig dat voelt. En ik ondervind jammer genoeg een toenemende agressie. Ik draag het klassieke priestertenue met de Romeinse col, omdat ik duidelijk wil tonen wie ik ben en waarvoor ik sta. Maar dat maakt me op straat kwetsbaar. Wildvreemden hebben al pedofiel naar me geroepen en dat doet hartverscheurend veel pijn.”
“Het minste vonkje kan je leven kapotmaken”
Toen recent in de basiliek van Dadizele, waar hij de mis leest, jonge kinderen een gedichtje voor hun mama voorlazen, voelde dat voor hem in zekere zin ongemakkelijk aan. Een priester zo dicht bij jonge gastjes, kon dat wel ? “Uiteraard moet dat kunnen, maar ik ben dubbel zo bang geworden dat iemand me ergens van zou beschuldigen en een hetze tegen me ontketenen. In de huidige tijdgeest kan het minste vonkje je leven compleet kapotmaken.”
Toch wil hij allerminst de slachtoffers zélf vergeten. „Uiteraard. Zij zijn de zwaarst gedupeerden. Ik heb enorm met hen te doen. Maar ook priesters en diepgelovige leken lijden mee. Jammer genoeg mag je dat niet hardop zeggen, want dan wordt er gedacht dat je het lijden van de misbruikten minimaliseert.”
(JS)
Meer in de Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Torhout.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier