“Tot nu toe kregen alle 15 bestuursleden van Publipart samen ongeveer 170.000 euro aan netto vergoedingen, verplaatsingskosten inbegrepen. Maar ze doen hiervan afstand”, zegt Bruggeling Paul De fauw, bestuurslid bij deze beleggingsvennootschap.
Deze reportage maakt deel uit van ons dossier ‘Politici & mandaten’
Bruggeling Paul De fauw (67) is de oudste broer van OCMW-voorzitter Dirk De fauw. Hij studeerde voor handelsingenieur aan de KU Leuven en belandde vrij vroeg in zijn carrière, na drie jaar bij een auditbureau, in de energiesector. Niet de private sector, wel die maatschappijen die in handen zijn van de gemeenten. Hij trad in 1973 in dienst bij de West-Vlaamse Elektriciteitsmaatschappij (nu Infrax). In 1996 werd hij directeur-generaal van de WVEM. In 2006 werd hij ceo van Infrax.
Paul De fauw : “Sta mij toe om eerst te zeggen dat ik in heel mijn leven nog geen enkel politiek mandaat uitgeoefend heb. Ik heb trouwens geen partijkaart!”
Hoe bent u als bestuurder bij Publipart verzeild geraakt ?
Paul De fauw : “Ik ben een van de oprichters van die vennootschap en de enige niet-politicus in de raad van bestuur. De overige bestuurders zijn vertegenwoordigers van de participerende gemeenten.”
Wij hebben niet willens en wetens geld belegd in de wapenindustrie
Wat is Publipart eigenlijk ?
Paul De fauw : “Dat is een naamloze vennootschap die ontstaan is uit het Belgisch energiebedrijf SPE. Dat bedrijf op zijn beurt groepeerde sinds 1978 een aantal elektriciteitscentrales, die eigendom waren van intercommunales, dus van een aantal gemeenten. Daartoe behoorde onder meer de elektriciteitscentrale van Harelbeke. Maar toen in 2002 Europa de energiemarkt vrijmaakte, heeft SPE haar centrales verkocht aan een van de grote buitenlandse spelers die het meeste bood.”
“Het energietransportnet werd niet verkocht. Dat werd afgescheiden en ondergebracht in de vennootschap Publipart. We wilden absoluut vermijden dat het Belgische net in buitenlandse handen zou komen. Maar toen de Belgische Staat Elia creëerde als enige netwerkbeheerder moest Publipart, net als Electrabel trouwens, zijn installaties verplicht inbrengen in Elia. We hebben dat op twee manieren gedaan : een stuk transportnet verkocht aan Elia tegen cash geld en een deel via aandelen te verkrijgen in Elia. Publipart is sindsdien een vennootschap die volledig in handen is van de gemeenten.”
Publipart kwam deze week in het oog van de storm terecht.
Paul De fauw : “De raad van bestuur is woensdag samengekomen. Drie bestuurders hebben ontslag genomen : Tom Balthazar, de burgemeester van Seraing en de ex-kabinetschef van de Gentse burgemeester Daniël Termont. De overige bestuurders blijven gelukkig aan boord. Dat is belangrijk, want deze vennootschap vertegenwoordigt een waarde van 150 miljoen euro. Een tweede beslissing was dat voortaan – zelfs met terugwerkende kracht tot januari 2017 – de bestuursleden geen vergoedingen meer opstrijken. Er was te veel contestatie.”
Verdienden ze te veel ?
Paul De fauw : “Wat is te veel ? Tien jaar geleden werden die vergoedingen vastgelegd door de algemene vergadering en als volledig normaal beschouwd. Nu worden ze niet meer aanvaard door de samenleving. Maar ik kan u met mijn hand op het hart zeggen dat onze bestuurders geen ja-knikkers zijn, wel integendeel, het zijn mensen die hard werken en bekommerd zijn om de belangen van hun gemeenten.”
Hoeveel streken de bestuursleden op per vergadering ?
Paul De fauw : “Dat mag ik niet zeggen. Maar ik kan u wel melden dat in ons jaarverslag van vorig jaar staat dat alle 15 bestuursleden samen circa 170.000 euro netto uitbetaald werden.”
Zal Publipart nog lang blijven bestaan ?
Paul De fauw : “Ik weet het niet. In juni is er een algemene vergadering. Publipart bestaat niet voor het zielenheil van zijn bestuurders, onze opdracht is om onze participatie in het nationaal transportnet goed te beheren. Ik wil nog meegeven dat deze vennootschap de laatste jaren in totaal 50 miljoen euro als dividend heeft kunnen uitbetalen aan haar gemeenten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier