KV Kortrijk won zondagavond de derby tegen Zulte Waregem met 3-1. Vreugde en euforie natuurlijk, want niemand verliest graag de Zuid-West-Vlaamse derby. Het was trouwens al van 8 mei 2010 geleden dat KV Kortrijk nog eens zijn aartsrivaal heeft kunnen kloppen.
Toen won KVK op de slotspeeldag van play-off 1 in het hol van de leeuw: het werd 1-2 met goals van Ernest Nfor voor Essevee en twee keer Davy De Beule voor Kortrijk.
In 2010 was het een overbodig duel tussen de nummers vijf en zes, gisterenavond waren de belangen een stuk groter. KV Kortrijk kon met een zege vijfde worden, Zulte Waregem wou na een 7 op 9 zijn opmars voortzetten en mits een zege kwam de fusieploeg zowaar op drie punten van KV Kortrijk. Maar zover is het uiteindelijk niet gekomen. De vroege voorsprong gaf de bezoekers blijkbaar geen vleugels, want daarna moest KVK-doelman Laurent Henkinet pas in de laatste vijf minuten van de match nog eens de handen uit de mouwen steken. Frappant was ook dat men bij Zulte Waregem al vanaf minuut tien (!) heel opzichtig tijd begon te rekken. Vooral doelman Sammy Bossut toonde zich daar erg bedreven in. Scheidsrechter Jonathan Lardot had daar al snel komaf mee kunnen maken, maar deed dat niet. De scheidsrechter ging trouwens gisterenavond meer dan eens de mist in, al werd hij bijwijlen ook door zijn assistenten in de steek gelaten. Francky Dury sneerde dan na de wedstrijd ook richting scheidsrechter en ongelijk had hij niet. Ivan Santini had nog in de eerste helft altijd rood moeten krijgen voor zijn vuistslag richting Jorgensen. Al gaf Dury wel ruiterlijk toe dat Kortrijk de zege meer dan verdiende.
Een compliment dat KVK-trainer Yves Vanderhaeghe op de persbabbel na de wedstrijd graag in ontvangst nam. Maar hij temperde meteen weer de euforie. “Ik weet dat een zege tegen de buren voor iedereen die rood-wit genegen is, heel belangrijk is. Maar uiteindelijk zijn dit maar drie punten. Ik wil dat we de voetjes op de grond houden.” Het typeert Vanderhaeghe: een werkpaard zonder franjes, zonder grootdoenerij. Zoals hij zelf als voetballer was. Maar in zijn binnenste is de Roeselarenaar zielsgelukkig. Toen het in het seizoenbegin op vlak van de resultaten tegenviel, was het omdat Vanderhaeghe het niet kon. En toen daarna wél goede resultaten werden behaald, was het omdat de hand van zijn voorganger Hein Vanhaezebrouck nog zichtbaar was. Maar ondertussen heeft Yves Vanderhaeghe al die twijfels weggespeeld. Er staat een team dat knokt en goed voetbal brengt. Alleen die efficiëntie, dat moet nog veel beter.
Sport
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier