Portret Daniël Denys

Redactie KW

Ereburgemeester Daniël Denys werd in Moorslede geboren op 14 november 1938. Roeselarenaar werd hij toen hij na zijn huwelijk met Roos Lagae in 1964 in Beveren kwam wonen (Bevrijdingsstraat 2a). Het gezin bleef kinderloos. Hij volgde middelbaar onderwijs in het VTI en was een tijdje wever. Een job die hij niet lang uitoefende, want hij was gepokt en gemazeld in de Kajottersbeweging.

Op 19-jarige leeftijd was Daniël Denys vrijgestelde van de KAJ. Toen hij enkele jaren later secretaris werd bij de Christelijke Mutualiteiten (CM) in Beveren raakte hij ook gebeten door het politieke virus. Het ACW was zijn logische keuze, de toenmalige CVP zijn politieke thuishaven.

Hij werd in 1971 voor de eerste keer als CVP-raadslid verkozen. Zes jaar later omgordde hij de schepensjerp, sport (onder andere SK en later SV Roeselare, Knack Randstad) was toen gezien zijn belangstelling zijn belangrijkste bevoegdheid. Door het cumulverbod bij de CM koos hij dus voluit voor de politiek.

Dat engagement legde hem geen windeieren. In augustus 1981 kende hij een nieuw hoogtepunt. Hij volgde in 1981 wijlen burgemeester Bertje Biesbrouck op, die plots en onverwacht was overleden. Hij bleef burgemeester tot eind mei 2005 en gaf daarna de burgemeestersjerp door aan huidig burgemeester Luc Martens, zoals het binnen CD&V was overeengekomen. Ook na de verkiezingen van oktober 2006 bleef hij voor CD&V in de gemeenteraad zetelen. Ereburgemeester Daniël Denys heeft de op één na langste staat van dienst sinds 1830 als burgemeester van Roeselare.

De lijst van verwezenlijkingen die onder zijn invloed werden uitgevoerd is lang, heel lang : het algemeen plan van aanleg, het nieuwe verkeersplan, het cultuurcentrum De Spil, de evenementenhal Schiervelde, jeugdcentrum DieZie,… Zijn bezieling en dynamische aanpak boetseerden in grote mate de nieuwe Rodenbachstad. Tewerkstelling en woongelegenheid waren twee belangrijke dada’s. Hij was ook verschillende jaren voorzitter van de sociale bouwmaatschappij De Mandel en zetelde in verschillende intercommunales en besturen, zoals Gaselwest, WVI, Eandis,…

Ereburgemeester Daniël Denys was bovenal een volksvriend en een mensenzot. Hij liet het zich tientallen keren ontvallen en meende wat hij zei : “Ik ben twee keer getrouwd : één keer met mijn vrouw, die mijn grootste fan is, en één keer met de stad.” Maar hij was ook verknocht aan het leven, dat hem heel veel bood. Pluimen stak hij liever niet zelf op de hoed, maar verwees naar collega-politici met wie hij de stad bestuurde, maar vooral naar de inwoners van zijn geliefde stad. Hun inzet en engagement prijzend, zoals hij zelf deed. Vol overgave, enthousiast en gedreven.

In het najaar van 2007 onderging hij in het Heilig Hartziekenhuis in Roeselare nog een zware operatie. Daniël vocht echter terug en verscheen weer in het openbaar. De voorbije weken sukkelde hij echter opnieuw met zijn alsmaar slechter wordende gezondheid en werd een kleine maand geleden weer in het Heilig Hartziekenhuis opgenomen. (LVA)

Lees meer in Krant van West-Vlaanderen (editie De Weekbode Roeselare) van 12 september 2008.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier