Met een lengte van 1,89 meter is Louise Jacqueloot een opvallende verschijning. Louise ondervindt soms last van haar gestalte en in het verleden was ze al eens het slachtoffer van enkele pestkoppen. In het paardrijden ontdekte ze de ideale uitlaatklep.
Louise Jacqueloot studeert verzorging in het Sint-Lutgardisinstituut. Ze rijdt paard sinds haar zevende. “Ik reed bij Greet Minne en in het Ruitershof in Bredene. Intussen heb ik mijn eigen paard, Nauosso, en rij ik in Stalhille. Ik had al snel in de mot dat dansscholen niet meteen mijn ding waren. Vanaf de eerste dag wist ik dat paardrijden dat wel is. De eerste schuchtere stappen in de manege groeiden uit tot mijn ultieme hobby”, uit Louise haar liefde voor de paardensport.
Meer dan een ritje
“Mijn eerste ritje op een paard was behoorlijk heftig. Ik volgde lessen en ging meerder keer op paardenkamp met Creafun. Ondertussen ben ik in het bezit van een A-brevet van de Vlaamse liga voor Paardensport. Zo mag ik op straat rijden. Ik moest mijn brevet halen om van de manege naar de boerderij te kunnen.”
Louise trekt elke zaterdag naar de manege. “Ik kan me er een volledige dag uitleven. Ik maak er de nodige tijd voor vrij. Er komt heel wat kijken bij een dagje op de manege. We zijn verantwoordelijk voor het uitmesten van de stallen en het onderhoud van de dieren. Daar draai ik mijn hand niet voor om”, lacht Louise. “Ik doe alle karweien met veel plezier omdat de paarden niet veraf zijn. Een dagje op de manege is veel meer dan enkel een ritje maken. Alles gebeurt volgens een planning. En als ik verhinderd ben, dan steekt mijn vader een handje toe.”
Uitlaatklep
“De liefde voor dieren was altijd al aanwezig bij mij. Het bleek de ideale uitlaatklep om mijn zelfvertrouwen wat op te krikken. Vroeger werd ik soms gepest, onder andere door mijn lengte. Ik ben erg snel gegroeid en meet 1,89 meter. De dokter raadde mij aan om te stoppen, maar dat zie ik niet zitten. Ik ben de tweede grootste van de school. Naast rug- en knieproblemen ondervind ik soms last van vreemde blikken op straat, al ben ik dat gewoon geworden. Ik probeerde al eens een fotoshoot, maar het bleef bij een occasionele gelegenheid. Ik zal voor de rest van mijn leven bezighouden met paarden.”
(MF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier