Als de Vlaamse regering ook maar iéts onderneemt tegen ‘Thuis’, dan krijgen noch N-VA, noch CD&V, noch Open VLD ooit nog een stem van me.
Waarmee niet is gezegd dat ze er ooit al een kregen, maar daarover gaat het hier niet. Het gaat over Thuis. Ik ben een Thuis-fanaat. En ik geef toe, voor een deel op een onredelijke wijze, maar niet geheel en al. We kunnen argumenten aanvoeren waarmee we de vaste stek van Thuis op Eén willen verdedigen, uiteraard. Er is het verhaal, er zijn de onmogelijke plotwendingen waaraan we ons kunnen ergeren, er zijn de personages met wie we lief en leed delen, over wie we aan de ontbijttafel discussiëren alsof het om familie ging – familie, niet Familie, dat heeft u goed gezien – en er is vooral het gedeelde moment.
Want behalve ikzelf is ook mijn vrouw een Thuis-fanaat. Onze werkuren lopen zelden synchroon en de avonden zijn wel eens ‘uiteenlopend’, maar, en het mag stormen, het mag hagelen, er mag een dode zijn gevallen, ons gezamenlijk ‘Thuis’-moment zullen we niet offeren, zullen we niet missen. Het is een gedeeld moment, met dank aan de digiboxtechnologie natuurlijk.
En nu zou de Vlaamse regering beslissen dat wij onze ‘Thuis’ moeten missen. Waarmee bemoeien die politici zich eigenlijk? Er is anders werk genoeg voor die Vlaamse regering. Het fileprobleem oplossen bijvoorbeeld. Maar dat doen ze niet en ze zullen straks helemaal geen reden meer hebben om die dagelijkse verkeersinfarcten te remediëren. Want stel dát ze dat fileprobleem oplossen, dan komen de mensen sneller dan nu weer ‘thuis’. Maar als ze ‘Thuis’ gewoon schrappen, hoeven ze zelfs het fileprobleem niet meer op te lossen. Tweemaal geld gespaard… Maar mijn stem zijn ze dan dus wel kwijt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier