Maar liefst drie sprekers hadden het vannamiddag op de provincieraad over het stopzetten van de begrazing door schapen op de oevers van de Damse vaart. Ze vonden de motivering om ermee op te houden nogal onduidelijk en spraken van een onbegrijpelijke koerswijziging. Gedeputeerde Guido De Corte antwoordde nog altijd groot voorstander te zijn van grazers in de provinciale domeinen, maar dat het gezond verstand gewoon zegt dat het langs de Damse Vaart niet langer kan.
Kurt Ravyts (Vlaams Belang) vond dat de provincie hier toch wel een serieuze bocht neemt. “In februari van vorig jaar zei u nog dat de provincie, na het in het vooruitzicht gestelde akkoord met Waterwegen en Zeekanaal om de rechteroever van de Damse Vaart voortaan door hen te laten beheren, verder zou werken met begrazing door schapen. En dan is er plots die persnota van vorige week waarin de provincie aankondigt dit te zullen stopzetten, omdat W&Z ook niet voor schapenbegrazing heeft geopteerd en het voor die 8 hectare die de provincie nog overhoudt op de linkeroever te duur wordt. Een andere reden is blijkbaar dat er te veel conflicten zijn met de recreanten. Maar dat wist u vorig jaar toch ook al ? Vanwaar die plotse koerswijziging ? En hoe moeten we dan de uitleg begrijpen die we lezen in de notule van de deputatie van 8 januari, maar niet in het persbericht staat, namelijk dat de groendienst niet spreekt van een definitieve stopzetting, maar voorstelt om een sabbatjaar (een jaar rust) in te lassen en ondertussen een studie te maken naar de evolutie van de bermvegetatie.”
Maarten Tavernier (Groen) hoopte dat alvast dat de provincie niet zal terugkomen op het begrazen door schapen in haar andere domeinen. “Want het gaat hier ook om de bescherming van de oude Vlaamse schappenrassen, en dit heeft ook zijn waarde.”
“Toeristische meerwaarde”
Jan Van Meirhaeghe (N-VA), die zelf in Damme woont, vindt dat vooral negatieve ervaringen aan de basis liggen van deze beslissing, alhoewel de begrazing van de oevers met geherderde kuddes volgens hem een absolute toeristische en recreatieve meerwaarde betekent. “Historisch correct ook, want van oudsher wordt de Damse vaart begraasd door geherderde kuddes. Door te begrazen met oude schaapsrassen als Houtlander het Vlaams schaap, houden we ook ons levend en cultuurhistorisch erfgoed in stand, en begrazing met schapen veroorzaakt minder schade aan bomen dan maaimachines.”
“In 2013 werd de begrazing gegund aan de schaapherder met de goedkoopste aanbesteding, maar uiteindelijk bleek dat niet de beste keuze. Er kwamen klachten van verwaarlozing van de dieren, onvoldoende begrazing, conflict met andere herder, enz… . Ook zou de kudde onvoldoende geherderd of gescheperd zijn geweest. Mits voldoende toezicht van de herder zelf en de begeleidende honden, waren de incidenten met fietsers er wellicht niet geweest.”
“Bij deze aanbesteding waren er ook maar twee aanbieders die prijs opgaven, en daar zit zeker ook een deel van het probleem: er zijn niet voldoende herders in onze provincie, waardoor er te weinig offertes met een goede prijs kwamen. Maar misschien kan je eens contact opnemen met Maarten d’Hondt, een uitgeweken West-Vlaming, die in de Kempen een vzw opgezet heeft voor begrazing van gronden van bedrijven, gemeenten, provincie en natuurverenigingen door schapen, wat een waar succesverhaal is geworden”, aldus nog Jan Van Meirhaeghe, die opriep om de begrazing op de Damse Vaart in ere te herstellen.
Vier redenen waarom niet
“Wij blijven een enorme believer van begrazing in onze provinciale domeinen”, antwoordde gedeputeerde Guido Decorte (CD&V). “We laten in totaal maar liefst 154 hectare begrazen, ook door runderen en paarden. De begrazing van 38 hectare door schapen gebeurt echter altijd zonder herder, op welbepaalde plaatsen die zich daartoe lenen, in zones met minder recreatiedruk en een minder waardevolle vegetatie.”
“Dat wij nu voor de Damse vaart afstappen van begrazing, is een beslissing die we hebben genomen om vier redenen. Ten eerste waren wij eind februari vorig jaar helemaal nog niet op de hoogte van het feit dat Waterwegen en Zeekanaal zou afstappen van de begrazing, zoals door mijnheer Ravyts wordt gesuggereerd. Wij werden pas op 16 mei daarvan op de hoogte gebracht, u kan dat controleren. Maar daardoor werd het aantal te begrazen hectare gehalveerd, wat het een stuk minder interessant en efficiënt maakt. Ten tweede zijn er inderdaad heel wat incidenten met recreanten geweest, en niet van de minste. Het is niet mijn stijl om in volle publiek de vuile was uit te hangen, maar u kan de briefwisseling komen nalezen. Om dat niet verder te laten escaleren, hebben we dan besloten van de begrazing tussen 1 juli en 15 augustus, de drukste periode, stop te zetten en in die tijd machinaal te maaien. Maar door die dubbele keuze ging de kostprijs serieus omhoog, en we moeten besparen ! En ten slotte is er ook nog een belangrijk botanisch argument : machinaal maaien stelt ons beter in staat om een verantwoord bermbeheer te voeren.”
“Als je dat allemaal bij elkaar legt, dan is het toch duidelijk : de beslissing om op machinaal maaien over te schakelen is er een van het gezond verstand. Hoe graag wij ook schapen zien en in begrazing geloven !” (JRE)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier