De Ronde van Vlaanderen werd voor de West-Vlaamse profs geen onverdeeld succes. Jelle Wallays reed twee keer lek op een slecht moment, medetopfavoriet Sep Vanmarcke zakte door het ijs op de Taaienberg en Jens Keukeleire kwam nog dat tikkeltje te kort om met de absolute toppers over de derde Oude Kwaremont te geraken. Toch onthouden we de positieve zaken: Stijn Devolder reed na zes jaar nog eens een goede Ronde en Zico Waeytens, nog altijd maar 23 lentes oud, reed zich andermaal in de kijker.
Zico Waeytens maakt sinds 2012 deel uit van het profpeloton, maar eigenlijk startte zijn carrière op het allerhoogste niveau pas vorig jaar. De Ledegemnaar sukkelde in zijn eerste twee profcampagnes bij Topsport Vlaanderen van het ene euvel in het andere en kon daardoor niet eens een fel gedecimeerd programma afhaspelen. Toch nam Jean-Pierre Dubois, bondscoach van de nationale belofteploeg, hem nog twee keer mee naar het WK op de weg. Vorig jaar kon Zico, eindelijk bevrijd van blessureleed, eindelijk een volledig seizoen afwerken. Het resultaat was navenant. Met (dichte) ereplaatsen in wedstrijden als de Tour de Wallonie, de GP Stad Zottegem, Le Samyn en de Omloop het Nieuwsblad kwam hij in beeld bij het grote Giant. Ploegleiders Walter Planckaert en Hans De Clercq waren het niet eens. De eerste vond dat Zico klaar was voor een stap hogerop, de tweede had liever dat hun troef nog een jaartje langer bij Topsport bleef. Zico twijfelde echter niet en de lokroep naar een functie als meesterknecht van John Degenkolb klonk hem als muziek in de oren.
Zico ontgoochelde niet. Integendeel. In Milaan-Sanremo piloteerde hij mee sterke John naar de zege en ook in de E3 Prijs in Harelbeke (29ste) en Gent-Wevelgem (14de) was hij een opvallende aanwezige in de frontlinie. Vandaag in de Ronde van Vlaanderen bleef hij tot op de Oude Kwaremont als enige ploegmaat aan de zijde van Degenkolb. Daar is maar één woord voor: chapeau.
Vlaanderen of Wallonië?
Nu stelt zich een belangrijke vraag: waar ligt de toekomst van Zico Waeytens? Lees: moet hij zich op termijn toespitsen op de Vlaamse of de Waalse voorjaarsklassiekers? Als tweedejaarsbelofte won hij immers de Ardense Pijl, als junior schreef hij Luik-La Gleize op zijn naam. Gianni Meersman noemde Zico als zijn “potentiële opvolger”. Logisch, want ook zijn eerste vijf campagnes bij de profs waren een lange zoektocht naar de juiste specialisatie. Die heeft hij intussen al enkele jaren met succes gevonden: etappes winnen in rittenkoersen op licht geaccidenteerd terrein, liefst met een sprint bergop.
Ook voor Zico, zes jaar jonger dan zijn streekgenoot, ligt de keuze nog open. Kiest hij voor het ruige Vlaamse werk? Of mikt hij met zijn kwaliteiten – vlot hellingen verteren, aangevuld met een stevig eindschot – op termijn voor het iets langere klimwerk, genre Brabantse Pijl en Amstel Gold Race? De toekomst zal het uitwijzen, maar het staat nu al vast dat we van de extraverte Ledegemnaar het laatste nog lang niet gezien hebben…
(TVB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier