13 jaar na ongeval waarbij Wesley oor en stuk schedel verloor, is verzekering nog niet afgerond

Redactie KW

Dertien jaar geleden liep Wesley Vanbesien (21) een blijvend oor- en schedelletsel op bij een verkeersongeval. Vandaag is het gerechtelijk dossier nog altijd niet afgerond. “Het menselijk aspect bij de verzekeringen is zoek”, zucht Wesley.

Wesley Vanbesien was 7 jaar toen hij betrokken raakte in een zwaar verkeersongeval. Op de terugweg van de Sinterklaasshow in Antwerpen liep het plots fout op de autosnelweg ter hoogte van de afrit in Temse. Een andere wagen reed na een klapband het voertuig waarin Wesley zat aan. De auto ging meermaals over de kop. Wesley werd uit de wagen geslingerd. “Ik was achteraan aan het spelen met speelgoed van Sinterklaas. Maar plots werd het zwart voor mijn ogen”, vertelt Wesley. Zijn papa bood de eerste hulp door het bloed te stelpen. Het medische rampenplan werd afgekondigd. Wesley werd ter plaatse op de autosnelweg in een kunstmatige coma gebracht. Zijn verwondingen waren immens. Een afgerukt oor, een ernstige schedelfractuur, een hersenbloeding, en vochtophoping in de hersenen. Na een maand in coma moest Wesley alles opnieuw leren.

Ik kon niet meer praten, eten, wandelen. Ik herkende zelfs mijn eigen zus niet meer

Een zware revalidatie, die hij dapper doorstond. “Ik kon niet meer praten, eten, wandelen. Ik herkende zelfs mijn eigen zus niet meer. Maar na een lange lijdensweg is het allemaal goed gekomen”, zegt Wesley. Hij werkt vandaag in de thuiszorg en is getrouwd met Frederic Hupperts.

13 jaar na ongeval waarbij Wesley oor en stuk schedel verloor, is verzekering nog niet afgerond

Ik ben beginnen te werken op mijn achttiende om de oplopende kosten te kunnen betalen

Maar de gevolgen van het ongeval zijn nog steeds zichtbaar. Wesley heeft een oorprothese, en is een stuk schedel kwijt. Ook de haargroei op die plek is verdwenen. Maar meer nog dan de blijvende letsels, baart het aanslepende gerechtelijke dossier Wesley zorgen. “Na dertien jaar is dit nog niet afgerond. De verzekeringen van de twee bestuurders van de betrokken wagens werden aangesproken, maar doen moeilijk. Het menselijke aspect is ver zoek”, zucht Wesley. Over de schade-eis werd al een akkoord bereikt. “Een vast bedrag, om de gemaakte en nog te betalen kosten enigszins te dekken. Mijn ouders hebben destijds veel moeten betalen. Maar ook ikzelf ben beginnen te werken op mijn achttiende om de oplopende kosten te kunnen betalen”, zegt Wesley. Maar over de nazorg sleept het dossier aan. De raadsman van Wesley pleit dat ook dit blijvend gedekt wordt.

13 jaar na ongeval waarbij Wesley oor en stuk schedel verloor, is verzekering nog niet afgerond

“Ik ben nog maar 21 jaar. Wat als de terugbetaling van de mutualiteit straks wegvalt? De verzekeringen stellen dan niet meer te zullen tussenkomen. Wat financieel onhoudbaar is voor mij. Ik moet bijvoorbeeld nog om de zes maanden op controle, en mijn oorprothese moet na 1,5 jaar vervangen worden. Ik moet ook levenslang medicatie nemen, om de drukkende hoofdpijn tegen te gaan en als preventie tegen epilepsie aanvallen. Bovendien werd er geen voorbehoud opgenomen voor de correctie van de esthetische schade. Nochtans, als er binnen tien jaar een mogelijkheid is om mijn oor te herstellen, dan zou ik daar toch recht op moeten hebben? Men vergeet blijkbaar soms wie het slachtoffer was van dit ongeval. Dat dit na dertien jaar nog altijd aansleept, dat doet pijn. Meer dan die wonden.”

(DJ)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier