De Vlaamse regering hakte vandaag dan toch eindelijk de knoop door in het al lang aanslepende dossier van de bescherming van de poldergraslanden. De kwestie lag binnen de regering politiek moeilijk omdat de vrij verregaande ideeën van N-VA hieromtrent moesten worden verzoend met de de belangen van de landbouwvleugel binnen CD&V.
Tot die vleugel behoort ook verantwoordelijk minister Joke Schauvliege. Ze had zich woensdag in de parlementscommissie vrij stekelig opgesteld met haar weigering om het advies van de Raad van State openbaar te maken naar de Vlaamse parlementsleden toe, terwijl de Boerenbond het naar verluidt al bleek in handen te hebben. Wat door de Boerenbond zelf trouwens meteen werd ontkend.
Vlaams parlementslid Bart Caron (Groen) begrijpt ondertussen waarom de minister het liever geheim had gehouden. “Het advies is vernietigend voor de creatieve oplossing die minister Schauvliege had uitgewerkt. De Raad van State stelt dat de uitgewerkte regeling het gelijkheidsbeginsel schaadt. Immers, op geen enkele wijze wordt verantwoord waarom bepaalde graslanden buiten beschouwing worden gelaten en daardoor aan een verschillende beschermingsregeling worden onderworpen.”
Dubbele regeling
“Er is nu immers voorzien in een dubbele regeling voor de bescherming van de historische poldergraslanden. Een kleine 5.000 ha daarvan is beschermd via het Natuurdecreet. Nu zou daar zo’n 4.000 ha bijkomen, maar dan wel onder een veel milder beschermingsstatuut vanuit Landbouw. In beide gevallen mogen de weilanden niet geploegd (gescheurd) worden of het reliëf gewijzigd. Maar in tegenstelling tot de door het Natuurdecreet beschermde graslanden, mogen er op de nieuw ‘beschermde’ gebieden wél herbicides gebruikt worden (wat uiteraard nefast is voor de historische biodiversiteit) en mogen de weides heringezaaid worden met hoogproductieve grassen die in sneltempo de oorspronkelijke vegetatie kunnen versmachten.”
‘Flutbescherming’
“De creatieve oplossing van de minister om met twee verschillende beschermingstypes te werken, was een poging om de radicale standpunten van de landbouworganisaties, die van geen bescherming wilden weten, te verzoenen met de aloude vraag van N-VA om de historische graslanden te beschermen. Een Vlaams compromis à la Belge: De N-VA kon door de ‘flutbescherming’ haar gezicht enigszins redden, terwijl de de sector zijn slag thuis haalde.”
Ook SP.A vreest dat de bescherming onder de landbouwregels geen enkele garantie biedt op blijvende bescherming. “Door de graslanden een verschillende behandeling te geven, zet de regering de deur open voor juridische betwistingen”, zegt Vlaamse parlementslid Steve Vandenberghe (Bredene-. Hij roept de minister op om zich niet te laten wegzetten als marionet van de Boerenbond.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier