In het Sint-Lodewijkscollege zit de ‘accentweek’ erop, een initiatief om psychische problemen bij jongeren meer bespreekbaar te maken. “Ik merk dat veel jongeren wel eens met zichzelf in de knoop zitten, maar daar niet openlijk over durven praten”, getuigt Elise uit Jabbeke.
De speciale week werd door een groep zesdejaars in het kader van hun eindproef uitgewerkt. Een quiz, een klasspel, een documentaire: per jaar boden ze de andere leerlingen een activiteit aan om psychische problemen meer bespreekbaar te maken.
“Die thematiek ligt ons na aan het hart, wij merken hier op school ook dat daar nog altijd een taboe op rust“, zegt Nele Vanneste, coördinator voor de leerlingenbegeleiding in het Sint-Lodewijkscollege.
“We willen onze leerlingen daarom enerzijds de boodschap meegeven dat het juist belangrijk is om erover te praten als ze problemen hebben, en hen anderzijds ook de weg tonen naar buitenschoolse instanties waar ze met die problemen terecht kunnen. Leerlingen die niet goed in hun vel zitten, weten immers wel dat ze hier altijd kunnen aankloppen bij de Kern Leerlingenbegeleiding, maar binnen een schoolcontext is die eerste stap soms moeilijk.”
“Om hulp vragen is best oké”
“Door te rade te gaan bij een externe organisatie als het CLB, Awel of TEJO, kunnen ze die schroom toch al wat makkelijker overwinnen. Ze kunnen zich daar volledig anoniem aanmelden en dat haalt de drempel omlaag.”
Een goed gevoel
Er waren ook leerlingen die over hun eigen ervaringen getuigden, zoals de 17-jarige Elise uit Jabbeke. “Nadat mijn papa op mijn veertiende zelfmoord pleegde, ben ik een jaar in therapie geweest en ik merkte dat van zodra je één keer die stap naar de hulpverlening hebt gezet, dat de volgende keer al veel gemakkelijker gaat. Om hulp vragen is dus best oké”, vertelt ze.
Zelf hield Elise daar achteraf een goed gevoel aan over. “De dag nadat ik mijn vader ben verloren, ben ik gewoon naar school gekomen en we hebben dan in de klas een heel open gesprek gehad over wat er gebeurd was. Mijn klastitularis stond ervoor open, want hij had hetzelfde meegemaakt, en ook mijn klasgenoten gingen er allemaal heel respectvol mee om. Het medeleven van leeftijdsgenoten wordt bij jongeren dus eigenlijk wel onderschat”, zegt ze.
Dagelijkse druk
“Maar onze maatschappij wekt bij jongeren de indruk dat het níet oké is om hulp te vragen, dat ze het alleen moeten zien te redden: allemaal ervaren ze immers wel die dagelijkse druk om te presteren en op eigen kracht van alles te bereiken.”
Door wat ze zelf meemaakte, staat Elise ook meer open voor de problemen van andere jongeren. “Ik merk dat veel jongeren weleens met zichzelf in de knoop zitten maar daar niet openlijk over durven te praten. Daarom heb ik me voorgenomen om volgend jaar psychologie te gaan studeren: ik wil graag andere jongeren met problemen helpen.” (WK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier