Onze man in China: “Een banket van zeven gangen in één uur tijd. Nog nooit meegemaakt”

Jeroen Laseure

Met Krant van West-Vlaanderen gaan we een week mee in het spoor van vier Westhoekburgemeesters die op uitnodiging van de ambassade een reis maken naar China. Elke dag verschijnt een blog op KW.be en het uitgebreide verslag van de reis volgt later ook in de krant.

Na de middag maandag staat de eerste activiteit van de reis gepland: een bezoek aan de Chinese Muur. Terwijl de vermoeidheid van de jetlag bij sommigen hun tol begint te eisen – om mezelf niet te noemen – ligt de start van de Muur op ruim een uur (file)rijden van het centrum van Peking. De taxirit is voor sommigen een welkom rustmomentje.

Eenmaal aangekomen krijgen we meteen bezoek. Olijke dames verkopen er pluchen mutsen, handschoenen, knuffelberen… We zijn echter al allemaal warm ingeduffeld en dat blijkt absoluut nodig te zijn. Het is er koud, maar door het prachtige weer, is de hemel helemaal opengeklaard. “Het is de eerste keer dat ik Peking kan zien vanop de Muur, normaal zit de stad verstopt onder een dikke laag smog of slecht weer”, vertelt begeleider Guy Hallet.

Een banket van zeven gangen in één uur tijd. Nog nooit meegemaakt

Onze man in China:

Om een goed beeld te krijgen over de Muur moeten we een stukje klimmen. Er wachten ons honderden trappen van drie centimeter tot ruim een halve meter. Intussen kunnen we wel genieten van prachtige vergezichten. Als er halfweg een bord staat de mensen met ‘hersen- of hartproblemen’ zich niet mogen forceren, grijpt Christof Dejaegher in. “Lode (Morlion, red.), hier houdt de tocht op voor jou, mensen met een probleem in hun hersenen mogen niet door. Ja, de sfeer is opperbest te noemen. Eenmaal boven wacht een schitterend vergezicht waar de obligate foto’s en selfies niet kunnen ontbreken. Daarna volg de opnieuw steile afdaling en gaat het opnieuw richting hotel. We houden echter even halt in het nabijgelegen Silk Street: een winkelcomplex, gespecialiseerd in namaakspullen. Afdingen is er een ongeschreven wet. En dat gebeurt ook naar hartenlust.

Onze man in China:

Hoogtepunt van de avond wordt het bezoek aan de vicepresident van het Chinese People’s Institute of Foreign Affairs, verbonden aan het ministerie van Buitenlandse Zaken. Lian Jianquan ontvangt ons op een prachtig domein, samen met Belgisch ambassadeur in China Mark Vinck. Na de plechtmatigheden is het tijd om aan tafel te gaan.

Onze man in China:

Op de menukaart zien we liefst zeven gangen staan. Dat wordt een lange avond tafelen, denk je dan, maar niets was minder waar. In een uur waren de zeven gangen de revue gepasseerd. Net de laatste hap genomen van je bord? De kelners kwamen het weghalen en zetten meteen het nieuwe gerecht in de plaats. En smullen maar.

Onze man in China:

Er zijn heel veel vooroordelen over het Chinese eten, maar het is bij iedereen in de smaak gevallen. Kleine porties, maar veel smaak gebracht én gezond. Achteraf heb je absoluut niet het gevoel dat je maag op ontploffen staat. En dat is ook mooi meegenomen. Na maaltijd krijgen de burgemeesters de kans om kort hun stad of gemeente voor te stellen. Achteraf zou Marc Lewyllie opmerken: “Het is mij opgevallen dat ik blijkbaar de enige burgemeester ben van een dorp. Jullie hebben allemaal de sleutels van een stad in handen.” Na het buffet breekt de tijd aan om zogenaamde relatiegeschenken uit te wisselen. Elke burgemeester heeft een streekgerecht of -product meegenomen en daarvoor toonden de Chinezen veel dankbaarheid.

Onze man in China:

Het was zo pas 20 uur toen we terugkeerden naar ons hotel. Te vroeg om te gaan slapen en dus vatten de Westhoekburgemeesters het plan op om nog een wandeling te maken in Beijing richting het Tienamenplein – het plein van de Hemelse Vrede. Tijdens het wandelen trekt Lode Morlion de andere burgemeester over de streep om een deel van het traject af te leggen met een ‘riksja’, een scootmobiel met een kleine overdekte cabine. Met z’n vijven nemen we plaats in twee riksja’s en laat ons zeggen dat we al comfortabeler gereisd hebben. Daarna is het bedtijd, want morgen staat met een bezoek aan de Verboden Stad en de Belgische ambassade opnieuw heel wat op het programma.

Onze man in China: