Eind volgend jaar zet hij een punt achter zijn politieke loopbaan, wat inhoudt dat hij geen kandidaat zal zijn voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018.
“Ik mocht 18 jaar het vertrouwen genieten als schepen van onder meer financiën en heb er altijd naar gestreefd dat ambt met overgave te vervullen. In die periode werd de stadsschuld meer dan gehalveerd, terwijl tegelijk een aanzienlijk reservefonds kon worden aangelegd als buffer voor onvoorziene uitgaven. Dit alles ging bovendien gepaard met een verlaging van het stedelijk aandeel op de personenbelasting én met een steeds ambiteus investeringsprogramma met als sluitstuk het groen licht voor het nieuw beurs- en congresgebouw, een van mijn stokpaardjes”, aldus Boudewijn Laloo, die meent dat dit een bilan is waar hij niet om moet blozen.
In schoonheid
Niettemin besliste hij om eind volgend jaar uit de politiek te stappen. “Straks heb ik er een politieke loopbaan – achtereenvolgens provincieraadslid, Vlaams volksvertegenwoordiger en schepen – van een kwarteeuw op zitten en ik ondervond ondertussen letterlijk aan den lijve dat dit toch wat van je krachten vergt. Volgend jaar word ik bovendien 65, een mooie leeftijd om een loopbaan in schoonheid af te ronden”.
Schepen Boudewijn Laloo bekent dat hij de beslissing niet van de ene of de andere dag nam omdat een nieuw ambtstermijn hem lange tijd toch erg aanlokkelijk leek. “Het politiek bedrijf, niet alleen nationaal, maar ook lokaal, is immers op een kruispunt gekomen en klaar om nieuwe richtingen in te slaan, en daar wil je als gedreven politicus natuurlijk méé vorm aan geven.”
Jonge krachten
“Zo wordt democratische besluitvorming vandaag anders ingevuld dan enkele decennia geleden. Binnen het politieke bedrijf evolueren wij bijvoorbeeld van de loutere inspraak van de bevolking, intussen een vast gegeven in de politiek, naar een systeem waarbij de bevolking meer direct bij het beleid en de besluitvorming zal worden betrokken.”
“Daarnaast bieden zich nieuwe generaties aan die zich minder laten beïnvloeden door de klassieke dogma’s van de traditionele partijen om integendeel met nieuwe, verrassende, verruimende en tegelijk verrijkende visies uit te pakken. Ik meen dat wij noch de partijen noch de samenleving een dienst zouden bewijzen door de weg voor die nieuwe generaties te versperren en ons aan voorbijgestreefde tradities vast te klampen.”
“De Brugse CD&V mag zich trouwens gelukkig prijzen dergelijke jonge krachten binnen de rangen te hebben, ik denk bijvoorbeeld aan collega’s zoals Alexander De Vos en Pieter Maréchal. De betrachting ruimte te creëren voor nieuw politiek talent beïnvloedde dan ook mijn beslissing om me volgend jaar niet langer kandidaat te stellen.”
De deugd van het geduld
“Of ik de politiek zal missen ? Allicht wel, want ik heb er een aantal vriendschappen over de partijgrenzen heen aan over gehouden. Bovendien mocht ik mee gestalte geven aan fundamentele beslissingen om Brugge klaar te maken voor de toekomst. En ten slotte kweekte ik via de politiek de deugd van het geduld aan. Men kan immers soms te vroeg gelijk hebben waardoor men enig geduld moet beoefenen om ook gelijk te krijgen”.
(HD)
Gemeenteraadsverkiezingen 2018
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier