Zoon Karlos Callens bevestigt ambities als burgemeester van Ardooie

Karlos en Pieter Callens: "Het lokale verenigingsleven is één van onze grote troeven." (Foto Stefaan Beel) © STEFAAN BEEL
Redactie KW

Er werd de afgelopen jaren stevig geïnvesteerd in infrastructuur, de belastingen zijn historisch laag en de toekomstplannen voor de gemeente ogen zoals hun boekhouding: rooskleurig. Betekent dat ook dat burgemeester Karlos Callens een half jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen op zijn lauweren kan rusten? En hoe zit het met de politieke carrière van zijn zoon? We vroegen het hen zelf.

Het is onuitgesproken, maar zelfs de oppositie verwacht niet dat er straks een andere burgervader aan het roer staat van de gemeente. Politiek is onvoorspelbaar, maar er staat Karlos Callens (70) bitter weinig in de weg om straks aan zijn dertigste jaar als burgemeester te beginnen. “Ik voel dat de mensen tevreden zijn. We hebben goed gewerkt de laatste zes jaar, de hele partij overigens en de lijst voor de komende verkiezingen ziet er goed uit. We hebben zelfs enkele jonge mensen aan boord kunnen halen, en dat ging verrassend vlot trouwens.”

Waar liggen de grootste uitdagingen voor de volgende termijn?

Karlos: “We hebben heel wat problemen als de wateroverlast aangepakt door de werken in de Stationsstraat, een extra bufferbekken en erosiebestrijding in Koolskamp en dat blijven we opvolgen. In Koolskamp starten we binnenkort met de trajectcontrole voor vrachtwagens om het zwaar verkeer uit het centrum te weren. Ook de veiligheid in het verkeer blijft belangrijk.”

Pieter: “Zeker ook rond de scholen. Ik heb twee kinderen die hier zelf naar school gaan en ik zie dat het werk nog niet af is. Het verenigingsleven draait goed, soms zelfs beter dan andere omliggende gemeenten en zelfs grotere steden. En het klinkt misschien raar uit mijn mond, maar er moet ook voldoende aandacht zijn voor de senioren.”

Want Ardooie vergrijst aan een snel tempo.

Pieter: “We zijn daar ook klaar voor. We hebben een goeie samenwerking met het woonzorgcentrum, sinds vorig jaar is daar nog een speler bij gekomen en ook de seniorenwoningen zijn zeer populair en worden telkens vernieuwd als ze vrijkomen. We zien ook dat velen zich snel op de lijst zetten, maar vaak te jong zijn als een woning vrijkomt, waardoor de lijst sterk fluctueert.”

De seniorenverenigingen zetten onlangs de puntjes op de i voor het bestuur.

Pieter: “En ze hadden ook enkele terechte opmerkingen, zoals betere voorzieningen aan het kerkhof. Maar we doen al heel veel, denk maar aan de mantelzorgpremie die één van de hoogste van de provincie is. En het verenigingsleven blijft een belangrijke cohesie.”

Karlos: “Daarom is het belangrijk dat ook De Tassche straks een volwaardig cultureel centrum krijgt.”

Wat infrastructuur en cultuur betreft, blijft de bibliotheek wel een doorn in het oog.

Karlos: “Het probleem is dat we veel beter een aantal jaar geleden de subsidies hadden opgezegd en het zelf hadden gedaan, want nu komen die subsidies er maar ten vroegste volgend jaar aan. We gaan nu ondertussen in de mate van het mogelijke de bib opknappen. Maar hadden we daar een nieuw gebouw gehad, dan was alles eenvoudiger geweest.”

Pieter: “De werking zelf draait heel goed en ook de locatie is een pluspunt, in het hart van de gemeente.”

Hoe zien jullie het op lange termijn? Je kan een gemeente uiteraard niet vergelijken met een stad, maar als je ziet wat voor evolutie Roeselare de afgelopen tijd heeft doorgemaakt, dan is de groei van Ardooie op zijn zachtst gezegd ‘traag’ te noemen.

Karlos: Het probleem is dat we met de fusies nog niet weten waar we zullen arriveren, maar volgens dat ik hoor is dat zeker nog niet voor de eerste tien jaar. Maar Ardooie zal volgens mij altijd die open ruimte blijven naast Roeselare, waar ze alles dichtbij hebben, van producten, diensten maar ook tewerkstelling. En met de goeie aansluiting van de autostrades zitten we ook heel goed.”

“Mijn vader opvolgen als burgemeester? Ik sluit het op zich niet uit, nee”

Pieter:(knikt) “Een stom voorbeeld: als we naar de bioscoop willen, dan staan we in een kwartier in Roeselare of in 20 minuutjes in Kortrijk of Brugge. De bereikbaarheid is een grote troef, net als de betaalbare grond in vergelijking met regio’s als Gent, waar heel wat vrienden van mij wonen. En we hebben heel wat grote bedrijven hier, maar we mogen ook de KMO’s allerminst vergeten. En wat Roeselare betreft: je voelt dat ook zij wat tegen hun limieten zitten. Als ik zie wat voor impact hun grote projecten hebben op de mobiliteit, parking én de stadskas. Roeselare zal niet meer op dezelfde manier groeien als de afgelopen tien jaar. We hebben niet de ambitie om zelf een stad te worden, integendeel. Het verenigingsleven is bij ons veel sterker. Als er in Roeselare een grote manifestatie is, organiseert de stad dat zelf, terwijl dat bij ons door de hele gemeente gedragen wordt.”

Je klinkt als een volleerde promotor voor de gemeente. Dan komt de logische – en vast veelgestelde – vraag: kan je het ook als burgemeester?

Karlos: “Kunnen, daar bestaat geen discussie over. Hij heeft de nodige politieke ervaring.”

Pieter: “Ik heb altijd gezegd dat mijn hart bij Ardooie ligt en dat is ook zo. Ik zit natuurlijk wel in de luxepositie dat ik aan politiek kan doen in combinatie met mijn job. Ik ben er niet afhankelijk van qua werk en inkomen, wat maakt dat politiek pure interesse en passie is. Ik geef altijd hetzelfde antwoord: zolang mijn vader dat goed, graag en wil doen, zal ik nooit zomaar zijn plaats innemen. Als het moment daar is, dan zien we wel. Maar ik sluit het op zich niet uit, nee. Het staat vast dat pa weer de kop trekt en dat ik ook op de lijst ga staan maar dat is het. Mijn job als advocaat vergt veel tijd en energie. Die job zal ik niet opgeven. Voor mij zal het altijd wel een combinatie van de twee blijven. Ik denk ook dat enkel maar aan gemeentepolitiek doen niet zo gezond is, toch zeker niet in een gemeente. Het voordeel is dat je met een job nog je vizier ruim houdt en niet in je eigen wereld blijft vast zitten.”

Karlos: “Als Pieter zou willen, dan mag hij van mij meteen. Ik ga nog heel graag mee, voel ook dat de mensen dat willen, maar voor mezelf heb ik geen einddatum, nee. Al zal het wellicht mijn allerlaatste legislatuur zijn. Ik voel ook dat wat we gerealiseerd hebben, dat het goed is. Ik kan met een gerust hart met pensioen gaan.”

Zitten jullie op politiek vlak op één lijn?

Karlos: “Er zijn zaken waar we zeker van mening verschillen en maar goed ook. Het omgekeerde zou ongezond zijn. Maar we begrijpen elkaar, absoluut.”

Pieter: “Mocht met de nadruk op ‘mocht’ ik ooit burgemeester zijn, dan zou ik bepaalde zaken zeker hetzelfde doen, maar ik sluit niet uit dat ik bepaalde dingen anders zou aanpakken of andere accenten zou leggen. Het zou niet goed zijn om een slechte kopie te zijn van het origineel. Ik denk ook dat ik dat niet ben.”