Onze man in China: “Daar zijn de Chinese leden van CD&V”

Jeroen Laseure

Met Krant van West-Vlaanderen gaan we een week mee in het spoor van vier Westhoekburgemeesters die op uitnodiging van de ambassade een reis maken naar China. Elke dag verschijnt een blog op KW.be en het uitgebreide verslag van de reis volgt later ook in de krant.

Na een verkwikkende nachtrust mogen we voor het eerst ontbijten op Chinese bodem. Noodles, vis, gewokte groenten, maar ook croissants en worst met bonen in tomatensaus, het kan allemaal in Peking. Een stevig ontbijt is meer dan welgekomen, want de temperatuur geeft -6 graden Celsius aan. Geen sneeuw, zoals in West-Vlaanderen, maar een sjaal, muts en dikke winterjas komen goed van pas.

Eerste stop van de dag: de Asian Infrastructure Investment Bank. Een financiële instelling die is opgericht door China en waar intussen 57 landen in participeren. Het is de Canadese Laurel Ostfield die ons als ‘head of communication’ een half uurtje te woord staat. Ze legt uit dat de bank investeert in infrastructuurwerken in Azië. Ook België is overigens van plan om lid te worden van de bank. Onder het motto van duurzaamheid en anticorruptie wil de bank investeren in wegen, hernieuwbare energie en andere infrastructuur. Laurel Ostfield werkt sinds een jaar in Peking. “Ik ben een Canadese die is opgegroeid in het Engels. Momenteel ben ik Frans én Chinees aan het leren. Wat het moeilijkste is? Het Frans, want daarin heb je heel erg moeilijke ‘grammaire’. In het Chinees bestaat iets als de verleden tijd niet. Die moet je meegeven in de intonatie van je zin.”

Onze man in China:

Na de bank wacht een toeristische uitstap: De Verboden Stad. Een stad die gebouwd is in de 15de eeuw voor de Ming-dynastie en die vele jaren maar één inwoner kende: de keizer. Onderweg naar het toeristische hoogtepunt van Peking valt het nog maar eens op hoe hopeloos het verkeer in de knoop zit. Duizenden wagens schuiven aan op de hoofdweg en het principe van ‘survival of the fittest’ geldt ook in China. Netjes aanschuiven in de rij doen we niet, als we één meter kunnen winnen door in een andere rij in te schuiven, doen we dat. De auto is hier overigens een statussymbool, getuige daarvan de vele Porsches, Audi’s en Tesla’s op de weg. Via het Tien’Anmenplein komen we de Verboden Stad binnen.

Daar zijn de Chinese leden van CD&V

Onze man in China:

Een indrukwekkende reeks paleizen, versierd in goud, passeert de revue. Terwijl we wachten op de bus aan de uitgang van de Verboden Stad, ontstaat er plots animo bij de burgemeesters. “Kijk daar zijn de Chinese leden van CD&V”, lacht Lies Laridon bij het zien van een groep Chinese toeristen met oranje petjes. Ze gaan meteen gewillig op de foto. Enkel Marc Lewyllie staat er niet bij. “Ik ben niet enkel de enige burgemeester van een dorp, ik ben ook de enige burgemeester die niet opkomt voor CD&V“, vertelt hij. Na het nemen van de foto volgt nog de opmerking ‘stuur je die foto nog door naar Wouter Beke? Dat hij ziet dat we bezig zijn met het werven van nieuwe leden.’ (lachen)

Op de terugweg naar de taxi, vraagt een jonge Chinese vrouw plots een selfie met Christof Dejaegher. Die gaat mee op de foto en zo snel als ze kwam, wandelt de Chinese vrouw weer verder. “Amai, nu begin ik al in China stemmen te ronselen”, grapt de Poperingse burgemeester.

Onze man in China:

In de namiddag staat een bezoek op de agenda aan het China Tibetology Research Center. Een overheidsdienst die zich inzet voor het onderzoeken van de cultuur in Tibet. De vergadering verloopt met een tolk, wat toch altijd wat meer afstand schept. De burgemeesters stellen zichzelf en hun stad of gemeente voor en komen wat meer te weten over Tibet. Al voel je aan alles dat de Chinezen het achterste van hun tong niet laten zien.

Onze man in China:

Na de vergadering krijgen we een rondleiding in het Museum of Tibetan Culture. Een museum waar ze blijkbaar weinig volk over de vloer krijgen, als we een slapende bewakingsagent opmerken aan de uitgang. In de museumrondgang blijkt de verantwoordelijke plots wel uitstekend Engels te spreken, hoewel hij op de vergadering steeds een tolk nodig had om zich uit te drukken…

Onze man in China:

Na het bezoek aan het museum krijgen we een verrassing: een kort bezoek aan het vogelneststation en het zwembad The Cube. Iets wat niet op de agenda stond en waar vooral Christof Dejaegher hard op had aangedrongen. “Ik had beloofd aan mijn zoon Arthur om foto’s mee te brengen van het Bird’s Nest”, zegt hij. Voor dat nationale stadion en zwembad bestaat maar één woord: fantastisch. Een indrukwekkend staaltje architectuur.

Onze man in China:

Bij de ingang van het Bird’s Nest valt het oog van de burgemeesters meteen op een bordje: State Grid. “Wat een toeval om te zien dat State Grid hier ook aanwezig is”, vertellen ze. “Dat was het bedrijf dat Eandis wilde overnemen voor 800 miljoen euro, maar die deal is uiteindelijk niet doorgegaan. Elke gemeenteraad heeft zich daar een tijd geleden moeten over uitspreken.”

Op de terugweg keuvelen de burgemeesters over de activiteiten die ze de komende dagen zullen moeten missen in hun thuisgemeente. “Ik zal vrijdagavond niet kunnen gaan naar de zangrepetitie van het Sint-Niklaaskoor”, vertelt Lies Laridon. Waarop Lode Morlion reageert: “Ik wist niet dat jij zong. Is dat koor niet onlangs komen optreden in Lo-Reninge? Mijn vrouw is daar naartoe geweest.” Lies pikte in: “Klopt, maar ik kon toen niet aanwezig zijn.” En Christof Dejaegher vult aan: “Ah ja, omdat je wist dat het in Lo-Reninge was.” (lachen)

Onze man in China:

Slotactiviteit van de dag is een ontvangst in de Belgische ambassade, samen met enkele tientallen Chinese alumni-studenten die in ons land gestudeerd hebben en Belgische studenten die hun studies vervolmaken in China. We krijgen een hartelijke ontvangst van ambassadeur Marc Vincke. Op de menukaart onder meer: stoofvlees, balletjes in tomatensaus, gratinaardappelen, wortels en erwten, quiche, hutsepot… een Belgisch feestje. Even later arriveert ook een delegatie van de Kamer die op studiereis is in China. Onder hen twee West-Vlamingen: Bruggeling Franky Demon en Roeselarenaar Brecht Vermeulen. “We zijn hier om bij te leren op vlak van veiligheid”, vertelt Franky Demon. “Eén ding kan je al zeker zeggen: Big Brother is watching you. Hier hangen ontzettend veel camera’s.”

Het West-Vlaams feestje wordt compleet als even later ook Peter Christiaen bij ons komt staan. De oud-Torhoutenaar werkt al vele jaren als economische topman voor de Belgische ambassade in China. Ook oud-minister en Kamerlid Monica De Coninck blijkt meer dan een aardig mondje West-Vlaams te spreken. “Mijn moeder is afkomstig van Torhout en ik heb ook nog familie wonen in Roeselare en Staden.” Het levert alvast heel wat boeiende gesprekken op. Om 21 uur was iedereen terug in het hotel, want het wordt een korte nacht. Woensdag vertrekken we al vroeg met het vliegtuig naar Xi’an. Tot morgen!

Onze man in China: